Question

kim byli : Śniadecki Jędrzej,Trębecki Stanisław daje najj prosze o szybkie odpowiedzi

Answer 1

        Jędrzej Śniadecki urodził się 30 XI 1768r. w rodzinie Franciszki z Gieszczyńskich i Jędrzeja Śniadeckiego, w ich majątku ziemskim pod Żninem w Wielkopolsce. Był najmłodszym dzieckiem w rodzinie. Najstarszy brat - Franciszek zmarł bardzo wcześnie, Jan został wspaniałym matematykiem i astronomem, a Józef objął po rodzicach majątek ziemski. 
Jędrzej rozpoczął swoją edukację w szkole klasztornej w Trzemesznie. Po śmierci rodziców opiekę nad nim objął brat Jan, ówczesny profesor Szkoły Głównej Koronnej w Krakowie. Wiązało się to z koniecznością przeprowadzki młodego Jędrzeja do Krakowa. Tam ukończył Gimnazjum im. Nowodworowskiego, uzyskując złoty medal przyznawany uczniom wybitnie zdolnym. Następnie rozpoczął studia w Szkole Głównej. Uczęszczał na wykłady z fizyki i matematyki. W roku akademickim 1786/1787 przeniósł się na medycynę, którą ukończył 24 VI 1791r. Dzięki inicjatywie brata Jana wyjechał na uniwersytet w Pawi we Włoszech w celu kontynuowania dalszych studiów. Tam także otrzymał tytuł doktora medycyny 2 III 1793r. Następnie poszerzał swoją wiedzę medyczną na Uniwersytetach w Paryżu, Edynburgu i Wiedniu. W trakcie pobytu w Wielkiej Brytanii odrzucił bardzo atrakcyjną finansowo propozycję pracy lekarskiej w Indiach.

 

Stanisław Trembecki (ur. prawdopodobnie 8 maja 1737 w Jastrzębnikach k. Sandomierza - zm. 12 grudnia 1812 w Tulczynie, Ukraina) - najwybitniejszy polski poeta okresu klasycyzmu.
Wywodził się z dość zamożnej rodziny. Ojciec Jakub był podstarościm i sędzią.
Trembecki uczył się początkowo w szkole w Nowym Korczynie, a od 1753 w Krakowie, gdzie studiowalpoetykę, retorykę i gramatykę. Przerwał jednak naukę i rozpoczął życie kawalerskie. Wyjeżdżał m.in. doFrancji, gdzie zdobył zaufanie jednego z przywódców konfederacji barskiej, otzrymując od niego tajne dokumenty, które miał zawieźć królowi francuskiemu. Zdradził jednak konfederatów, sprzedając papiery agentowi króla Stanisława Augusta.
Jego pociąg do hazardu, miłostek i awanturniczego życia sprawiły, że szybko stracił majątek łącznie ze spadkiem po ojcu.
Od 1769 r. dworzanin króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, jego sekretarz i szambelan. Otrzymywał pensje miesięczne, które jednak nie starczały Trembeckiemu i narobił sobie nowych długów, aż król zarządził dozór nad pensją poety.
Po detronizacji króla towarzyszył mu w podróżach do Grodna i Petersburga. Następnie był rezydentem w Tulczynie u Szczęsnego Potockiego.
Debiutował na początku lat siedemdziesiątych XVIII wieku. Jednak literatem był z przymusu i niechętnie (np. najsłynniejszy swój poemat napisał w zamian za możliwość rezydowania w Tulczynie).
Drażniła go własna twórczość, często podpisywał się cudzymi nazwiskami lub wręcz pisał dziełaanonimowe, przez co trudno ustalić jego teksty.
W swej twórczości literackiej przesiąknięty był wpływami literatury i kultury francuskiego klasycyzmu. Tworzył wiersze polityczne, bajki, poematy (najbardziej znany to Sofiówka z 1806 r.).