Question

Jestem starym bezużytecznym przedmiotem na strychu. Opisz jego historię, wygląd, odczucia, przeżycia, przyczyne przenisienia go w to miejsce.

Pamiętaj o prowadzeniu narracji w 1 os. l. p. ("Ja").

Praca na conjamniej 15 zdań. Do jutra.

Ten przedmiot to może byc stare krzesło, mebel, i różne normalne rzeczy które mogą być na strychu. Przedmiot mówi o sobie. Historia przedmiotu musi być od poczatku do końca. Jak powstał, oraz jak było na strychu. Opisać historie całego życia tego przedmiotu.

Pozdrawiam :)

Answer 1

Cześć, mam na imię Drewniak, gdyż jestem krzesełkiem z drewna. Kilka dni temu moi właściciele, postanowili zanieść mnie na strych widocznie im się znudziłem, albo kupili coś nowego, no bo jak to można trzymać takie krzesło, które ma z 50 lat. Chcę wam opowiedzieć historię, jak to się rozpoczęło. To było 12.05.2005 roku stałem sobie w sklepie meblowym, i czekałem, aż ktoś mnie kupi. Mijały dni , tygodnie, a nawet miesiące , a ja tak stałem i stałem bezużytecznie. Naglę do sklepu wchodzi młoda zakochana para, pani piękna włosy złociste, oczy duże zielone, w dodatku szczupła,mężczyzna natomiast muskularny, brunet o ciemnej karnacji i ciemnych oczach. Na początku nie zwracali na mnie uwagi, bądź co bądź byłem stary i zakurzony, a ci młodzi ludzie pewnie chcieli coś nowocześniejszego, super skórzaną "NORWESKE" był to fotel idealny dla każdego, podgrzewane siedzenie, ze stojakiem na napoje oraz stoliczkiem, oczywiście miał też funkcję relaksujące, masaż stup, dłoni, czego można by zamarzyć, w dodatku był na przecenie 500$. Ale mężczyzna przykuł uwagę na mnie, na stare, zakurzone drewniane krzesełko marki "Buc", kosztowałem nie wiele bo 20 $ , w sumie co się dziwić i tak mnie nikt nie kupi bo nadaję się tylko na złomowisko. Ale tu się pomyliłem, mężczyzna przez pewien czas zaczął mi się przyglądać i mówi do ukochanej - Spójrz kochanie, to krzesełko jest fajne, a jakie musi być wygodne, w końcu i tak nasze mieszkanie jest w starym dosyć stylu kupmy je - Kobieta chwilę się zastanawiała, i rzekła - Oh no właściwie to krzesełko nie jest złe, nie ma może super bajerów, ale zawsze coś i nie jest drogie. No i tak o to zaczęła się moja historia młoda para mnie kupiła i byłem bardzo zadowolony, ale po paru latach niestety wynieśli mnie na strych, sam nie wiem co było przyczyną, może im się znudziłem, a może kupili sobie nowoczesne krzesło, a co gorsza wygodny mięciutki fotel. Na strychu znajdowało się tak wiele interesujących przedmiotów, takich jak łóżko z baldachimem, manekiny, jakaś skrzynia, a najbardziej zainteresował mnie karton, który stał na samym końcu, i był oświetlony jakąś lampką. W środku musiało coś być bo były różnego rodzaju piski, a w dodatku, tak sam z siebie karton by nie mógł się poruszać. Nagle usłyszałem głosy -Hej krzesło, jesteś tu nowy, uważaj na lampę, nie lubi nowych. Ja biedny przestraszony odwróciłem się by zobaczyć kto to mówi, a to była stara sofa, podziurawiona i zardzewiała, zacząłem z nią rozmawiać - A dlaczego, nic mi tu przecież nie może grozić, w ogóle dlaczego my się tu znajdujemy co jest przyczyną? - zapytałem - No wiesz, moje drogie drewniane krzesełko, my jesteśmy już tu dobrych parę lat, przechodzimy taki etap życia z pokolenia na pokolenie, ludzie się tu wprowadzają , i zaraz znowu wyprowadzają, a rzeczy, które są im nie przydatne ładują na strych. Ale powiem Ci drewniaczku, że są takie momenty, gdy jakaś para ludzi przyjdzie, wybierze sobie coś co może się przydać, i zabierają to ze sobą, na każdego przyjdzie pora, najbardziej obawiamy się tego, że mogą tu przyjść i wywieźć nas na złomowisko, a tam z takimi bez użytecznymi przedmiotami dzieją się straszne rzeczy. Ja po tych słowach poczułem , chłód. Pomyślałem, że może i na mnie przyjdzie pora, i ktoś mnie z tąd zabierze bo mu się spodobam. Ale się myliłem. Minęło kilka pięknych lat, zostało nas na strychu już nie wiele bo, ja , lampa no i stare połamane i dziurawe łóżko. Nagle na górę wchodzą jacyś dwaj mężczyźni i mówią - Czas wywieźć te przedmioty, ten dom ma zostać zburzony. To było straszne, ja małe drewniane krzesełko zostanę wyrzucone , ludzie jednak nie mają serca. Po pewnym czasie, pod domem, podchodzi jakaś staruszka i pyta. - Panowie, czy ja mogłabym wziąć to śliczne , drewniane krzesełko bardzo mi się przyda. Byłem uradowany jak nigdy dotąd, pierwszy raz od tak długiego czasu poczułem , że mogę być komuś potrzebny. Ta starsza kobieta mnie zabrała, no i tak rozpoczął się mój nowy rozdział w życiu. U tej kobiety jestem do dziś, mimo że jej nie ma, bo umarła, jej córka mnie przygarnęła, i odnowiła. Teraz czuję się piękniejszy i trwalszy.

Answer 2

Jestem starą, bezużyteczną skrzynią, pełną zapomnianych wspmomnień. Mam w śodku wiele albumów pełnych zdjęć. Na strychu czuję się samotna, zapomniana. Tam gdzie mnie wykonano miałam wielu znajomych, którzy znaleźli się w podobnej sytuacji do mnie. Oni mnie rozumieli bez słów. Teraz leże w zimnym, ponurym strychu, gdzie są inne bezurzyteczne, zniszczone przedmioty. Ostatni raz moja rodzina była na strychy pare lat temu. Niedawno dowiedziałam się, że się przeprowadzają. Dom mają zamiar zburzyś, a przecież jest pełen wspomnień. W tej rodzinie jestem od pokoleń, ale czy ktoś mnie pamięta.? Czy kogoś obchodzę.? Mam wiele starych lalek, samochódów i inych rzeczy. Chciałabym choć przez chwilę poczuć się doceniona, a nie stać na strychu prawie samotna,będąc zaniedbana. Mam nadzieję, że pomogłam:)