oliwiawisniewsk
Wojna peloponeska zwana też wielką wojną peloponeską (431 - 404 p.n.e.) między Atenami i wspierającym je Ateńskim Związkiem Morskim, a Spartą i Związkiem Peloponeskim. Powodem wojny była rywalizacja dwóch największych potęg greckich o hegemonię nad całą Grecją. Już pierwszy okres był niepomyślny dla Aten. Spartanie złupili Attykę. W Atenach, gdzie schronili się mieszkańcy całej Attyki, wybuchła groźna zaraza. Ofiarą jej padł m.in. Perykles. Po jego śmierci do głosu doszli przywódcy radykalnej grupy demokratów: najpierw Kleon, a następnie Hyperbolos. Jednym z ważniejszych sukcesów Aten było utrzymanie twierdzy Pylos i zdobycie wyspy Sfakterii, broniącej wstępu do Zatoki Pylońskiej. Skutki: Sytuacja polityczna w Helladzie po okresie wojen perskich była bardzo napięta, a każde nieostrożne i pochopne działanie którejś z polis mogło być pretekstem do rozpoczęcia działań wojennych. Przyczyną wybuchu wojny peloponeskiej był początkowo niegroźny spór między Korkyrą a Koryntem dotyczący spraw wewnętrznych (przewrotu demokratycznego) kolonii Korkyry – Epidamnos.
Drugim powodem wojny była sprawa Potidai, doryckiej polis na Półwyspie Chalkidyckim, która była apoikią Koryntu i prowadziła z nim ożywione kontakty handlowe, lecz należała do Związku Morskiego pod przewodnictwem Aten
Skutki:
Sytuacja polityczna w Helladzie po okresie wojen perskich była bardzo napięta, a każde nieostrożne i pochopne działanie którejś z polis mogło być pretekstem do rozpoczęcia działań wojennych. Przyczyną wybuchu wojny peloponeskiej był początkowo niegroźny spór między Korkyrą a Koryntem dotyczący spraw wewnętrznych (przewrotu demokratycznego) kolonii Korkyry – Epidamnos.
Drugim powodem wojny była sprawa Potidai, doryckiej polis na Półwyspie Chalkidyckim, która była apoikią Koryntu i prowadziła z nim ożywione kontakty handlowe, lecz należała do Związku Morskiego pod przewodnictwem Aten