Kozacy była to wolna ludność różnego pochodzenia, która od schyłku XV wieku zamieszkiwała leżące nad dolnym Dnieprem Zaporoże, zwane Dzikimi Polami. Zyli tam chłopi ukraińscy, jak również polscy i rosyjscy, ubodzy mieszczanie, drobna szlachta i zwykli awanturnicy. Tworzyli oni grupę ludzi odważnych, mających duże poczucie niezależności, ale skorych do nieposłuszeństwa i buntów. Na co dzień Kozacy trudnili się myślistwem, rybołówstwem, a nawet uprawą roli, ale najbardziej lubili wyprawy wojenne i grabież. W celu obrony przed Tatarami Kozacy byli zorganizowani w rodzaj wspólnoty wojskowej z dowódcą zwanym hetmanem. Ich główny obóz, Sicza zaporska, leżał na wyspach za progami skalnymi Dniepru. Dlatego Kozaków nazywano Zaporożcami. Królowie polscy wysoko cenili wartość bojową Kozaków, zwłaszcza piechoty zaporoskiej i za przykładem Stefana Batorego część z nich wcielali do służby wojskowej. Takich Kozaków nazywano rejestrowymi, gdyż wpisywano ich na listę zwaną rejestrem, która upoważniała do wypłaty żołdu. Na tle ogólnej liczby ludności kozackiej Zaporożczan rejestrowych było niewielu, a chętnych do wojska znacznie więcej. Dlatego też Kozacy słali do króla liczne prośby o zwiększenie rejestru, jednak bezskuteczne. Wymagało to dodatkowych pieniędzy na żołd, a na to nie godził się sejm. Paonadto magnateria i szlachta byli przeciwni kozaczyźnie bo chronili się tam zbiegli chłopi. Ograniczenie rejestru kilkakrotnie doprowadziło do wybuchu kozackich powstań, krwawo tłumionych przez wojska koronne. Sytuacja na Ukrainie stała się jeszcze gorsza, gdy sejm podjął w 1638 r uchwałę, na mocy której wszyscy niezarejestrowani Kozacy mieli być obróceni w poddanych chłopów, a ich osady i gospodarstwa włączone do majątków magnackich i szlacheckich. Doprowadziło to do wybuchu powstania kozackiego na Ukraninie w 1648 r. Powstania Chmielnickiego. Mam nadzieje, że to co napisałem wytłumaczy każdemu kim byli Kozacy i czemu wzniecali powstania. O powstaniu Chmielnickiego już nie opowiedziałem bo to powinien być odrębny temat na wypracowanie. Liczę na to, że je Pani zada bo to niewątpliwie również bardzo interesujący temat.
Kozacy to ludzie pochodzący z całej Rzeczypospolitej, głównie Rusini. Byli to zbiegli chłopi i szlacheccy renegaci ścigani przez prawo. Przywódcy kozaccy zwani byli atamanami. Główny obóz znajdował się na wyspie Sicz. Rzeczpospolita wykorzystywała Kozaków jako przeciwwagę dla często najeżdżających ziemie polskie Tatarów. Głównym zajęciem Kozaków były najazdy rabunkowe na ziemie tureckie, co było przyczyną licznych konfliktów między Turcją a Polską. Próbą uregulowania roli Kozaków było wprowadzenie tzw. rejestru, czyli listy kozaków, którzy mieli otrzymywać żołd od państwa.
Bunty Kozackie pojawiły się na początku XVIII wieku. Jednym z głównych powodów była Unia Brzeska (w 1596 r.), która miała na celu podporządkowanie dotychczas prawosławnych Rusinów hierarchii kościelnej i władzy papieża.
Kozacy buntowali się też przeciw uciskowi i traktowaniu ich jak chłopstwa przez kresowych magnatów, a także przeciw małej liczbie tzw. Kozaków rejestrowych (pobierających żołd). Bunty z I połowy XVIII miały jednak tylko lokalny zasięg (np. powstanie atamana Nalewajki). Dopiero bunt Bohdana Chmielnickiego przerodził się w wielkiej skali powstanie, które zagroziło Rzeczypospolitej.
Kozacy była to wolna ludność różnego pochodzenia, która od schyłku XV wieku zamieszkiwała leżące nad dolnym Dnieprem Zaporoże, zwane Dzikimi Polami. Zyli tam chłopi ukraińscy, jak również polscy i rosyjscy, ubodzy mieszczanie, drobna szlachta i zwykli awanturnicy. Tworzyli oni grupę ludzi odważnych, mających duże poczucie niezależności, ale skorych do nieposłuszeństwa i buntów. Na co dzień Kozacy trudnili się myślistwem, rybołówstwem, a nawet uprawą roli, ale najbardziej lubili wyprawy wojenne i grabież.
W celu obrony przed Tatarami Kozacy byli zorganizowani w rodzaj wspólnoty wojskowej z dowódcą zwanym hetmanem. Ich główny obóz, Sicza zaporska, leżał na wyspach za progami skalnymi Dniepru. Dlatego Kozaków nazywano Zaporożcami.
Królowie polscy wysoko cenili wartość bojową Kozaków, zwłaszcza piechoty zaporoskiej i za przykładem Stefana Batorego część z nich wcielali do służby wojskowej. Takich Kozaków nazywano rejestrowymi, gdyż wpisywano ich na listę zwaną rejestrem, która upoważniała do wypłaty żołdu. Na tle ogólnej liczby ludności kozackiej Zaporożczan rejestrowych było niewielu, a chętnych do wojska znacznie więcej. Dlatego też Kozacy słali do króla liczne prośby o zwiększenie rejestru, jednak bezskuteczne. Wymagało to dodatkowych pieniędzy na żołd, a na to nie godził się sejm. Paonadto magnateria i szlachta byli przeciwni kozaczyźnie bo chronili się tam zbiegli chłopi. Ograniczenie rejestru kilkakrotnie doprowadziło do wybuchu kozackich powstań, krwawo tłumionych przez wojska koronne.
Sytuacja na Ukrainie stała się jeszcze gorsza, gdy sejm podjął w 1638 r uchwałę, na mocy której wszyscy niezarejestrowani Kozacy mieli być obróceni w poddanych chłopów, a ich osady i gospodarstwa włączone do majątków magnackich i szlacheckich. Doprowadziło to do wybuchu powstania kozackiego na Ukraninie w 1648 r. Powstania Chmielnickiego.
Mam nadzieje, że to co napisałem wytłumaczy każdemu kim byli Kozacy i czemu wzniecali powstania. O powstaniu Chmielnickiego już nie opowiedziałem bo to powinien być odrębny temat na wypracowanie. Liczę na to, że je Pani zada bo to
niewątpliwie również bardzo interesujący temat.
Kozacy to ludzie pochodzący z całej Rzeczypospolitej, głównie Rusini. Byli to zbiegli chłopi i szlacheccy renegaci ścigani przez prawo. Przywódcy kozaccy zwani byli atamanami. Główny obóz znajdował się na wyspie Sicz. Rzeczpospolita wykorzystywała Kozaków jako przeciwwagę dla często najeżdżających ziemie polskie Tatarów. Głównym zajęciem Kozaków były najazdy rabunkowe na ziemie tureckie, co było przyczyną licznych konfliktów między Turcją a Polską. Próbą uregulowania roli Kozaków było wprowadzenie tzw. rejestru, czyli listy kozaków, którzy mieli otrzymywać żołd od państwa.
Bunty Kozackie pojawiły się na początku XVIII wieku. Jednym z głównych powodów była Unia Brzeska (w 1596 r.), która miała na celu podporządkowanie dotychczas prawosławnych Rusinów hierarchii kościelnej i władzy papieża.
Kozacy buntowali się też przeciw uciskowi i traktowaniu ich jak chłopstwa przez kresowych magnatów, a także przeciw małej liczbie tzw. Kozaków rejestrowych (pobierających żołd). Bunty z I połowy XVIII miały jednak tylko lokalny zasięg (np. powstanie atamana Nalewajki). Dopiero bunt Bohdana Chmielnickiego przerodził się w wielkiej skali powstanie, które zagroziło Rzeczypospolitej.