Narastająca od czasu Wielkiego Skoku opozycja wewnątrzpartyjna (kierowana przez Liu Shaoqi, przewodniczącego ChRL) i związana z tym obawa utraty władzy skłoniła Mao do przeprowadzenia czystki w szeregach partii. Udało mu się wykorzystać faktyczne niezadowolenie młodzieży, rozczarowanej dotychczasową polityką rządu. Złożone z młodzieży odziały Czerwonej Gwardii (hunwejbini) miały za zadanie zniszczyć wszelkie elementy tzw. Czterech Starych (kultura, zwyczaje, poglądy i obyczaje). Ideologicznym celem było stworzenie utopijnego, egalitarnego społeczeństwa. Głównym narzędziem propagandowym była tzw. Czerwona Książeczka, zbiór myśli i cytatów Mao (głosiła ona wyższość analfabetów nad ludźmi wykształconymi, wyższość pracy fizycznej nad umysłową). Hunwejbini niszczyli zabytki sztuki, zabijali intelektualistów, pisarzy, nauczycieli, palono książki, niszczono nowoczesne zdobycze techniki uważane za dekadenckie.
Narastająca od czasu Wielkiego Skoku opozycja wewnątrzpartyjna (kierowana przez Liu Shaoqi, przewodniczącego ChRL) i związana z tym obawa utraty władzy skłoniła Mao do przeprowadzenia czystki w szeregach partii. Udało mu się wykorzystać faktyczne niezadowolenie młodzieży, rozczarowanej dotychczasową polityką rządu. Złożone z młodzieży odziały Czerwonej Gwardii (hunwejbini) miały za zadanie zniszczyć wszelkie elementy tzw. Czterech Starych (kultura, zwyczaje, poglądy i obyczaje). Ideologicznym celem było stworzenie utopijnego, egalitarnego społeczeństwa. Głównym narzędziem propagandowym była tzw. Czerwona Książeczka, zbiór myśli i cytatów Mao (głosiła ona wyższość analfabetów nad ludźmi wykształconymi, wyższość pracy fizycznej nad umysłową). Hunwejbini niszczyli zabytki sztuki, zabijali intelektualistów, pisarzy, nauczycieli, palono książki, niszczono nowoczesne zdobycze techniki uważane za dekadenckie.