Tytułowa bohaterka mieszka w wiosce Bolki Małe. Przyjaźni się wyłącznie z chłopcami. Nie nosi drogich, pięknych sukienek lecz poszarpane spodnie – uważa bowiem, że lepiej mieć złe ubranie niż zły charakter. Poza tym Amelka nie ma czasu na lalki. Zamiast tego skacze po drzewach, biega po łąkach i bawi się w dżunglę. Pomyślicie, że to niesforna dziewczynka. Może jest w tym trochę racji, ale Amelka to przede wszystkim bardzo inteligentna, rezolutna i ciekawa świata dziesięciolatka. Uwielbia marzyć i wymyślać dziwne historie, pisze wiersze i powieści. Czyta wszystkie książki o filmie, ponieważ marzy o tym, żeby zostać aktorką.
Pewnego dnia do wsi przyjeżdża ekipa filmowa. W przedwojennym dworku w Bolkach Małych będą kręcić „Pannę z mokrą głową”. Wszystkie dziewczynki biorą udział w castingu – chcą zagrać główną rolę. Niespodziewanie rolę Irenki dostaje nie kto inny jak Amelka, która nie wzięła nawet udziału w castingu. Jak to się stało? Wszystkich, którzy chcą się tego dowiedzieć oraz tych, którzy zastanawiają się, jak zmieni się życie Amelki, zapraszam do biblioteki i zachęcam do przeczytania książki. Powiem tylko, że od tego czasu Amelka do szkoły chodzić już nie musi…
Książka adresowana jest co prawda do czytelniczek w wieku 8-12 lat. Myślę jednak, że mogą ją przeczytać także dorośli. Autorka kreśli tu portret polskiej wsi ze wszystkimi przywarami jej mieszkańców. Jest typowa sołtysowa, która w najlepszej sukience z pełną klasą idzie doić krowy, przedstawiciel klasy „nowobogackiej”, który zamiast jeździć samochodem poleruje go woskiem. Nie ulega wątpliwości, że wiele sytuacji opartych jest na prawdziwych wydarzeniach, które zdarzyć się mogły wszędzie – także w Łomiankach. A Amelka pozwala nam to dostrzec, jest bowiem bardzo spostrzegawcza jak na dziesięciolatkę, a jej myśli są często o wiele dojrzalsze niż sądy dorosłego człowieka.
Tytułowa bohaterka mieszka w wiosce Bolki Małe. Przyjaźni się wyłącznie z chłopcami. Nie nosi drogich, pięknych sukienek lecz poszarpane spodnie – uważa bowiem, że lepiej mieć złe ubranie niż zły charakter. Poza tym Amelka nie ma czasu na lalki. Zamiast tego skacze po drzewach, biega po łąkach i bawi się w dżunglę. Pomyślicie, że to niesforna dziewczynka. Może jest w tym trochę racji, ale Amelka to przede wszystkim bardzo inteligentna, rezolutna i ciekawa świata dziesięciolatka. Uwielbia marzyć i wymyślać dziwne historie, pisze wiersze i powieści. Czyta wszystkie książki o filmie, ponieważ marzy o tym, żeby zostać aktorką.
Pewnego dnia do wsi przyjeżdża ekipa filmowa. W przedwojennym dworku w Bolkach Małych będą kręcić „Pannę z mokrą głową”. Wszystkie dziewczynki biorą udział w castingu – chcą zagrać główną rolę. Niespodziewanie rolę Irenki dostaje nie kto inny jak Amelka, która nie wzięła nawet udziału w castingu. Jak to się stało? Wszystkich, którzy chcą się tego dowiedzieć oraz tych, którzy zastanawiają się, jak zmieni się życie Amelki, zapraszam do biblioteki i zachęcam do przeczytania książki. Powiem tylko, że od tego czasu Amelka do szkoły chodzić już nie musi…
Książka adresowana jest co prawda do czytelniczek w wieku 8-12 lat. Myślę jednak, że mogą ją przeczytać także dorośli. Autorka kreśli tu portret polskiej wsi ze wszystkimi przywarami jej mieszkańców. Jest typowa sołtysowa, która w najlepszej sukience z pełną klasą idzie doić krowy, przedstawiciel klasy „nowobogackiej”, który zamiast jeździć samochodem poleruje go woskiem. Nie ulega wątpliwości, że wiele sytuacji opartych jest na prawdziwych wydarzeniach, które zdarzyć się mogły wszędzie – także w Łomiankach. A Amelka pozwala nam to dostrzec, jest bowiem bardzo spostrzegawcza jak na dziesięciolatkę, a jej myśli są często o wiele dojrzalsze niż sądy dorosłego człowieka.
Mam Nadzieje Że Pomogłam . : )