Question

Kalisz wielkopolski w czasie zaborów Opisz jak to wszystko wyglądało bitwy toczone itp bardzo prosze o pomoc krotko i na temat ;) daje naj

Answer 1

  W czasie II rozbioru Polski (1793 r.) całš Wielkopolskę zajęły wojska
 pruskie. Nie mogły tego wydarzenia zmienić działania
 kociuszkowskiego, które wybuchło w następnym roku. Prusacy
 wprowadzili nowš administrację, język niemiecki, popierali handel i
 osadnictwo pruskie (z tego czasu pochodzi szereg rozproszonych osad,
 założonych na terenie lenym na wschód od Gizałek i Chocza koło
 Stawiszyna). Z Wielkopolski utworzono prowincję Prusy Południowe, w
 ramach której istniał departament kaliski o sztucznie wytyczonych
 granicach. Wielkich bogactw państwu pruskiemu dostarczyły przejęte
 królewszczyzny i skonfiskowane majštki po zlikwidowanych klasztorach.
     Nadzieje na odzyskanie niepodległoci przyniósł okres napoleoński. W
 końcu 1806 r., na wieć o zbliżaniu się armii francuskiej, polska
 samorzutnie wystšpiła w kilku miastach przeciw Prusakom. W latach 1807-
 1815 omawiane tereny znalazły się w granicach departamentu kaliskiego
 Księstwa Warszawskiego. W dalszym cišgu rozwijało się stosunkowo
 wysoko postawione rolnictwo, przemysł rolno-spożywczy oraz
 sukiennictwo (mimo rabunkowej działalnoci wojsk napoleońskich).
     Kongres wiedeński w 1815 r. rozdzielił jednolite do tej pory ziemie
 Wielkopolski między zabór pruski (Wielkie Księstwo Poznańskie) i rosyjski
 (Królestwo Polskie). Granicę wytyczono na Pronie, z pozostawieniem
 Kalisza po stronie rosyjskiej. Silnie strzeżona granica przecięła
 proporcjonalnie rozwijajšce się tereny, których dzieje odtšd pobiegły
 różnymi drogami. Specyficznš formš utrzymywania się nadal dawnych
 powišzań gospodarczych był prowadzony na olbrzymiš skalę przemyt,
 dzięki któremu utrzymywały się nawet całe miasta.
     Zaborcy poddawali zajęte obszary intensywnym procesom
 rusyfikacyjnym i germanizacyjnym, ze szczególnym ich nasileniem na
 przełomie XIX i XX w. Hamowali też rozwój gospodarczy ziem polskich.
 Jednym z pierwszych przejawów tej tendencji było wprowadzenie przez
 Prusaków w latach dwudziestych XIX w. barier celnych, co spowodowało w
 krótkim czasie upadek dobrze prosperujšcego sukiennictwa i przeniesienie
 się rzemielników do zaboru rosyjskiego. Częć z nich znalazła schronienie
 w Kaliszu (m.in. znana póniej rodzina Repphanów, która przybyła z
 Międzychodu) i dała poczštek przemysłowi włókienniczemu w tym miecie.
 Jednš z najtrwalszych pozostałoci działań zaborców było wprowadzenie
 charakterystycznych form budownictwa, obcych dla ziem polskich: budowli
 z czerwonej, nietynkowanej cegły w zaborze pruskim oraz niskich,
 obszernych domów o płaskich, czterospadowych dachach w zaborze
 rosyjskim.
     W zaborze pruskim poczštkowo przeważały tendencje liberalne. Było to
 przede wszystkim zasługš pierwszego namiestnika Wielkiego Księstwa
 Poznańskiego, księcia Antoniego Radziwiłła (jednš z jego rezydencji był
 Antonin). Później, po 1824 r., można było dostrzec zaostrzanie kursu władz  pruskich wobec Polaków. Prusakom zależało na zlikwidowaniu przemysłu w  Wielkopolsce i stworzeniu tu zaplecza surowcowego dla centralnych Prus,
 zwłaszcza w zakresie żywnociowym. Sprzyjała temu ustawa
 uwłaszczeniowa z 1823 r., która faworyzowała wielkš własnoć ziemskš i
 warstwę bogatego chłopstwa.
     Księstwo w owym czasie dzieliło się na powiaty: jarociński, krotoszyński,  odolanowski i ostrzeszowski. Ziemia sycowska należała w dalszym cišgu
 do lšska. Nam obszarze Królestwa Polskiego interesujšce nas tereny
 wchodziły w skład powiatów kaliskiego i wieluńskiego.
     Pomylna na ogół sytuacja gospodarcza, jaka w latach 1815-1830
 panowała w województwie wielkopolskim, nie przesłaniała patriotycznie
 nastawionym mieszkańcom realiów politycznych. Działała tu opozycja -
 zarówno jawna, jak i nielegalna (wolnomularstwo). Szczególnie zasłużyła
 się legalna opozycja sejmowa, kierowana od 1818 r. przez braci
 Niemojowskich z Marchwacza, która zyskała miano "kaliszan".
     Na poczynania państw zaborczych rdzenni mieszkańcy odpowiadali
 także udziałem we wszystkich przejawach oporu czynnego. W powstaniu
 listopadowym 1830/1831 r. wzięły udział wszystkie warstwy ówczesnego
 społeczeństwa. Na podkrelenie zasługuje wszechstronna pomoc, płynšca
 mimo cile strzeżonego kordonu granicznego z zaboru pruskiego do
 rosyjskiego. Po samorzutnym rozbrojeniu garnizonów rosyjskich w grudniu
 1830 r. przystšpiono do tworzenia polskich władz oraz oddziałów
 wojskowych, którymi dowodził gen. Józef Gabriel Biernacki. Dwa pułki
 kaliskie walczyły pod Grochowem, Ostrołękš i na Litwie. Wobec
 przegrywanych bitew siły carskie zajęły w lipcu 1831 r. Kalisz, ale wojskom
 polskim udało się odbić miasto. Ogólna sytuacja była jednak niepomylna i
 w końcu wrzenia tegoż roku cały obszar województwa został zajęty przez  armię rosyjskš.

Mam nadzieję, ze pomogłam