Kiedy i w jakich okolicznosciach powstala flaga francji kiedy francuzi obchodza swoje swieto narodowe
Domi08
Flaga Francji zwana też Tricolore jest prostokątem o proporcjach 2:3, podzielonym na trzy pionowe pasy: niebieski, biały i czerwony. Pierwsza i ostatnia z tych barw to tradycyjne kolory kraju, a usytuowana pośrodku nich biel nawiązuje do flagi monarchów francuskich. Znana jest też interpretacja znaczenia i symboliki kolorów flagi V Republiki, która odwołuje się do struktury francuskiego narodu. Głosi ona, iż barwa biała oznacza króla, niebieska - szlachtę, zaś czerwona – lud. Umieszczenie razem tych kolorów na fladze państwowej ma natomiast pokazywać równorzędny status grup społecznych przez nie symbolizowanych. Tak ubarwiona flaga Francji po raz pierwszy pojawiła się podczas rewolucji i powstała na skutek dodania przez Ludwika XVI białej kokardy dynastii Burbonów do kolorów herbowych Paryża. W wyznaczonych przez Kongres Wiedeński czasach restauracji powrócono do bieli a ostateczne przyjęcie nad Loarą Tricolore za flagę państwową nastąpiło w 1848 roku wraz z upadkiem Monarchii Lipcowej i nastaniem II Republiki.
Bardzo interesująca jest sprawa godła Francji. Otóż rewolucja odrzuciła ówczesną heraldykę monarchii, stąd ojczyzna Napoleona obecnie nie posiada godła w klasycznym rozumieniu tego słowa, a jedynie szereg symboli, używanych w zależności od okoliczności. Są wśród nich związane w pęk z wetkniętym w środek toporem - rózgi liktorskie. Otaczają je gałąź dębu i lauru na błękitnym tle z maksymą pochodzącym z czasów rewolucji: liberté, egalité, fraternité - wolność, równość, braterstwo. Od 1953 roku znak ten reprezentuje oficjalnie Francję na forum Narodów Zjednoczonych, a o pięć lat młodsza ustawa zasadnicza zdobiący go cytat określiła mianem Dewizy V Republiki. Innym symbolem kraju wieży Eiffla jest będąca alegorią Republiki, Marianna. Wizerunek tej przedstawianej na niebiesko-biało- czerwonym tle wojowniczki w czapce frygijskiej, od 1999 roku używany jest jako logo na dokumentach ministerialnych i administracyjnych. Do znaków spełniających rolę godła Francji należy jeszcze zaliczyć słynnego koguta. Jako nieoficjalny symbol Galii, przejęty został przez utożsamiających się z galo-rzymską kulturą germańskich Franków, za spadkobierców których uważają się dzisiejsi Francuzi. Obecnie ten galijski kogut przede wszystkim kojarzony jest z reprezentacją trójkolorowych w piłce nożnej.
Na koniec należy jeszcze w dwóch słowach wspomnieć o hymnie kraju Zidane’a i Platini’ego. Będąca narodową pieśnią Francuzów „Marsylianka” jest chyba jednym z najlepiej rozpoznawanych tego typu utworów na świecie. Słowa i muzykę napisał w 1792 Claude Joseph Rouget de Lisle. Powstała ona na cześć rewolucyjnej Armii Renu (stąd też jej oryginalny tytuł „Pieśń wojenna Armii Renu”). Jako pierwsi na ulicach Paryża wykonali ją żołnierze z Marsylii, czemu zawdzięcza ona współczesną nazwę. W szóstą rocznicę zdobycia Bastylii ogłoszona została hymnem państwowym, by następnie popaść w niełaskę w okresie restauracji. Pieśnią narodową ponownie stała się po rewolucji w 1870 roku. W czasach II wojny światowej rząd Vichy zakazał jej wykonywania. Jednak zarówno IV jak i V Republika przywróciły „Marsyliankę”, do statusu hymnu Francji. na drugie pytanie nie wiem jak odpowiedzieć
Flaga Francji zwana też Tricolore jest prostokątem o proporcjach 2:3, podzielonym na trzy pionowe pasy: niebieski, biały i czerwony. Pierwsza i ostatnia z tych barw to tradycyjne kolory kraju, a usytuowana pośrodku nich biel nawiązuje do flagi monarchów francuskich. Znana jest też interpretacja znaczenia i symboliki kolorów flagi V Republiki, która odwołuje się do struktury francuskiego narodu. Głosi ona, iż barwa biała oznacza króla, niebieska - szlachtę, zaś czerwona – lud. Umieszczenie razem tych kolorów na fladze państwowej ma natomiast pokazywać równorzędny status grup społecznych przez nie symbolizowanych. Tak ubarwiona flaga Francji po raz pierwszy pojawiła się podczas rewolucji i powstała na skutek dodania przez Ludwika XVI białej kokardy dynastii Burbonów do kolorów herbowych Paryża. W wyznaczonych przez Kongres Wiedeński czasach restauracji powrócono do bieli a ostateczne przyjęcie nad Loarą Tricolore za flagę państwową nastąpiło w 1848 roku wraz z upadkiem Monarchii Lipcowej i nastaniem II Republiki.
Bardzo interesująca jest sprawa godła Francji. Otóż rewolucja odrzuciła ówczesną heraldykę monarchii, stąd ojczyzna Napoleona obecnie nie posiada godła w klasycznym rozumieniu tego słowa, a jedynie szereg symboli, używanych w zależności od okoliczności. Są wśród nich związane w pęk z wetkniętym w środek toporem - rózgi liktorskie. Otaczają je gałąź dębu i lauru na błękitnym tle z maksymą pochodzącym z czasów rewolucji: liberté, egalité, fraternité - wolność, równość, braterstwo. Od 1953 roku znak ten reprezentuje oficjalnie Francję na forum Narodów Zjednoczonych, a o pięć lat młodsza ustawa zasadnicza zdobiący go cytat określiła mianem Dewizy V Republiki. Innym symbolem kraju wieży Eiffla jest będąca alegorią Republiki, Marianna. Wizerunek tej przedstawianej na niebiesko-biało- czerwonym tle wojowniczki w czapce frygijskiej, od 1999 roku używany jest jako logo na dokumentach ministerialnych i administracyjnych. Do znaków spełniających rolę godła Francji należy jeszcze zaliczyć słynnego koguta. Jako nieoficjalny symbol Galii, przejęty został przez utożsamiających się z galo-rzymską kulturą germańskich Franków, za spadkobierców których uważają się dzisiejsi Francuzi. Obecnie ten galijski kogut przede wszystkim kojarzony jest z reprezentacją trójkolorowych w piłce nożnej.
Na koniec należy jeszcze w dwóch słowach wspomnieć o hymnie kraju Zidane’a i Platini’ego. Będąca narodową pieśnią Francuzów „Marsylianka” jest chyba jednym z najlepiej rozpoznawanych tego typu utworów na świecie. Słowa i muzykę napisał w 1792 Claude Joseph Rouget de Lisle. Powstała ona na cześć rewolucyjnej Armii Renu (stąd też jej oryginalny tytuł „Pieśń wojenna Armii Renu”). Jako pierwsi na ulicach Paryża wykonali ją żołnierze z Marsylii, czemu zawdzięcza ona współczesną nazwę. W szóstą rocznicę zdobycia Bastylii ogłoszona została hymnem państwowym, by następnie popaść w niełaskę w okresie restauracji. Pieśnią narodową ponownie stała się po rewolucji w 1870 roku. W czasach II wojny światowej rząd Vichy zakazał jej wykonywania. Jednak zarówno IV jak i V Republika przywróciły „Marsyliankę”, do statusu hymnu Francji.
na drugie pytanie nie wiem jak odpowiedzieć
Flaga Francji zwana też Tricolore jest prostokątem o proporcjach 2:3, podzielonym na trzy pionowe pasy: niebieski, biały i czerwony. Pierwsza i ostatnia z tych barw to tradycyjne kolory kraju, a usytuowana pośrodku nich biel nawiązuje do flagi monarchów francuskich. Znana jest też interpretacja znaczenia i symboliki kolorów flagi V Republiki, która odwołuje się do struktury francuskiego narodu. Głosi ona, iż barwa biała oznacza króla, niebieska - szlachtę, zaś czerwona – lud. Umieszczenie razem tych kolorów na fladze państwowej ma natomiast pokazywać równorzędny status grup społecznych przez nie symbolizowanych. Tak ubarwiona flaga Francji po raz pierwszy pojawiła się podczas rewolucji i powstała na skutek dodania przez Ludwika XVI białej kokardy dynastii Burbonów do kolorów herbowych Paryża. W wyznaczonych przez Kongres Wiedeński czasach restauracji powrócono do bieli a ostateczne przyjęcie nad Loarą Tricolore za flagę państwową nastąpiło w 1848 roku wraz z upadkiem Monarchii Lipcowej i nastaniem II Republiki.