2. Czym są, według Ciebie, wymienione w utworze pory dnia?
3. O jakiej postawie podmiotu lirycznego świadczy tak duże nagromadzenie czasowników w pierwszej osobie liczby pojedynczej? Proszę o odpowiedź do 12.45
2.Według mnie świt jest symbolem początku, siły, nadziei, radości, nowych możliwości. "O świcie nadzieją zakwita,", "Ale twe ranne wesele," ; Wieczór zaś kończy codzienną ludzką walkę z przeciwnościami losu, a także kładzie kres doświadczeniom z innymi ludźmi, a cały dzień jest bardzo męczący, nieraz bolesny i trudny. "Pod wieczór niczemu nie wierzy,", "Twą troskę wieczorną rozumiem."
3. Duże nagromadzenie czasowników w pierwszej osobie liczby pojedynczej może świadczyć o wytrwałości podmiotu lirycznego w nauce o człowieku i ważności zdobywania tego doświadczenia. Wydaje mi się, że podmiot liryczny chce również pokazać nieskończenie długą drogę dochodzenia do prawdy o ludziach.
Odpowiedź:
1.Adresatem wiersza jest każdy człowiek.
2.Według mnie świt jest symbolem początku, siły, nadziei, radości, nowych możliwości. "O świcie nadzieją zakwita,", "Ale twe ranne wesele," ; Wieczór zaś kończy codzienną ludzką walkę z przeciwnościami losu, a także kładzie kres doświadczeniom z innymi ludźmi, a cały dzień jest bardzo męczący, nieraz bolesny i trudny. "Pod wieczór niczemu nie wierzy,", "Twą troskę wieczorną rozumiem."
3. Duże nagromadzenie czasowników w pierwszej osobie liczby pojedynczej może świadczyć o wytrwałości podmiotu lirycznego w nauce o człowieku i ważności zdobywania tego doświadczenia. Wydaje mi się, że podmiot liryczny chce również pokazać nieskończenie długą drogę dochodzenia do prawdy o ludziach.
Będzie naj?
Wyjaśnienie: