„ Jestem człowiek dziki więc wpadłem w obłęd ale wydobędzie mnie z niego cywilizacja – między obłędem (miłością) a realizmem (pracą) charakterystyka Wokulskiego romantyka- pozytywisty.
burykocur
Jego biografia jest charakterystyczna dla czasów ,w których przyszło mu zyc.Urodzony w latach trzydziestych XIXw.,prawdopodobnie w zubozałej rodzinie szlacheckiej,mozolnie piał sie w góre.Był uparty ,konsekwetny ,ambitny.Ciezko pracował w piwiarni Hopfera,aby móc sie uczyc. Fascynowały go naukiprzyrodnicze ,miał umysł badacza i gdyby nie Izabela ,w której sie nieszczesliwie zakochał,być moze zostałby wynalazca naukowcem.Nie sa mu obojetne sprawy kraju.Wziął udział w powstani styczniowym,był zesłancem(przebywał w Irkucku na Syberii) ,potem dzieki interesom na wojnie powiekszył majatek,uzyskany dzieki małzenstwu z M.Minclerowa ,wdowa po włascicielu sklepu,a wczasie trwania akcji powiesci próbuje pomóc ubozszym członkom społeczenstwa(praca u podstaw i praca organiczna).W jego umysle rodza sie idealistyczne plany przekształcenia Powisla-dzielnicy nedzarzy- wpiekne bulwary,znalezienie miejsc pracy dla nieprzeliczonych rzesz ubogich warszawian. Osobiscie pomaga Wysockiemu ,Marii.Próbuje wcielac w zycie nie tylko ideały pracy u podstaw ,ale i pracy organicznej - zakłada spólke handlowa ,prowadzi interesy na duza skale .Do typowych cech pozytwisty dołaczaja sie cechy romantyka . Wokulski kocha Izabele uczuciem rodem z XIX w.romansów:ubustwia ja idealizuje ,co nie przeszkadza mu jej zdobywac tak ,jak robiłby to rasowy pozytwista :otacza swa bogdanke siecia intryg finansowych . Jest to niewatpliwie postac duzego formatu: o niezwykle silnym charakterze ,bogatej osobowosci i specyficznej wrazliwosci . Jest uczciwy i honorowy . Krytycznie spoglada na swiat arystokracji, ale ze wzgledu na Izabele zalezy mu by sie do tego swiata zblizyc .Nie daje sie nikomu podporzadkowac ,bardzo mocno przezywa lekcewazace traktowanie jego osoby przez Izabele i zubozałych ,ale dumnych szlach ciców . M a wysokie poczucie własnej wartosci i indywidualizmu . Pieniadze traktuje jako cel,nie jako srodek. Szuman przyjaciel i powiernik nazywa go ''człowiekiem czynu ,który co mu przyszło do głowy ,czy do serca wykonywał natychmiast'',mowi o nim takze ''stopiło w nim dwu ludzi : romantyk sprzed roku szescdziesiatego i pozytywista z siedemdziesiatego "
Jest to niewatpliwie postac duzego formatu: o niezwykle silnym charakterze ,bogatej osobowosci i specyficznej wrazliwosci . Jest uczciwy i honorowy . Krytycznie spoglada na swiat arystokracji, ale ze wzgledu na Izabele zalezy mu by sie do tego swiata zblizyc .Nie daje sie nikomu podporzadkowac ,bardzo mocno przezywa lekcewazace traktowanie jego osoby przez Izabele i zubozałych ,ale dumnych szlach ciców . M a wysokie poczucie własnej wartosci i indywidualizmu . Pieniadze traktuje jako cel,nie jako srodek. Szuman przyjaciel i powiernik nazywa go ''człowiekiem czynu ,który co mu przyszło do głowy ,czy do serca wykonywał natychmiast'',mowi o nim takze ''stopiło w nim dwu ludzi : romantyk sprzed roku szescdziesiatego i pozytywista z siedemdziesiatego "