Dzieciństwo to okres pełen beztroski, zabawy, czas, w którym to inni podejmują za nas najróżniejsze decyzje. Będąc dzieckiem dążymy do tego, aby móc jak najprędzej decydować za siebie, aby być dorosłym. Dorosłość z kolei wiąże się z ciągłym podejmowaniem kluczowych decyzji, często nieodwracalnych, a także z byciem ciągle w biegu oraz dążeniem do wyznaczanych przez siebie celów. Wówczas marzymy o tym, aby choć przez chwilę powrócić do okresu dzieciństwa. Niekiedy jednak granica pomiędzy dzieciństwem a dorosłością zostaje przekroczona. O takim zjawisku możemy mówić, kiedy będąc dzieckiem nagle musimy stanąć twarzą w twarz z okrutnością tego świata, kiedy nagle musimy zacząć podejmować decyzje, których konsekwencje będziemy ponosić do końca życia. Przykładem takiego stanu może być dziecko, które nieoczekiwanie traci jednego bądź obydwóch rodziców. Czy to za sprawą nieszczęśliwego wypadku, czy też chociażby popularnego w dzisiejszych czasach rozwodu. Młody człowiek musi wówczas nagle dorosnąć, podjąć decyzję z kim zamieszkać,a często również zaopiekować się pozostałymi członkami rodziny, zazwyczaj młodszym rodzeństwem. Inny przykład przekraczania granicy między dzieciństwem a dorosłością pojawia się w momencie, gdy jeden z naszych rówieśników proponuje nam papierosa, kieliszek alkoholu czy też inne rozrywki zarezerwowane z reguły dla osób dorosłych. Odpowiadając "tak" często musimy się pożegnać z beztroskim dzieciństwem. Ostatni przykład takiego zjawiska to dramatyczne sytuacje, kiedy dziecko jest świadkiem jakiejś tragedii: pożaru, wypadku samochodowego czy chociażby katasrtofy naturalnej. Dzieci dotknięte poważnymi chorobami również muszą nauczyć się żyć jak dorośli.
Dzieciństwo to okres pełen beztroski, zabawy, czas, w którym to inni podejmują za nas najróżniejsze decyzje. Będąc dzieckiem dążymy do tego, aby móc jak najprędzej decydować za siebie, aby być dorosłym. Dorosłość z kolei wiąże się z ciągłym podejmowaniem kluczowych decyzji, często nieodwracalnych, a także z byciem ciągle w biegu oraz dążeniem do wyznaczanych przez siebie celów. Wówczas marzymy o tym, aby choć przez chwilę powrócić do okresu dzieciństwa.
Niekiedy jednak granica pomiędzy dzieciństwem a dorosłością zostaje przekroczona. O takim zjawisku możemy mówić, kiedy będąc dzieckiem nagle musimy stanąć twarzą w twarz z okrutnością tego świata, kiedy nagle musimy zacząć podejmować decyzje, których konsekwencje będziemy ponosić do końca życia.
Przykładem takiego stanu może być dziecko, które nieoczekiwanie traci jednego bądź obydwóch rodziców. Czy to za sprawą nieszczęśliwego wypadku, czy też chociażby popularnego w dzisiejszych czasach rozwodu. Młody człowiek musi wówczas nagle dorosnąć, podjąć decyzję z kim zamieszkać,a często również zaopiekować się pozostałymi członkami rodziny, zazwyczaj młodszym rodzeństwem.
Inny przykład przekraczania granicy między dzieciństwem a dorosłością pojawia się w momencie, gdy jeden z naszych rówieśników proponuje nam papierosa, kieliszek alkoholu czy też inne rozrywki zarezerwowane z reguły dla osób dorosłych. Odpowiadając "tak" często musimy się pożegnać z beztroskim dzieciństwem.
Ostatni przykład takiego zjawiska to dramatyczne sytuacje, kiedy dziecko jest świadkiem jakiejś tragedii: pożaru, wypadku samochodowego czy chociażby katasrtofy naturalnej. Dzieci dotknięte poważnymi chorobami również muszą nauczyć się żyć jak dorośli.