Kamienie na szaniec.!
--> świat przedstawiony + charakterystyka bohatera Alka (notatka) Chodzi mi o szczegółową notatkę .. (co robili w czasie wojny.. itp ) + Umiejętności (np.tańczyli.. nw co tam ma być..) + ocena postaci
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Do powstania książki przyczyniły się wypadki związane z aresztowaniem, a następnie odbiciem Rudego. 26 marca 1943 roku w słynnej akcji pod Arsenałem uwolniono Rudego i innych więźniów przewożonych z alei Szucha na Pawiak. Wydarzenie to wstrząsnęło Polską Podziemną. Relację o tych wydarzeniach autor otrzymywał od uczestników akcji pod Arsenałem, ponadto oparł się na pamiętniku Tadeusza Zawadzkiego, który po śmierci przyjaciół był w bardzo złym stanie psychicznym, dlatego ojciec namówił go do spisania swoich wspomnień. Kamienie na szaniec to hołd oddany trzem głównym bohaterom utworu, który potrafili "pięknie umierać i pięknie żyć", wcielając w życie dwa ideały: bohaterstwo i służbę.
Wydarzenia opisane w "Kamieniach na szaniec" rozgrywają się w czasie okupacji hitlerowskiej, akcja obejmuje okres od czerwca 1939 roku do sierpnia 1943 roku, rozgrywa się przede wszystkim w okupowanej Warszawie, a także na drogach Polski, zatłoczonych przez uchodźców we wrześniu 1939roku, w Celestynowie, na małej stacyjce na trasie kolejowej Warszawa - Lublin oraz we wsi Sieczychy pod Wyszkowem.
Alek - Maciej Aleksy Dawidowski
urodził się 3.XI.1920 roku, był synem zamożnego i wpływowego dyrektora fabryki broni, działacza społecznego, który jako jedna z pierwszych ofiar represji ze strony Niemców został zastrzelony w Palmirach w czerwcu 1940r. Alek z racji wysokiego wzrostu nosił przezwisko Glizda. Wesoły i gadatliwy, lubiący gestykulować, zyskiwał sympatię swoją spontanicznością. Blondyn o niebieskich oczach, dbał o swoją kondycję fizyczną. Był doskonałym sportowcem. Lubił też chodzić do kina. Kolega z harcerstwa i gimnazjum Rudego i Zośki, nie miał tak jak oni ambicji intelektualnych. Był urodzonym przywódcą. Potrafił okazać niezwykłe opanowanie i zachować zimną krew. Zmarł 30.IV.1943 roku w wyniku rany postrzałowej odniesionej podczas akcji pod Arsenałem.
Zośka- Tadeusz Zawadzki.
urodził się 24.I.1921r. był synem prof. uniwersyteckiego i zaangażowanej działaczki społecznej. Podobnie jak Alek i Rudy ukończył gimnazjum Batorego i działał w harcerstwie. Był wysokim, szczupłym i wysportowanym chłopcem, obdarzonym niemal dziewczęcą urodą: miał delikatną cerę, regularne rysy, jasnoniebieskie oczy i jasne włosy, czemu zawdzięczał przezwisko Zośka. Wybitnie inteligentny i zdolny, nie należał do osób towarzyskich. Lubił samotność, chętnie przebywał z rodziną. Zamknięty w sobie, otoczony był nieliczną grupą przyjaciół.
Poległ w walce pod Sieczychami 20 sierpnia 1943 roku jako jedyna ofiara akcji, którą dowodził.
Rudy - Jan Bytnar
urodził się 6.V.1921 roku, pochodził z rodziny inteligenckiej. Jako chłopiec wybitnie zdolny, a przy tym ambitny ukończył Gimnazjum, im Stefana Batorego (elitarna warszawska szkoła średnia) z wyróżnieniem. Wszystko, czym się zajmował, traktował jako wyzwanie i okazję do samodoskonalenia. Potrafił odróżnić zbędne ryzykanctwo od prawdziwej odwagi. Wrażliwy, delikatny i skromny, swoją prawdziwą wielkość okazał podczas przesłuchań na gestapo. Bity i torturowany z nieludzkim okrucieństwem, nie wydał ani jednego z kolegów. Upór, nadludzka odwaga, lojalność i bohaterstwo to cechy, które w pełni ujawniły się po aresztowaniu chłopca. Zmarł na skutek odniesionych ran i skatowania przez gestapo 30 marca 1943 roku.