Jan Paweł II Tryptyk Rzymski
Spełnienie - Apocalypsys
Kres jest tak niewidzialny, jak początek.
Wszechświat wyłonił się ze Słowa i do Słowa też powraca.
W samym centrum Sykstyny artysta ten niewidzialny
kres wyraził
w widzialnym dramacie Sądu -
I ten niewidzialny kres stał się widzialny jakby szczyt
przejrzystości:
omnia nuda et aperta ante oculos Eius!
Słowa zapisane u Mateusza, tutaj zamienione w malarską wizję:
"Pójdźcie błogosławieni... idźcie przeklęci"...
I tak przechodzą pokolenia -
Nadzy przychodzą na świat i nadzy wracają do ziemi,
z której zostali wzięci.
"Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz".
To co było kształtne w bezkształtne.
To co było żywe - oto teraz martwe.
To co było piękne - oto teraz brzydota spustoszenia.
A przecież nie cały umieram,
to co we mnie niezniszczalne trwa!
Polecenia do tekstu:
1. Jakie wyobrażenie końca świata przedstawia wiersz ?
2. Zreferuj, jak autor wyjaśnia pochodzenie śmierci i kresu świata.
3. Wyjaśnij, czemu służą odwołania do Biblii w cytowanym fragmencie poematu.
4. Na podstawie dwu ostatnich wersów tego fragmentu powiedz, z czego podmiot utworu czerpie optymizm.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
1.Wiersz przedstawia koniec świata, jako coś niewidzialnego. Coś czego my nie jesteśmy w stanie przwidzieć. Tak samo jak nie wiedzieliśmy, że na ten świat przyjdziemy.
2.Autor przedstawia śmierć podobnie jak narodziny. Powstaliśmy z prochu i w proch się obracamy. Z tym, że śmierć jest pewna. Autor chce nam w pewnien sposób pokazał, że życie samo piszę swoją historie w sposób dla nas niewidzialny, ale to co będzie potem dla nas jest oczywiste. I cała nasza postać zewnętrzna nie będzie już istniała.
3.Wydaję mi się, że cytaty z Biblii służą tak jakby do poparcia tekstu. Pokazania w nim jeszcze większego realizmu. Pokazania, że takie właśnie założenie ma życie i, że my w to wierzymy.
4.Podmiot liryczny optymizm czerpie z tego, że umiera ciało, a nie dusza i wspomnienia nas samych w innych ludziach. Nasza dusza zostaje, ponieważ jest nieśmiertelna. Przechodzimy wtedy do lepszego świata tyle, że w innej postaci. A takimi jakimi byliśmy tutaj na ziemi-zostaniemy w pamięci innych.
Nie wiem czy Ci pomogłam. Sama to interpretowałam i z góry przepraszam, jeżeli jest źle. Nie dawaj mi najlepszego, jeżeli stwierdzisz, że jest słabe.
Pozdrawiam :)