Jutro mam wygłosić w klasie wystąpienie na temat : "Co trzeba zmienić we współczesnej szkole"
Pomoże mi ktoś jakoś poskładać to w jedność i napisze wszystko ładnie po kolei tak jakbym już miała mówić :D
Moje propozycje, możesz dodać coś od siebie :)
*za dużo zadań domowych
*nauczyciele uważają że to właśnie ich przedmiot jest najważniejszy
*skrócić lekcje do 35 minut
*poprawić wystrój szkoły
*program nauczania jest bezsensowny masa nieprzydającej się wiedzy
More Questions From This User See All
W szkole trzeba ograniczyć prace domowe . Wyrównać ważność przedmiotów . skrócić lekcje o 10 minut . Zmienić program nauczania na wiedzę bardziej pożyteczną
Niewątpliwie prawdą jest, że szkoła kształci i wychowuje, ale realizując te zadania instytucja ta popełnia wiele błędów. Szkoła powinna kształcić umiejętności wykorzystania zdobytej wiedzy, co jest istotnym warunkiem egzystowania we współczesnym świecie. Nie można zmuszać ucznia do mechanicznego przyswajania określonej wiedzy w sposób tzw. encyklopedyczny. Należy zaś włożyć wiele wysiłku, aby wiedza ta zdała się w realiach współczesnego świata. Natomiast głównym celem dotychczasowej edukacji szkolnej jest niewątpliwie przyrost wiedzy naukowej uczniów. W następstwie dominuje podejście ilościowe - dydaktyka służy temu, aby przekazać uczniowi możliwie najwięcej wiedzy. Wiedza naukowa jest ze swej natury specjalistyczna, a więc podzielona, rozdrobniona. W efekcie działalność edukacyjną szkół charakteryzuje encyklopedyzm, instytucjonalizm i ilościowe podejście. Negatywne skutki tego systemu nauczania uczniowie wyrażają w powiedzeniu: zakuj, zdaj, zapomnij.
Innym mankamentem szkoły naszych czasów jest brak indywidualizacji nauczania, tj. umożliwienia każdej jednostce, aby uczyła się w takim tempie, w takim zakresie i tak gruntownie, jak to jej najbardziej odpowiada. Obecnie uczniowie traktowani są bardziej masowo i przedmiotowo, nie są zauważani jako jednostki z ich zaletami i wadami oraz różnymi cechami charakteru. Zdaniem młodych ludzi, uczniowie postrzegani są w szkole jako "naczynie do napełnienia", "surowiec do obróbki", niewolnicy lub przeciwnicy, a nie jako potrzebujące wsparcia, rozwoju, czasami - rady i pomocy - jednostki. Naukowcy zajmujący się szkołą bardzo często podkreślają, że szkoła - ujmując rzecz lapidarnie - uwikłana jest w system. Narzuca uczącym się zuniformizowaną wiedzę i język będące w rzeczywistości kulturą klasy panującej. Z tej perspektywy myślowej szkoła służy więc systemowi, a nie jednostce i to należy w niej zmienić.
Często w szkołach obserwuje się też niewłaściwe podejście nauczyciela do ucznia . Nauczyciel jest panem i władcą, uczeń zaś przedmiotem, nikim. Nie liczy się jako człowiek, jako niepowtarzalna jednostka. Jest od tego aby słuchać, przytakiwać i nie sprzeciwiać się, bowiem tylko nauczyciel jest wszechwiedzący i nigdy się nie myli. Osoba która próbuje mieć odmienne zdanie od wszechwiedzącego - kończy marnie. Nie powinno dochodzić do takich sytuacji we współczesnej szkole. Nauczyciel powinien być przyjacielem i doradcą, a nie osobą panującą. Powinien on w mniejszym stopniu przekazywać wiedzę i kontrolować jej nabywanie, a w większym stopniu planować proces indywidualnego uczenia się.. W szkołach powinno odstąpić się od komunikacji hierarchicznej, w której pozycję dominującą przypisuje się z góry nauczycielowi, na rzecz współpracy i partnerstwa.
We współczesnej szkole stosuje się klasowo-lekcyjną organizację pracy, uczący nauczyciele opierają się prawie wyłącznie na programie nauczania, a stosowane przez nich metody pracy służą tylko zapamiętywaniu podręcznikowych wiadomości uczniów. Nauczyciele nie są zbyt pozytywnie nastawieni do wprowadzania nowych metod i form nauczania, wolą prowadzić zajęcia według utartych stereotypów. Najczęściej stosują podające metody nauczania, które nie pobudzają ucznia do myślenia i działania lecz tylko zmuszają do zapamiętania. Współcześni nauczyciele nie powinni się bać innowacyjnych metod prowadzenia lekcji, metod które zmuszałyby dzieci i młodzież uczącą się do twórczego myślenia. Powinni podejmować próby wspólnego z uczniami rozwiązywania otwartych i kontrowersyjnych problemów powstających w toku nauczania.
Bardzo ważnym problemem w funkcjonowaniu polskich szkół jest brak uczestnictwa rodziców w procesie nauczania i wychowania. Obserwuje się często, jak dobra współpraca owocuje podniesieniem efektywności edukacji. Istnieje konieczność podjęcia próby odzyskania przez szkołę szerokiego społecznego zaufania w sprawach wychowawczych. Trudno jest szkole nawiązać współpracę z domem, ponieważ duża część rodziców nie oczekuje od szkoły niczego ponad przekaz informacji o ocenach dziecka. Dlatego też należy dążyć do zmiany mentalności rodziców poprzez ich pedagogizację np. prowadzenie warsztatów dla rodziców.