Question

Korzystajac z róznych źródeł informacji, zbierz wiadomości dotyczace Marii i Piotra Curie oraz odkryć, których dokonali

Answer 1

Kariera Marii Curie (nazwisko panieńskie Skłodowska) dowodzi w najbardziej przekonujący sposób, że kobiety są zdolne do prowadzenia prac naukowych i mogą osiągać w nich doskonałe wyniki. Taka właśnie była przyczyna jej sławy – sławy tak dużej, iż wiele ludzi jest przekonanych, że to ona odkryła promieniotwórczość. W rzeczywistości jednak odkrycie promieniotwórczości jest zasługą Antoine’a Henriego Becquerela. Nie ma najmniejszej wątpliwości co do jego pierwszeństwa, ponieważ dopiero po przeczytaniu informacji o odkryciu Becquerela Maria Curie (i jej mąż Piotr Curie, równie utalentowany naukowiec) rozpoczęła badania w tej dziedzinie.

Najszerzej znanym osiągnięciem Marii Curie było wykrycie i wyodrębnienie pierwiastka chemicznego nazwanego radem. Przed radem Maria Curie wykryła inny pierwiastek, który nazwała polonem, od nazwy jej rodzinnego kraju, Polski. Były to osiągnięcia godne podziwu, ale nie miały większego znaczenia dla rozwoju teorii naukowej.

W 1903 r. Maria Curie, Piotr Curie i Antoine Henri Becquerel otrzymali wspólnie Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki. W 1911 r. Maria Curie nagrodzona została po raz wtóry Nagrodą Nobla, tym razem w dziedzinie chemii; była pierwszą osobą, która otrzymała dwukrotnie Nagrodę Nobla. Warto zauważyć, że w okresie prowadzenia najpoważniejszych prac naukowych Maria Curie miała małe dzieci. Starsza córka, Irena, także została uczoną i również miała duże osiągnięcia naukowe. Irena poślubiła Jeana Frederica Joliota, zdolnego naukowca; pracując wspólnie, odkryli oni sztuczną promieniotwórczość. Za to odkrycie (które można by uważać za „potomstwo” odkrycia promieniotwórczości naturalnej) małżonkowie Joliot-Curie otrzymali w 1935 r. Nagrodę Nobla. Druga córka Marii Curie, Ewa, została wybitną pisarką, zajmowała się również muzyką. Co za rodzina!

Answer 2

Maria Salomea Skłodowska-Curie (ur. 7 listopada 1867 w Warszawie, zm. 4 lipca 1934 w Passy) – uczona polsko-francuska,fizyczka, chemiczka, dwukrotna noblistka.

 

Pierre Curie (ur. 15 maja 1859, zm. 19 kwietnia 1906) – francuski fizyk, wykładowca na uniwersytecie w Paryżu, mąż Marii Skłodowskiej-Curie ojciec Eve Curie i Irène Joliot-Curie.

 

W 1896 roku Henri Becquerel (1852–1908), fizyk francuski, rozpoczął badania nad solami uranu (siarczanem(VI) potasu-uranylu K2[UO2(SO4)2](H2O)2), które wykazują silną fosforescencję. 2 marca 1896 roku na posiedzeniuAkademii Nauk ogłosił, że minerał zawierający uran emituje nowe, nieznane promieniowanie bez uprzedniego naświetlania. Becquerel przeprowadził kilka doświadczeń, na podstawie których stwierdził m.in. że uran i jego związki chemiczne w stanie krystalicznym, rozpuszczone czy też stopione samorzutnie emitują promieniowanie, które zaczernia kliszę fotograficzną, jonizuje powietrze i przenika przez nieprzezroczyste ciała. Ponadto stwierdził (błędnie), że promieniowanie uranowe jest zbliżone właściwości do zwykłego światła i podobnie jak ono ulega odbiciu, załamaniu i polaryzacji. Z końcem roku 1897 Maria Skłodowska-Curie poszukując tematu do rozprawy w celu uzyskania stopnia doktora podjęła pierwsze badania naukowe z promieniami Becquerela[17].

W tym samym roku, 12 września przyszła na świat pierwsza córka Marii i Pierre'a – Irène, późniejsza laureatka Nagrody Nobla z chemii (była drugą kobietą wyróżnioną tą nagrodą z chemii).

Maria podejmując prace naukowe nad promieniowaniem odkrytym przez Becquerela zastosowała przede wszystkim zamiast kliszy fotograficznej używanej przez uczonego bardzo czuły elektrometr. Dzięki tej modyfikacji stwierdziła, że natężenie promieni Becquerela zależy od zawartości uranu w próbce i jest do niej proporcjonalne. To spostrzeżenie umożliwiło jej wyciągniecie słusznego wniosku, że jest ono właściwością atomową uranu. Kolejnym osiągnięciem Marii było udowodnienie, że poza uranem także tor emituje promieniowanie[18]. Następnie Maria Curie dowiodła, że emisja promieniowania niektórychminerałów zawierających uran (blenda smolista, chalkolit czy autunit) jest znaczne silniejsza niż wynikałoby to z zawartości uranu w ich składzie. Ponieważ znała skład chemiczny chalkolitu [Cu(UO2)2(PO4)2·(8–12)H2O] stwierdziła, że tylko uran jest pierwiastkiem promieniotwórczym w tym minerale. Wysunęła więc słuszną hipotezę, że minerał ten musi zawierać domieszkę nowego, nieznanego pierwiastka chemicznego. Maria otrzymała w laboratorium chalkolit i udowodniła tym samym, że syntetyczny chalkolit emituje słabsze promieniowanie. Był to dowód eksperymentalny na istnienie nowego pierwiastka chemicznego. Do badań Marii dołączył Pierre Curie. Małżonkowie Curie opracowali metodę wskaźników promieniotwórczych, dzięki czemu określili zdolność promieniowania nowego pierwiastka. Za pomocą przemian chemicznych otrzymali nowy, nieznany dotądpierwiastek chemiczny. 18 lipca 1898 roku przedstawili dzieło naukowe, w którym donosili o odkryciu polonu (symbol Po, liczba atomowa 84), pierwiastka nazwanego na cześć Polski. Na kolejny sukces małżonkowie Curie nie musieli zbyt długo czekać. 26 grudnia 1898 roku wspólnie z Gustawem Bémontem donieśli o odkryciu kolejnego pierwiastka chemicznego – radu (symbol Ra, liczba atomowa 88).

Małżonkowie Curie zbadali promieniowanie emitowane przez rad i polon, stwierdzając m.in., że związki promieniotwórcze świecą, sole radu wydzielają ciepło, zabarwiają porcelanę i szkło, promieniowanie przechodzi przez powietrze i pewne ciała, że może przekształcić tlen cząsteczkowy (O2) w ozon (O3). Pierre Curie poddał swoje ramię kilkugodzinnemu działaniu radu, a powstałą trudno gojącą się ranę obserwował i opisał. Za swoje prace małżonkowie Curie zostali wyróżnieni licznymi nagrodami m.in. Plante, Lacaze, Gegner, Osiris, Medalem Davy. W 1903 roku Maria przedstawiła tezy swojej rozprawy doktorskiej pt. „Badanie ciał radioaktywnych”[19]. W sierpniu tego roku urodziła drugą córkę, która zmarła po porodzie[20].

W roku 1903 Maria i Pierre Curie otrzymali wspólnie z Becquerelem Nagrodą Nobla z fizyki. 6 grudnia 1904 roku Maria urodziła trzecią córkę, Ewę – przyszłą biografkę matki, pianistkę i działaczkę pokojową.