Jest to czwarty w kolejności ze znanych nam mezopotamskich zbiorów praw.
§ 1: Jeśli ktoś kogoś oskarżył o zabójstwo i tego nie udowodnił, poniesie karę śmierci. § 3: Jeśli obywatel wystąpił w sprawie z fałszywym zeznaniem a prawdziwości słów, które wypowiedział, nie dowiódł, jeżeli jest to sprawa gardłowa, człowiek ten zostanie zabity. § 4: Jeśli wystąpił z zeznaniem dotyczącym zboża lub pieniędzy, poniesie karę tej oprawy. § 5: Jeżeli sędzia wydał orzeczenie na tabliczce z pieczęciami, a później udowodni się mu zmianę wyroku, sędzia uiści dwunastokrotną wysokość roszczenia. na zgromadzeniu pozbawi sie go sędziowskiego krzesła i nie będzie zasiadał z sędziami podczas sądzenia. § 8: Jeśli obywatel ukradł albo bydlę (rogate), albo owcę, albo osła, albo wieprza, albo łódź czy jest to (mienie) boże, czy jest to (mienie) pałacu, zapłaci trzydziestokrotną (wartość) rzeczy; jeśli jest to (mienie) poddanego pałacu, zapłaci dziesięciokrotną (wartość) tego; jeśli złodziej nie ma co dać, zostanie zabity. § 15: Jeśli ktoś pozwolił wyjść z miejskiej bramy niewolnikowi pałacu albo niewolnicy pałacu, albo niewolnikowi poddanego, albo niewolnicy poddanego, poniesie karę śmierci. § 16: Jeśli obywatel ukrył w swoim, domu albo niewolnika, albo niewolnicę zbiegłych z pałacu, albo od poddanego pałacu, a na wezwanie herolda nie wyda ich, ten właściciel domu zostanie zabity. § 21: Jeśli ktoś dopuści się rabunku i zostanie złapany, człowiek ten poniesie karę śmieci. § 22: Jeśli rabuś nie został złapany, obrabowany poda wobec boga wszystko, co zostało mu zrabowane, a przełożony, miasto i gmina, na której terenie rabunek został dokonany, wynagrodzą mu za wszystko, co zostało zrabowane. § 23: Za jego życie, gmina i przełożony dadzą rodzinie jedną minę srebra. § 26: Jeśli bądź "człowiek drużyny", bądź "rybak", którym rozkazano iść na królewską wyprawę wojenną, nie poszedł lub najął najemnika i posłał jako swego zastępcę, ten "człowiek drużyny" albo ten "rybak" poniesie karę śmierci. Ten, kto został przez niego najęty weźmie jego domowe mienie. § 35; Jeśli obywatel kupił z ręki żołnierza nierogaciznę lub bydło rogate, które król dał żołnierzowi, straci swe pieniądze. § 36: Pole, ogród lub dom żołnierza, lub dzierżawcy nie mogą być sprzedane. § 37: Jeśli obywatel kupił pole, ogród lub dom należący do żołnierza albo dzierżawcy, jego tabliczka zostanie złamana i straci swe pieniądze: pole, ogród lub dom powrócą do ich właścicieli. § 38: Żołnierz lub dzierżawca nie zapisze (nic) ze swego służbowego pola, ogrodu, lub domu swej małżonce albo swej córce, ani za dług nie odda. § 39: Z pola, ogrodu lub domu., które nabył w drodze kupna, może swej małżonce albo swej córce (coś) zapisać lub oddać za dług. § 50: Jeśli ktoś przy umacnianiu grobli przy swoim polu złożył ręce na łonie (tzn. był opieszały) a nie umocnił swej grobli i w grobli okazała się szczelina, wynagrodzi za zboże, do zniszczenia którego dopuścił. § 55: Jeśli ktoś otworzył kanał w celu nawodnienia, złożył ręce na łonie i pozwolił wodzie znieść glebę do sąsiedniego pola, odmierzy zboże według pola swego sąsiada. § 88: Jeśli kupiec dał(...) srebro na procent, weźmie za jeden szekel srebra jako procent jedną szóstą szekla. § 109: Jeśli szynkarka, w której domu zbierali się przestępcy, przestępców tych nie pojmała i do pałacu nie doprowadziła, szynkarka ta poniesie karę śmierci. § 110: Jeśli kapłanka zakonna, arcykapłanka, która nie mieszka w klasztorze, otworzyła szynk lub weszła do szynku po napój alkoholowy, tę osobę się spali. § 128: Jeśli obywatel żonę sobie wziął, a umowy z nią nie zawarł, kobieta ta nie jest jego żoną. § 129: Jeśli żona obywatela na spaniu z innym mężczyzną została przyłapana, zwiąże się ich i do wody wrzuci; jeśli jednak małżonek żonie swej życie daruje, także król poddanemu swemu życie daruje. § 134: Jeśli obywatel został uprowadzony (w niewolę) i w domu jego do jedzenia (nic) nie ma, (a) żona jego do domu innego (mężczyzny) weszła, kobieta ta kary nie poniesie § 135: Jeśli obywatel został uprowadzony i w domu jego do jedzenia (nic) nie ma, (a) przed powrotem jego żona jego do domu innego weszła i dzieci urodziła, potem, gdy mąż jej wrócił i do miasta swego dotarł, kobieta ta do swego pierwszego męża wróci, dzieci za ojcami swymi pójdą. § 138: Jeśli ktoś porzucił swoją małżonkę, która nie urodziła mu dzieci, da jej pieniądze w wysokości wiana oraz zwróci jej posag, który przyniosła z domu swego ojca i może ją odprawić. § 142: Jeśli kobieta męża swego odtrąciła i powiedziała mu "Nie posiądziesz mnie (więcej)", sprawa jej przez władze okręgu jej zostanie rozpatrzona, i jeśli dobrze się prowadzi i występku nie ma, a mąż jej wciąż wychodzi (z domu) i bardzo poniża ją, kobieta ta winna nie jest, posag swój odbierze i do domu ojca swego pójdzie. § 170: Jeśli obywatelowi jego małżonka urodziła dzieci i jego niewolnica urodziła (mu) dzieci, (a) ojciec powie za swego życia do dzieci, które urodziła mu niewolnica „(Jesteście) moimi dziećmi" i zrówna je z dziećmi małżonki, (to) potem, gdy ojciec pójdzie za losem (to jest umrze), dzieci małżonki i dzieci niewolnicy podzielą się po równo majątkiem domu ojca; syn pierworodny, syn małżonki, wybierze i weźmie (swoją) część. § 195: Jeśli syn uderzył swego ojca, utną mu jego rękę. § 196: Jeśli obywatel wybił oko jednemu z obywateli, należy wybić jego oko. § 197: Jeśli złamał kość obywatela, należy złamać jego kość. § 198: Jeśli wybił oko poddanego pałacu lub złamał kość poddanemu pałacu, zapłaci jedną minę srebra. § 199: Jeśli wybił oko niewolnika obywatela lub złamał kość niewolnika obywatela, zapłaci połowę jego ceny kupna. § 200: Jeśli wybił obywatel ząb obywatela równego sobie, należy wybić jego ząb. § 201: Jeśli wybił ząb poddanego pałacu, zapłaci jedną trzecią miny srebra. § 202: Jeśli obywatel uderzy; w twarz obywatela, godniejszego niż on, zostanie na zgromadzeniu uderzony 60 razy bykowcem. § 203: Jeśli obywatel uderzył w twarz obywatela równego sobie, zapłaci l minę srebra. § 204: Jeśli poddany pałacu uderzy w twarz poddanego pałacu, zapłaci 10 szekli srebra. § 205: Jeśli niewolnik obywatela uderzy w twarz jednego z obywateli, należy obciąć jego ucho. § 206: Jeśli obywatel uderzył podczas bójki obywatela i zadał mu ranę, obywatel ten przysięgnie: „Umyślnie go nie uderzyłem" i opłaci lekarza. § 218: Jeśli lekarz obywatelowi operację ciężką nożem z brązu wykonał i spowodował śmierć obywatela lub łuk brwiowy obywatela nożem z brązu otworzył i oka obywatela pozbawił, rękę mu utną. § 227: Jeśli obywatel oszuka golibrodę i ten zgoli znak niewolniczy niewolnikowi nie należącemu do niego, należy obywatela zabić i przy bramie jego zakopać, golibroda zaś przysięgnie; „Nie zgoliłem świadomie" (i) zostanie zwolniony. § 229: Jeśli budowniczy wybudował komuś dom, a dzieła swego nie wykonał trwale i dom, który wybudował, zawali się i zabije właściciela domu, budowniczy ten poniesie karę śmierci. § 230: Jeśli przez to zabił syna właściciela domu, będzie zabity syn tego budowniczego.
Jest to czwarty w kolejności ze znanych nam mezopotamskich zbiorów praw.
§ 1: Jeśli ktoś kogoś oskarżył o zabójstwo i tego nie udowodnił, poniesie karę śmierci.
§ 3: Jeśli obywatel wystąpił w sprawie z fałszywym zeznaniem a prawdziwości słów, które wypowiedział, nie dowiódł, jeżeli jest to sprawa gardłowa, człowiek ten zostanie zabity.
§ 4: Jeśli wystąpił z zeznaniem dotyczącym zboża lub pieniędzy, poniesie karę tej oprawy.
§ 5: Jeżeli sędzia wydał orzeczenie na tabliczce z pieczęciami, a później udowodni się mu zmianę wyroku, sędzia uiści dwunastokrotną wysokość roszczenia. na zgromadzeniu pozbawi sie go sędziowskiego krzesła i nie będzie zasiadał z sędziami podczas sądzenia.
§ 8: Jeśli obywatel ukradł albo bydlę (rogate), albo owcę, albo osła, albo wieprza, albo łódź czy jest to (mienie) boże, czy jest to (mienie) pałacu, zapłaci trzydziestokrotną (wartość) rzeczy; jeśli jest to (mienie) poddanego pałacu, zapłaci dziesięciokrotną (wartość) tego; jeśli złodziej nie ma co dać, zostanie zabity.
§ 15: Jeśli ktoś pozwolił wyjść z miejskiej bramy niewolnikowi pałacu albo niewolnicy pałacu, albo niewolnikowi poddanego, albo niewolnicy poddanego, poniesie karę śmierci.
§ 16: Jeśli obywatel ukrył w swoim, domu albo niewolnika, albo niewolnicę zbiegłych z pałacu, albo od poddanego pałacu, a na wezwanie herolda nie wyda ich, ten właściciel domu zostanie zabity.
§ 21: Jeśli ktoś dopuści się rabunku i zostanie złapany, człowiek ten poniesie karę śmieci.
§ 22: Jeśli rabuś nie został złapany, obrabowany poda wobec boga wszystko, co zostało mu zrabowane, a przełożony, miasto i gmina, na której terenie rabunek został dokonany, wynagrodzą mu za wszystko, co zostało zrabowane.
§ 23: Za jego życie, gmina i przełożony dadzą rodzinie jedną minę srebra.
§ 26: Jeśli bądź "człowiek drużyny", bądź "rybak", którym rozkazano iść na królewską wyprawę wojenną, nie poszedł lub najął najemnika i posłał jako swego zastępcę, ten "człowiek drużyny" albo ten "rybak" poniesie karę śmierci. Ten, kto został przez niego najęty weźmie jego domowe mienie.
§ 35; Jeśli obywatel kupił z ręki żołnierza nierogaciznę lub bydło rogate, które król dał żołnierzowi, straci swe pieniądze.
§ 36: Pole, ogród lub dom żołnierza, lub dzierżawcy nie mogą być sprzedane.
§ 37: Jeśli obywatel kupił pole, ogród lub dom należący do żołnierza albo dzierżawcy, jego tabliczka zostanie złamana i straci swe pieniądze: pole, ogród lub dom powrócą do ich właścicieli.
§ 38: Żołnierz lub dzierżawca nie zapisze (nic) ze swego służbowego pola, ogrodu, lub domu swej małżonce albo swej córce, ani za dług nie odda.
§ 39: Z pola, ogrodu lub domu., które nabył w drodze kupna, może swej małżonce albo swej córce (coś) zapisać lub oddać za dług.
§ 50: Jeśli ktoś przy umacnianiu grobli przy swoim polu złożył ręce na łonie (tzn. był opieszały) a nie umocnił swej grobli i w grobli okazała się szczelina, wynagrodzi za zboże, do zniszczenia którego dopuścił.
§ 55: Jeśli ktoś otworzył kanał w celu nawodnienia, złożył ręce na łonie i pozwolił wodzie znieść glebę do sąsiedniego pola, odmierzy zboże według pola swego sąsiada.
§ 88: Jeśli kupiec dał(...) srebro na procent, weźmie za jeden szekel srebra jako procent jedną szóstą szekla.
§ 109: Jeśli szynkarka, w której domu zbierali się przestępcy, przestępców tych nie pojmała i do pałacu nie doprowadziła, szynkarka ta poniesie karę śmierci.
§ 110: Jeśli kapłanka zakonna, arcykapłanka, która nie mieszka w klasztorze, otworzyła szynk lub weszła do szynku po napój alkoholowy, tę osobę się spali.
§ 128: Jeśli obywatel żonę sobie wziął, a umowy z nią nie zawarł, kobieta ta nie jest jego żoną.
§ 129: Jeśli żona obywatela na spaniu z innym mężczyzną została przyłapana, zwiąże się ich i do wody wrzuci; jeśli jednak małżonek żonie swej życie daruje, także król poddanemu swemu życie daruje.
§ 134: Jeśli obywatel został uprowadzony (w niewolę) i w domu jego do jedzenia (nic) nie ma, (a) żona jego do domu innego (mężczyzny) weszła, kobieta ta kary nie poniesie
§ 135: Jeśli obywatel został uprowadzony i w domu jego do jedzenia (nic) nie ma, (a) przed powrotem jego żona jego do domu innego weszła i dzieci urodziła, potem, gdy mąż jej wrócił i do miasta swego dotarł, kobieta ta do swego pierwszego męża wróci, dzieci za ojcami swymi pójdą.
§ 138: Jeśli ktoś porzucił swoją małżonkę, która nie urodziła mu dzieci, da jej pieniądze w wysokości wiana oraz zwróci jej posag, który przyniosła z domu swego ojca i może ją odprawić.
§ 142: Jeśli kobieta męża swego odtrąciła i powiedziała mu "Nie posiądziesz mnie (więcej)", sprawa jej przez władze okręgu jej zostanie rozpatrzona, i jeśli dobrze się prowadzi i występku nie ma, a mąż jej wciąż wychodzi (z domu) i bardzo poniża ją, kobieta ta winna nie jest, posag swój odbierze i do domu ojca swego pójdzie.
§ 170: Jeśli obywatelowi jego małżonka urodziła dzieci i jego niewolnica urodziła (mu) dzieci, (a) ojciec powie za swego życia do dzieci, które urodziła mu niewolnica „(Jesteście) moimi dziećmi" i zrówna je z dziećmi małżonki, (to) potem, gdy ojciec pójdzie za losem (to jest umrze), dzieci małżonki i dzieci niewolnicy podzielą się po równo majątkiem domu ojca; syn pierworodny, syn małżonki, wybierze i weźmie (swoją) część.
§ 195: Jeśli syn uderzył swego ojca, utną mu jego rękę.
§ 196: Jeśli obywatel wybił oko jednemu z obywateli, należy wybić jego oko.
§ 197: Jeśli złamał kość obywatela, należy złamać jego kość.
§ 198: Jeśli wybił oko poddanego pałacu lub złamał kość poddanemu pałacu, zapłaci jedną minę srebra.
§ 199: Jeśli wybił oko niewolnika obywatela lub złamał kość niewolnika obywatela, zapłaci połowę jego ceny kupna.
§ 200: Jeśli wybił obywatel ząb obywatela równego sobie, należy wybić jego ząb.
§ 201: Jeśli wybił ząb poddanego pałacu, zapłaci jedną trzecią miny srebra.
§ 202: Jeśli obywatel uderzy; w twarz obywatela, godniejszego niż on, zostanie na zgromadzeniu uderzony 60 razy bykowcem.
§ 203: Jeśli obywatel uderzył w twarz obywatela równego sobie, zapłaci l minę srebra.
§ 204: Jeśli poddany pałacu uderzy w twarz poddanego pałacu, zapłaci 10 szekli srebra.
§ 205: Jeśli niewolnik obywatela uderzy w twarz jednego z obywateli, należy obciąć jego ucho.
§ 206: Jeśli obywatel uderzył podczas bójki obywatela i zadał mu ranę, obywatel ten przysięgnie: „Umyślnie go nie uderzyłem" i opłaci lekarza.
§ 218: Jeśli lekarz obywatelowi operację ciężką nożem z brązu wykonał i spowodował śmierć obywatela lub łuk brwiowy obywatela nożem z brązu otworzył i oka obywatela pozbawił, rękę mu utną.
§ 227: Jeśli obywatel oszuka golibrodę i ten zgoli znak niewolniczy niewolnikowi nie należącemu do niego, należy obywatela zabić i przy bramie jego zakopać, golibroda zaś przysięgnie; „Nie zgoliłem świadomie" (i) zostanie zwolniony.
§ 229: Jeśli budowniczy wybudował komuś dom, a dzieła swego nie wykonał trwale i dom, który wybudował, zawali się i zabije właściciela domu, budowniczy ten poniesie karę śmierci.
§ 230: Jeśli przez to zabił syna właściciela domu, będzie zabity syn tego budowniczego.