Question

KOMIZM SŁOWNY I SPOSOBY JEGO REALIZACJI W WYBRANYCH UTWORACH ROZNYCH AUTORÓW I EPOK

NA 1,5 A4


PILNE!!!!!!!!!!!!!

Answer 1

Najczęściej kojarzony jest z tak zwanymi bon motami, podsumowującymi konkretną sytuację, czasem dłuższą dyskusję. Poziom i wulgaryzm owych wyrażeń czy czasem dłuższych wypowiedzi, z których najbardziej znane czy popularne są sumujące ich fragmenty jest różny.
Mało kto wie że hasło "Pieniądz nie śmierdzi, (łac. "Pecunia non olet") za Swetoniuszem przypisujemy Wespazjanowi, który w ten sposób zbywał zastrzeżenia syna, że opodatkowuje latryny miejskie. Obecnie ten zwrot służy jako wyrażenie podsumowujące różne mniej lub bardziej brudne, czy "nielegalne" działania z których można uzyskać pieniądze, które jak wiadomo "pachną".
Czasami powszechnie znane "początki" typu "Wsi spokojna, wsi wesoła...",."Takie będą Rzeczypospolitej losy/jak jej młodzieży chowanie" zyskują ironiczny wydźwięk. Zeszły one z piedestału, w wielkiej poezji, do spraw codziennych. Wymawiane z ironicznym akcentem, kiedy zamiast spokojnego wypoczynku gdzieś pod gruszą akurat widzimy jakąś lokalną "rozróbę". 
Z Szekspira najbardziej znane są chyba dwie wypowiedzi: "Być albo nie być" i "Reszta jest milczeniem". Używane najczęściej w sytuacjach kiedy każda decyzja jaka nie zostanie podjęta będzie z gatunku tych bardzo złych albo tragicznych. Ten drugi - to wymówka by nie mówiąc nic powiedzieć wszystko. Rodzimym podsumowaniem rodem z dowcipu jest "taaaa jasne" lub (tu kłania się reklama) "a świstak siedzi i zawija w te sreberka". Mówią dokładnie to samo, w zależności d tego kto to mówi - albo o nas albo o naszym rozmówcy / podmiocie rozmowy. 
Jednym chyba z najbardziej uniwersalnych jest zwrot "Tu tu rządzisz" wypowiadany w różnych sytuacjach może sumować całą masę "scenek rodzajowych", lecz zwykle wypowiada to osoba, która wie, że ten kto podejmuje "oficjalne" decyzje ma zwykle niewielki wpływ na to kiedy i jak zostaną wykonane. W ten sposób może zwracać się zarówno syn do ojca (dziecko do rodzina), pracownik do zwierzchnika, jak i dworzanin do króla. Wymowa jest zawsze ta sama. Jednym z bardziej znanych jest użycie go przez Barta Simpsona względem jego ojca Homera w kultowej już kreskówce.
Kopalnią zwrotów czy scenek są osoby nazywane powszechnie "barwnymi". Jedną z takich postaci jest Wieniawa Długoszowski. To jemu przypisywane jest "A teraz zaczynają się schody" - kiedy miał wjechać na koniu na pierwsze piętro bodajże w hotelu Adria, właśnie po schodach, to on wyraził także następującą opinię "W dyplomacji można czasem robić świństwa, ale nigdy głupstw. W kawalerii jest odwrotnie". 
Dobry wojak Szwejk to z kolei "Melduję panie oberleutnant - że można", bywa czasem skracany do "Melduję / Przyznaję (etc), że można". Zwykle jest to odpowiedź na całą masę zarzutów z których najłagodniejszy poddaje w wątpliwość rozsądek "meldującego".
W polskich warunkach po '45 r. cała kolekcja zwrotów i powiedzonek wywodzi się z szeroko pojętej rozrywki - od Kabaretu Starszych Panów "Pan może Panu majstrowi...", poprzez "wężykiem, wężykiem" do "w Polskę idziemy". O innych w rodzaju "Z największą przyjemnością" (tu jeden z odcinków Borewicza" do "Baba mnie bije" (Seksmisja) można by pisać wręcz pracę magisterską...
W latach 90-tych z racji "poziomu" polskiej sceny politycznej do stałego użycia weszły "plusy dodatnie i plusy ujemne" , aferzyści w skarpetkach, zwrot o 360 stopni (L. Wałęsa), Miller "Mężczyznę ocenia się po tym jak kończy a nie zaczyna" - co brzmiało nieco kabaretowo zwłaszcza po tym jak próbował startować z list Samoobrony. 
Niezależnie od tego kto i kiedy to mówił, każdy taki zwrot, bywa że przekręcany (tutaj kłaniają się dowcipy - niestety prawdziwe jak można usłyszeć od emigrantów o rodzimej znajomości języków obcych), bywa że sparafrazowany wyraża opinię w jednym krótkim zdaniu, którą normalnie trzeba by wyrażać przez dobry kwadrans. Może to być niewiara w jakieś działanie, poddanie w wątpliwość wyrażonej opinii, czy radosne przyzwolenie na złamanie wszelkich możliwych reguł.
Z racji, że i polski film i polski kabaret przez dobre pół wieku od końca drugiej światowej stały na wysokim lub bardzo wysokim poziomie - to takich cytatów, parafraz, przekręceń nie brakuje i pewnie brakować jeszcze długo nie będzie. Obecnie pałeczkę przejmują politycy, którzy, lepiej nie nomen omen nie mówić...