Muflonn
Kiedy używamy w języku angielskim czasowników modalnych can i could musimy pamiętać o następujących zasadach gramatycznych:
Czasowniki modalne can i could nie przyjmują nigdy końcówki -s w 3 osobie liczby pojedynczej: He can help you. [Może ci pomóc] - nie He cans.
Kiedy tworzymy pytania i przeczenia z czasownikiem modalnym can/could nie używamy operatora 'do': Can you drive a car? [Czy potrafisz prowadzić samochód?] - nie Do you can. They couldn't say that. [Nie mogli tego powiedzieć] - nie They don't shouldn't.
Po czasownikach modalnych can i could używamy czasownika właściwego w bezokoliczniku bez słowa 'to' (tzw. bare infinitive). Możliwe jest też użycie progressive infinitive, perfect infinitive lub passive infinitive: I must be there on time. [Muszę być tam na czas] - nie I must to be there. She can still be working tomorrow. [Jutro wciąż może pracować] - progressive infinitive. I could have saved her life. [Mogłem uratować jej życie.] - perfect infinitive. This message can be understood easily. [Wiadomość można łatwo zrozumieć ] - passive infinitive.
Czasowniki modalne can i could nie występują w bezokoliczniku ani nie posiadają form progressive i past participle (to can, caning, caned, nie istnieją). Z powodu braku wymienionych wyżej form czasowniki modalne can i could są czasem zastępowane innymi wyrażeniami (jak np. be able to). Więcej informacji na ten temat znajdziesz w dalszej części artykułu. Czasownik could jest czasami używany jako przeszła forma czasownika can. Może być on jednak używany również jako mniej określona lub warunkowa forma can odnosząca się do teraźniejszości lub przyszłości.
Pewne wyrażenia dotyczące przeszłości mogą wykorzystywać czasownik modalny, po którym następuje perfect infinitive (czyli modal verb + have + past participle): You could have told me his name [Mogłeś mi powiedzieć jak ma na imię] He could have been right. [Mógł mieć rację]
Can ma dwie wymowy w języku angielskim, mocną i słabą . Could podobnie ma wymowę mocną i słabą . W większości przypadków używa się wymowy słabej. Skróconą formą przeczącą can jest can't (wymawiane jako w British English ale jako w American English). Skróconą formą could jest couldn't wymawiane jako . Forma przecząca cannot zazwyczaj jest zapisywana łącznie.
Forma Can przyjmuje tylko jedną formę dla wszystkich osób w odniesieniu czasu teraźniejszego i przyszłego, oraz could do czasu przeszłego. Przeczenie tworzymy przez dodanie partykuły not (cannot (pisane łącznie) - can't, could not - couldn't). Pytanie tworzymy przez inwersję operatora i podmiotu (can I/can't I?, could I/couldn't I?). Can nie posiada form imiesłowowych, które zastąpione są przez allow i permit (pozwalać). Po can występuje bezokolicznik bez to.
Użycie Oto podstawowe znaczenia i użycie czasownika can:
1/ Can wyraża pozwolenie, tak jak may lecz jest znacznie mniej formalne i szerzej stosowane. Can jest używane w odniesieniu do teraźniejszości i przyszłości, could - gdy zgoda jest warunkowa. Could/was (were) able informuje o zezwoleniu posiadanym w przeszłości. Could stosuje się gdy pozwolenie odnosi się sytuacji "w ogóle", was/were able to", gdy było to pozwolenie jednorazowe.
2/ Can wyraża możliwość wykonania czegoś, np.: You can ski on these hills. (Na tych wzgórzach można jeździć na nartach.) Measles can be dangerous. (Odra może być niebezpieczna.)
COULD w odniesieniu do teraźniejszości nadaje sugestii czy pytaniu delikatniejszy charakter, np.: Could you come tomorrow? (Czy mogłabyś przyjść jutro?)
W czasie przyszłym musimy użyć formy IT WILL BE possible lub we/people will be able,
np.: I will be able to get a good job when I finish this typing course. (Będę mogła dostać lepszą pracę, gdy ukończę ten kurs pisania na maszynie.)
W przypadku przeczenia can't/couldn't informuje o przekonaniu mówiącego, co do niemożliwości zaistnienia akcji czy sytuacji. W tym przypadku can't/couldn't może występować z bezokolicznikiem w odniesieniu do czasu teraźniejszego, np.: It can't be Adam. He's in London now. (To nie może być Adam. On jest teraz w Londynie.)
lub z bezokolicznikiem czasu przeszłego (Perfect Infinitive) w odniesieniu do przeszłości, np.: You can't have said that. (Nie mogłeś tego powiedzieć - z pewnością tego nie powiedziałeś.)
3/ Can i be able to wyraża zdolność do wykonania czegoś w teraźniejszości, np.: I can cook very well. (Umiem dobrze gotować.)
W przeszłości w tym kontekście użyjemy could, a w sytuacjach wymagających innych czasów, form be able to,
np.: I have been able to ride a bicycle since I was three. (Umiałem jeździć na rowerze od czasu gdy miałem trzy lata.)
Was/were able to używane jest w odniesieniu do pojedynczych sytuacji przeszłych, które faktycznie zaistniały, np.: Although the pilot was very badly hurt he was able to explain what had happened. (Mimo, że pilot był poważnie ranny mógł (był w stanie) wyjaśnić co się stało.)
Reguła ta nie jest sztywno stosowana w przypadku czasowników postrzegania zmysłowego, które często występują z can w czasie teraźniejszym i could (a także z be able to) w czasie przeszłym,
np.: I could (was able to) see him coming down the street. (Widziałem go jak nadchodzi ulicą.)
Could z bezokolicznikiem czasu przeszłego używa się do wyrażenia niezrealizowanej możliwości w przeszłości, np.: I could have lent you the money. Why didn't you ask me? (Mogłem pożyczyć ci te pieniądze. Dlaczego mnie nie poprosiłeś?)
lub, gdy nie wiemy czy została ona zrealizowana czy nie, np.: Ann could have taken the money; she was there alone yesterday.
(Anna mogła zabrać pieniądze; była tam wczoraj sama.)
4/ Could może także wyrażać przypuszczenie, w czym jest bardzo podobne do might, np.: She might/could be mistaken. (Ona może się mylić.) She might/could have been mistaken. (Ona mogła się mylić.)
Czasowniki modalne can i could nie przyjmują nigdy końcówki -s w 3 osobie liczby pojedynczej:
He can help you. [Może ci pomóc] - nie He cans.
Kiedy tworzymy pytania i przeczenia z czasownikiem modalnym can/could nie używamy operatora 'do':
Can you drive a car? [Czy potrafisz prowadzić samochód?] - nie Do you can.
They couldn't say that. [Nie mogli tego powiedzieć] - nie They don't shouldn't.
Po czasownikach modalnych can i could używamy czasownika właściwego w bezokoliczniku bez słowa 'to' (tzw. bare infinitive). Możliwe jest też użycie progressive infinitive, perfect infinitive lub passive infinitive:
I must be there on time. [Muszę być tam na czas] - nie I must to be there.
She can still be working tomorrow. [Jutro wciąż może pracować] - progressive infinitive.
I could have saved her life. [Mogłem uratować jej życie.] - perfect infinitive.
This message can be understood easily. [Wiadomość można łatwo zrozumieć ] - passive infinitive.
Czasowniki modalne can i could nie występują w bezokoliczniku ani nie posiadają form progressive i past participle (to can, caning, caned, nie istnieją). Z powodu braku wymienionych wyżej form czasowniki modalne can i could są czasem zastępowane innymi wyrażeniami (jak np. be able to). Więcej informacji na ten temat znajdziesz w dalszej części artykułu. Czasownik could jest czasami używany jako przeszła forma czasownika can. Może być on jednak używany również jako mniej określona lub warunkowa forma can odnosząca się do teraźniejszości lub przyszłości.
Pewne wyrażenia dotyczące przeszłości mogą wykorzystywać czasownik modalny, po którym następuje perfect infinitive (czyli modal verb + have + past participle):
You could have told me his name [Mogłeś mi powiedzieć jak ma na imię]
He could have been right. [Mógł mieć rację]
Can ma dwie wymowy w języku angielskim, mocną i słabą . Could podobnie ma wymowę mocną i słabą . W większości przypadków używa się wymowy słabej. Skróconą formą przeczącą can jest can't (wymawiane jako w British English ale jako w American English). Skróconą formą could jest couldn't wymawiane jako . Forma przecząca cannot zazwyczaj jest zapisywana łącznie.
Czasownika modalnego could używamy do opisywania zdolnosci czegos w przeszlosci a will w przyszlosci
Forma
Can przyjmuje tylko jedną formę dla wszystkich osób w odniesieniu czasu teraźniejszego i przyszłego, oraz could do czasu przeszłego. Przeczenie tworzymy przez dodanie partykuły not (cannot (pisane łącznie) - can't, could not - couldn't).
Pytanie tworzymy przez inwersję operatora i podmiotu (can I/can't I?, could I/couldn't I?). Can nie posiada form imiesłowowych, które zastąpione są przez allow i permit (pozwalać). Po can występuje bezokolicznik bez to.
Użycie
Oto podstawowe znaczenia i użycie czasownika can:
1/ Can wyraża pozwolenie, tak jak may lecz jest znacznie mniej formalne i szerzej stosowane.
Can jest używane w odniesieniu do teraźniejszości i przyszłości, could - gdy zgoda jest warunkowa.
Could/was (were) able informuje o zezwoleniu posiadanym w przeszłości. Could stosuje się gdy pozwolenie odnosi się sytuacji "w ogóle", was/were able to", gdy było to pozwolenie jednorazowe.
2/ Can wyraża możliwość wykonania czegoś,
np.: You can ski on these hills.
(Na tych wzgórzach można jeździć na nartach.)
Measles can be dangerous.
(Odra może być niebezpieczna.)
COULD w odniesieniu do teraźniejszości nadaje sugestii czy pytaniu delikatniejszy charakter,
np.: Could you come tomorrow?
(Czy mogłabyś przyjść jutro?)
W czasie przyszłym musimy użyć formy IT WILL BE possible lub we/people will be able,
np.: I will be able to get a good job when I finish this typing course.
(Będę mogła dostać lepszą pracę, gdy ukończę ten kurs pisania na maszynie.)
W przypadku przeczenia can't/couldn't informuje o przekonaniu mówiącego, co do niemożliwości zaistnienia akcji czy sytuacji. W tym przypadku can't/couldn't może występować z bezokolicznikiem w odniesieniu do czasu teraźniejszego,
np.: It can't be Adam. He's in London now.
(To nie może być Adam. On jest teraz w Londynie.)
lub z bezokolicznikiem czasu przeszłego (Perfect Infinitive) w odniesieniu do przeszłości,
np.: You can't have said that.
(Nie mogłeś tego powiedzieć - z pewnością tego nie powiedziałeś.)
3/ Can i be able to wyraża zdolność do wykonania czegoś w teraźniejszości,
np.: I can cook very well.
(Umiem dobrze gotować.)
W przeszłości w tym kontekście użyjemy could, a w sytuacjach wymagających innych czasów, form be able to,
np.: I have been able to ride a bicycle since I was three.
(Umiałem jeździć na rowerze od czasu gdy miałem trzy lata.)
Was/were able to używane jest w odniesieniu do pojedynczych sytuacji przeszłych, które faktycznie zaistniały,
np.: Although the pilot was very badly hurt he was able to explain what had happened.
(Mimo, że pilot był poważnie ranny mógł (był w stanie) wyjaśnić co się stało.)
Reguła ta nie jest sztywno stosowana w przypadku czasowników postrzegania zmysłowego, które często występują z can w czasie teraźniejszym i could (a także z be able to) w czasie przeszłym,
np.: I could (was able to) see him coming down the street.
(Widziałem go jak nadchodzi ulicą.)
Could z bezokolicznikiem czasu przeszłego używa się do wyrażenia niezrealizowanej możliwości w przeszłości,
np.: I could have lent you the money. Why didn't you ask me?
(Mogłem pożyczyć ci te pieniądze. Dlaczego mnie nie poprosiłeś?)
lub, gdy nie wiemy czy została ona zrealizowana czy nie,
np.: Ann could have taken the money; she was there alone yesterday.
(Anna mogła zabrać pieniądze; była tam wczoraj sama.)
4/ Could może także wyrażać przypuszczenie, w czym jest bardzo podobne do might,
np.: She might/could be mistaken.
(Ona może się mylić.)
She might/could have been mistaken.
(Ona mogła się mylić.)