jeden argument literacki (10 zdań) do rozprawki ,,Czy zgadzasz się z twierdzeniem że współcześnie artyści chętnie odwołują się do mitów, bajek i baśni.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Uważam, że współcześni artyści chętnie odwołują się do mitów, bajek i baśni. J.K. Rowling w "Harrym Potterze" ożywiła postać legendarnego bazyliszka i mitycznego feliksa. Zachowały one swoje charakterystyczne cechy, lecz zostały dopasowane do potrzeb książki. Kolejnym pisarzem jest J.R.R. Tolkien, który z powodu braku legend i mitologii w kulturze Wielkiej Brytanii stworzył Śródziemie, wzorując się na starożytnych mitach. Stworzonym plemionom nadał nazwy i wymyslił historię. Autorzy chętnie korzystają z wymyślonych już kiedyś postaci, ponieważ często nie potrafią powtórzyć sukcesu innego pisarza. W obecnych powiesciach fantasy spotykamy rycerzy, smoki, księzniczki. To nic innego, jak odwołanie do starych baśni i legend. Przykładem może być chociażby "Eragon".
Kończą mi sie pomysły, ale mam nadzieję, że pomogłam :-)
Szymborska Wisława (1923-2011), polska poetka, krytyk literacki. Laureatka Nagrody Nobla 1996. Urodzona w Bninie (Poznańskie), od 1931 w Krakowie. 1945-1948 studiowała polonistykę i socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. 1953-1981 w redakcji Życia Literackiego, gdzie przez wiele lat kierowała działem poezji. 1981-1983 w zespole redakcyjnym miesięcznika "Pismo" (Kraków).
Debiutowała w "Dzienniku Polskim" 1945. W zbiorach wierszy Dlatego żyjemy (1952) i Pytania zadawane sobie (1954) zawarła treści polityczno-ideologiczne związane z tamtym okresem, w kolejnych zbiorach: Wołanie do Yeti (1957), Sól (1962), Sto pociech (1967), Wszelki wypadek (1972), Wielka liczba (1976), Ludzie na moście (1986), Koniec i początek (1993) rozwinęła i utrwaliła oryginalną poetykę.
Twórczość Szymborskiej prezentuje mistrzostwo artystyczne nawiązujące do doświadczeń poezji XX w. oraz tradycji humanistycznej. Cechuje je precyzja słowa, posługiwanie się ironią i paradoksem, przetworzone poetycko treści filozoficzne.
Felietony-recenzje, publikowane w Życiu Literackim, Piśmie i Gazecie Wyborczej pt. Lektury nadobowiązkowe, zostały wydane w wyborach 1973, 1981, 1992. Także m.in.: 101 wierszy (1966), Wiersze wybrane (1967), Poezje wybrane (1967), Poezje: Poems (wydanie dwujęzyczne polsko-angielskie 1989).