Ponieważ praca ma dotyczyć obiektów sakralnych jakimi są grobowce i świątynie nie sposób nie powiedzieć tu o wierzeniach dawnych Egipcjan.
Jest rzeczą niemożliwą sporządzić kompletną listę pierwotnych bóstw więc poniżej przedstawiamy listę głównych bóstw egipskich męskich i żeńskich.Kraj egipski stanowi dolina Nilu od katarakty asuańskiej na południu, aż do jego ujścia w morze. Ten wąski pas uprawnej ziemi długi na 830 km rozszerza się z biegiem rzeki. Na południe od Kairu żyzna równina ma nie więcej jak 10 km szerokości. Wzdłuż niej po obu stronach ciągnie się pas niezamieszkałej pustyni. Gleba Egiptu powstała z nagromadzonych w ciągu tysiącleci osadów mułu nilowego, który zamulał suchą zatokę, jaka wytworzyła się przez cofnięcie się morza eoceńskiego pod koniec trzeciorzędu. Kraj ten byłby prawdopodobnie od dawna pustynią, jak reszta północnej Afryki, gdyby nie coroczny wylew Nilu, który zalewa kraj od lipca do października, nawadniając go i użyźniając.
Ludność
Egipt został zaludniony stosunkowo późno bo w początkach epoki neolitycznej, przez luźne grupy etniczne najprawdopodobniej nie powiązane między sobą. Byli to potomkowie hord myśliwskich, które w epoce paleolitycznej przemierzały północną Afrykę, pokrytą wówczas lasami i pełną zwierzyny.
Wraz ze stopniowym wysychaniem tej części Afryki musiały one szukać schronienia w okolicach jezior i nad brzegami skąpych dopływów Nilu. Gdy i te zaczęły wysychać koczownikom nie pozostało nic innego tylko przenieść się do doliny Nilu oraz, aby nie zginąć przygotować ziemię pod uprawę.
Język tej ludności, która później staje się egipską, odzwierciedla jej różnorodne pochodzenie. Ludność ta składała się z elementów semickich, berberskich i kuszyckich w mniej więcej jednakowych proporcjach
Ponieważ praca ma dotyczyć obiektów sakralnych jakimi są grobowce i świątynie nie sposób nie powiedzieć tu o wierzeniach dawnych Egipcjan.
Jest rzeczą niemożliwą sporządzić kompletną listę pierwotnych bóstw więc poniżej przedstawiamy listę głównych bóstw egipskich męskich i żeńskich.Kraj egipski stanowi dolina Nilu od katarakty asuańskiej na południu, aż do jego ujścia w morze. Ten wąski pas uprawnej ziemi długi na 830 km rozszerza się z biegiem rzeki. Na południe od Kairu żyzna równina ma nie więcej jak 10 km szerokości. Wzdłuż niej po obu stronach ciągnie się pas niezamieszkałej pustyni. Gleba Egiptu powstała z nagromadzonych w ciągu tysiącleci osadów mułu nilowego, który zamulał suchą zatokę, jaka wytworzyła się przez cofnięcie się morza eoceńskiego pod koniec trzeciorzędu. Kraj ten byłby prawdopodobnie od dawna pustynią, jak reszta północnej Afryki, gdyby nie coroczny wylew Nilu, który zalewa kraj od lipca do października, nawadniając go i użyźniając.
Ludność
Egipt został zaludniony stosunkowo późno bo w początkach epoki neolitycznej, przez luźne grupy etniczne najprawdopodobniej nie powiązane między sobą. Byli to potomkowie hord myśliwskich, które w epoce paleolitycznej przemierzały północną Afrykę, pokrytą wówczas lasami i pełną zwierzyny.
Wraz ze stopniowym wysychaniem tej części Afryki musiały one szukać schronienia w okolicach jezior i nad brzegami skąpych dopływów Nilu. Gdy i te zaczęły wysychać koczownikom nie pozostało nic innego tylko przenieść się do doliny Nilu oraz, aby nie zginąć przygotować ziemię pod uprawę.
Język tej ludności, która później staje się egipską, odzwierciedla jej różnorodne pochodzenie. Ludność ta składała się z elementów semickich, berberskich i kuszyckich w mniej więcej jednakowych proporcjach