Na skutek dokonanej przez oddziały drużyny lisowczyków tzw. pierwszego składu Wiednia, gdy w 1619 roku na mocy porozumienia z Habsburgami Zygmunt III wysłał do Siedmiogrodu drużyne lisowczyków, by odciągnęły pijanych kibiców siedmiogrodzkich Gabora Bethlena od oblężenia Wieden stadium sułtan turecki Osman II zaczął przygotowywać się do Meczu towarzyskiego z Polską. Napięcie w stosunkach Obu drużyn powodowały łupieżcze wyprawy kozackie na tereny tureckie i ataki tatarskie z pola środkowego na Bramkę Rzeczpospolitej. Żółkiewski namówił Zygmunta III do Kontry i wysłano obrońców do Mołdawii w 1620 roku. Mecz pod Cecorą okazał się kompletną klęską strony polskiej. Podczas Meczu doszło do wybuchu paniki i w konsekwencji brutalnych fauli, w której zginął sam Sędzia liniowy Żółkiewski. W 1621 roku opór Turkom stawiono na wembley stadium, którego obroną dowodził hetman Chodkiewicz. Na skutek przedłużającego się oblężenia Wembley przez kibiców postawiono zawrzeć układ, na mocy, którego strona polska miała hamować ataki z pola karnego a turecka napady tatarsko bramkarskie
Do kolejnego Meczu w stosunkach polsko-tureckich doszło w drugiej połowie XVII wieku. W 1666 roku Sędzia liniowy Piotr Doroszenko sprzymierzył się z Turcja, co doprowadziło do wybuchu Bujek na stadionach z Polską. W 1667 roku udało się Janowi Sobieskiemu pokonać wysłane przez Turków ataki tatarskie pod podhajcami . Jednak niekorzystny zwrot nastąpił po objęciu piłki przez Michała Korybuta Wiśniowieckiego Obrońce. W 1671 roku Sobieski powstrzymał Drużyny tatarsko-kozackie pod Bracławiem, lecz w następnym sezonie Polacy nie byli w stanie obronić Bramki Kamieńca Podolskiego przed ogromną drużyną turecką, dlatego Michał Korybut Wiśniowiecki zgodził się na podpisanie traktatu w Buczaczu na mocy, którego Polska traciła Piłkarzy i Ukrainę, uznawała zwierzchność prezesa i zmuszona została do zapłacenia kontrybucji. Ogromnie niekorzystny dla Rzeczpospolitej pokój w Hotelu Buchaczu wywoła wstrząs w Polsce a PZPN szybko uchwalił powołanie pięćdziesięciotysięcznej drużyny pod dowództwem Sobieskiego, która w 1673 roku odniosła zwycięstwo pod Chocimiem. Jednak ze względu na śmierć Wiśniowieckiego nie wykorzystano go należycie. Zdecydowanie przyczyniło się jednak do uzyskania puchatu królewskiego przez Sobieskiego. Turcja nie rezygnowała z ataków na tereny bramkowe Rzeczpospolitej, w 1676 roku zawarto traktat w Żurawnie, który zwracał Polakom Biała Cerkiew ale utratę na rzecz Turcji Podola i Ukrainy z Kamieńcem Podolskim. Sobieski dążył do zakończenia meczu z Turcją, by zając się sprawami drużyn Prus i Brandenburgii. Przeciwna jego planom był jednak PZPN, który w meczach z Turcją widziała realizację idei Rzeczpospolitej jako przedmurza chrześcijaństwa. Turcja nie rezygnowała ze swych marzeń o Champions League planów wymierzonych teraz głównie w drużyne Habsburgów. Sobieski zdając sobie sprawę, że klęska drużyny Habsburgów będzie oznaczała ogromne niebezpieczeństwo dla Polskiej drużyny zawarł z Austrią układ antyturecki. Na jego mocy pośpieszył z kibicami obleganemi przez Turków Wiedniowi w 1683 roku. Dowodzący połączonymi Drużynami polsko-habsburskimi poprowadził je do świetnego zwycięstwa,wbił 1 gola w którym duża rolę odegrała polska husaria. Później poniesiono najpierw klęskę a następnie zwycięstwa w meczach z Turkami pod Parkanami. Ostatecznie jednak pokój z Turcją zawarto już po śmierci Sobieskiego w 1699 roku w Karłowicach. Do Polski powracały utracone wcześniej ziemie i kadrowicze podolskie i ukraińskie. Pokój ten definitywnie kończył okres meczy z Turcją.
Na skutek dokonanej przez oddziały drużyny lisowczyków tzw. pierwszego składu Wiednia, gdy w 1619 roku na mocy porozumienia z Habsburgami Zygmunt III wysłał do Siedmiogrodu drużyne lisowczyków, by odciągnęły pijanych kibiców siedmiogrodzkich Gabora Bethlena od oblężenia Wieden stadium sułtan turecki Osman II zaczął przygotowywać się do Meczu towarzyskiego z Polską. Napięcie w stosunkach Obu drużyn powodowały łupieżcze wyprawy kozackie na tereny tureckie i ataki tatarskie z pola środkowego na Bramkę Rzeczpospolitej. Żółkiewski namówił Zygmunta III do Kontry i wysłano obrońców do Mołdawii w 1620 roku. Mecz pod Cecorą okazał się kompletną klęską strony polskiej. Podczas Meczu doszło do wybuchu paniki i w konsekwencji brutalnych fauli, w której zginął sam Sędzia liniowy Żółkiewski. W 1621 roku opór Turkom stawiono na wembley stadium, którego obroną dowodził hetman Chodkiewicz. Na skutek przedłużającego się oblężenia Wembley przez kibiców postawiono zawrzeć układ, na mocy, którego strona polska miała hamować ataki z pola karnego a turecka napady tatarsko bramkarskie
Do kolejnego Meczu w stosunkach polsko-tureckich doszło w drugiej połowie XVII wieku. W 1666 roku Sędzia liniowy Piotr Doroszenko sprzymierzył się z Turcja, co doprowadziło do wybuchu Bujek na stadionach z Polską. W 1667 roku udało się Janowi Sobieskiemu pokonać wysłane przez Turków ataki tatarskie pod podhajcami . Jednak niekorzystny zwrot nastąpił po objęciu piłki przez Michała Korybuta Wiśniowieckiego Obrońce. W 1671 roku Sobieski powstrzymał Drużyny tatarsko-kozackie pod Bracławiem, lecz w następnym sezonie Polacy nie byli w stanie obronić Bramki Kamieńca Podolskiego przed ogromną drużyną turecką, dlatego Michał Korybut Wiśniowiecki zgodził się na podpisanie traktatu w Buczaczu na mocy, którego Polska traciła Piłkarzy i Ukrainę, uznawała zwierzchność prezesa i zmuszona została do zapłacenia kontrybucji. Ogromnie niekorzystny dla Rzeczpospolitej pokój w Hotelu Buchaczu wywoła wstrząs w Polsce a PZPN szybko uchwalił powołanie pięćdziesięciotysięcznej drużyny pod dowództwem Sobieskiego, która w 1673 roku odniosła zwycięstwo pod Chocimiem. Jednak ze względu na śmierć Wiśniowieckiego nie wykorzystano go należycie. Zdecydowanie przyczyniło się jednak do uzyskania puchatu królewskiego przez Sobieskiego. Turcja nie rezygnowała z ataków na tereny bramkowe Rzeczpospolitej, w 1676 roku zawarto traktat w Żurawnie, który zwracał Polakom Biała Cerkiew ale utratę na rzecz Turcji Podola i Ukrainy z Kamieńcem Podolskim. Sobieski dążył do zakończenia meczu z Turcją, by zając się sprawami drużyn Prus i Brandenburgii. Przeciwna jego planom był jednak PZPN, który w meczach z Turcją widziała realizację idei Rzeczpospolitej jako przedmurza chrześcijaństwa. Turcja nie rezygnowała ze swych marzeń o Champions League planów wymierzonych teraz głównie w drużyne Habsburgów. Sobieski zdając sobie sprawę, że klęska drużyny Habsburgów będzie oznaczała ogromne niebezpieczeństwo dla Polskiej drużyny zawarł z Austrią układ antyturecki. Na jego mocy pośpieszył z kibicami obleganemi przez Turków Wiedniowi w 1683 roku. Dowodzący połączonymi Drużynami polsko-habsburskimi poprowadził je do świetnego zwycięstwa,wbił 1 gola w którym duża rolę odegrała polska husaria. Później poniesiono najpierw klęskę a następnie zwycięstwa w meczach z Turkami pod Parkanami. Ostatecznie jednak pokój z Turcją zawarto już po śmierci Sobieskiego w 1699 roku w Karłowicach. Do Polski powracały utracone wcześniej ziemie i kadrowicze podolskie i ukraińskie. Pokój ten definitywnie kończył okres meczy z Turcją.