Question

Korzystając z dowolnych zródeł informacji, przygotuj krótką natatkę na temat korników. Uwzględnij rozmiary, sposób odżywiania, liczebność pojedynczej koloni

Answer 1

Korniki są typowo leśnymi zazwyczaj kilkumilimetrowymi chrząszczami, niektóre gatunki przenoszą się do parków, ogrodów i sadów. Żyją one pod korą i w drewnie różnych drzew. Bardzo duża liczebność tej rodziny obejmuje kilka tysięcy gatunków. Na starym kontynencie występuje ich około 100. Duża liczebność i bardzo podobna budowa wielu gatunków sprawia, że są dla przeciętnego człowieka praktycznie niemożliwe do odróżnienia i jeżeli rozpoznane to określane ogólnie, jako korniki.

Praktycznie każdy wie, że korniki "drążą otworki, chodniki w drewnie" i to właściwie wszystko, natomiast to, że bardzo rzadko zdarza się im być winowajcami największych spustoszeń w drewnie więźby dachowej, szafy, czy ramy obrazu czy innych elementów drewnianych jest już mało znaną prawdą. Główni bohaterowie nocy zgrozy, gdy słyszymy złowieszcze trzaski i stuki w drewnie to:
Kołatek (np. Kołatek domowy, Kołatek wrężyk, Kołatek czerwotok),
Spuszczel pospolity zwany również domowym - gatunek szczególnie trudny do usunięcia z zainfekowanego drewna ze względu na kolmatowanie otworów poprzez żarłoczne larwy, które jak maszyny drążą drewno i wydalają za sobą zamykając chodnik bardzo lekko przerobioną treścią. Atakuje wyłącznie drewno pochodzące z drzew iglastych.,
Czasami w początkowo zawilgoconych, a następnie dość suchych elementach drewnianych wspomnianych mistrzów destrukcji zastępuje Tykotek pstry
W przypadku parkietu, czy innych elementów wykonanych z drzew liściastych można wymienić jeszcze Wyschlika grzebykorożnego i Miazgowce.

Jak więc widać korniki to nie to wszystko zło co nas spotyka, właściwie co spotyka nasze drewno.

Wracając do niektórych faktów z życia korników, należy wspomnieć, że korniki przenoszone są wraz z zainfekowanym drewnem (nieraz na bardzo duże odległości), jak i w okresie wyrójki mają zdolność lotu i mogą przebyć nawet kilka kilometrów zasiedlając nowe tereny.

Bardzo artystycznie wyglądające kanały są wynikiem cyklu życiowego korników.

 

Answer 2

Kornikowate, korniki (Scolytinae) – podrodzina chrząszczy z rodziny ryjkowcowatych, wcześniej klasyfikowana jako rodzina Scolytidae, syn. Ipidae.

Występowanie: na całym świecie do granicy zasięgu drzew. Niektóre gatunki mają tendencję do masowego pojawiania się i wyrządzania olbrzymich szkód w drzewostanach

.

Przedstawiciele rodziny to małe od 0,6 mm do 13 mm owady walcowatego kształtu ciała, koloru brunatnego, szarego lub czarnego. Czułki kończą się zwykle zwartą buławką. Korniki żywią się łykiem i miazgą lub hodowanym przez siebie grzybem. Niektóre odżywiają się tkankami roślin zielnych i nasionami (np. palm, kawy). Inne gatunki rozwijają się na wilczomleczach i kaktusach. Jednak większość korników jest związana z roślinami drzewiastymi. Wbrew utartej opinii nie rozwijają się w przedmiotach wykonanych z drewna np. w meblach.

Część gatunków korników (np. zakorki, cetyńce, ogłodki, korniki, rytowniki, wgryzonie, bruzdkowce) rozwija się w łyku. Zwykle samce drążą w korze lub między korą a drewnem komory godowe. Jeżeli jest to gatunek monogamiczny, od komory godowej odchodzi jeden chodnik macierzysty, drążony przez samicę. W przypadku gatunków poligamicznych, od komory godowej może odchodzić od dwóch do nawet dziesięciu chodników macierzystych. Po obu stronach chodnika macierzystego samica wygryza nyże jajowe, w których składa pojedynczo jaja. Larwy drążą swoje własne chodniki nazywane chodnikami larwalnymi. Chodniki te zakończone są kolebkami poczwarkowymi, które (w zależności od gatunku) mogą być umiejscowione w korze, pomiędzy korą a drewnem lub płytko w drewnie. Gatunki z rodzaju drwalnik, drwalniczek oraz większość korników z rodzaju rozwiertek rozwija się w drewnie. Samice wygryzają chodnik wejściowy i czasami chodniki boczne, gdzie składają jaja. W trakcie drążenia chodników wprowadzają do drewna symbiotyczny grzyb (każdy gatunek chrząszcza wprowadza charakterystyczny dla siebie gatunek grzyba). Larwy drążą krótkie chodniki i odżywiają się strzępkami symbiotycznego grzyba. Po przepoczwarczeniu opuszczają drewno. Samice niektórych gatunków po złożeniu jaj oraz samce odbywają żer regeneracyjny i powtórnie przystępują do rójki, a samice do składania jaj dając początek generacji siostrzanej. Np. kornik drukarz - Ips typographus (L.) odbywa żer regeneracyjny pod korą świerka w żerowisku, cetyniec większy Tomicus piniperda (L.) - w rdzeniu młodych gałązek sosnowych. Młode chrząszcze przed rójką odbywają żer uzupełniający, w trakcie którego rozwijają się ostatecznie narządy rozrodcze. I tak np. ogłodek wiązowiec - Scolytus scolytus (Fabr.) ogryza korę na pędach wiązów.