na podstawie fragmentu Życie to teatr. Monolog Makbeta odpowiedz na pytania
1scharakteryzuj stosunek Makbeta do życia
2 Dlaczego bohater nie lęka się już niczego
3 Jakie symbole prezmijania odnajdujesz w monologu Makbeta
Smak strachu - już go prawie zapomniałem.
Bywało niegdyś, że byle krzyk w nocy
mroził mnie dreszczem na wskroś; że opowieść
O okropieństwach jeżyła mi włosy,
Jakby w nich było niezależne życie.
Od tamtych czasów najadłem się grozy
Aż do przesytu: wizje krwawych rzezi
Zadoowiły się w moim umyśle
I nie wstrząsają mną/
[...]
Jutro- i jutro- i jutro- i jutro:
Tak życie pełznie z dnia w następny dzień
Aż do ostatniej zgłoski w księdze czasu;
A każde "wczoraj" zostaje za nami
Niby ogarek, co przyświecał głupcom
W drodze ku prochom śmierci. Zgaśnij, zgaśnij,
Nietrwała świeczko! Życie jest jedynie
Przelotnym cieniem; żałosnym aktorem,
Co pzez godzine puszy się i miota
Na scenie, po czym znika; opowieścią
Idioty pełną wrzasku i wściekłości,
A nie znaczą nic.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
1Makbet uważa, że życie jest krótkie, żałosne i nie mające sensu. Pragnie aby jego życie się już zakończyło. Ma dość życia z dnia na dzień, nie mając żadnych większych celów. Czuje tylko jak miota się w swoim życiu, które jest pełne wrzasku i wściekłości. Jest świadomy, że jego życie nie ma większego znaczenia.
2Bohater nie lęka się już niczego ponieważ doświadczył już w swoim życiu wiele okropności. Widział morderstwa innych ludzi a także pamięta te, które sam popełnił. Uodpornił się na strach, uważa ze widział już tyle, że nic nie może go zaskoczyć. Dlatego nie obawia się niczego.
3Symbole przemijania:
księga czasu
śmierć
świeczka
cień