Do klasyków wiedeńskich zaliczamy: J. Haydna, W. A. Mozarta oraz L. van Beethovena.
JOSEPH HAYDN
( ur. w 1 732 r. w Rohrau, zm. w 1809 r. w Wiedniu )
Austriacki kompozytor, jeden z klasyków wiedeńskich – chronologicznie najwcześniejszy. Mając sześć lat rozpoczął naukę w szkole w Hainburgu i jednocześnie uczył się muzyki. Śpiewał w chórach kościelnych, grał na fortepianie i skrzypcach. Kompozycją zainteresował się mając około 18 lat. Od 1740 roku przebywał w Wiedniu, gdzie najpierw został członkiem chóru przy katedrze św. Stefana. Po opuszczeniu chóru z powodu mutacji głosu był muzykiem dworskim, grającym w orkiestrach w posiadłościach magnackich. W 1761 roku podjął służbę na dworze książąt Esterhazych w Eisenstadt, pozostając tam do roku 1790. W 1790 roku przeniósł się do Wiednia, skąd dwukrotnie wyjeżdżał do Anglii (1791, 1794). Odniósł tam wielkie sukcesy (w Oxfordzie przyznano mu tytuł doktora honoris causa). W wieku 63 lat powrócił do Eisenstadt, gdzie ponownie otrzymał propozycję prowadzenia kapeli dworskiej. Oprócz dyrygowania zobowiązał się również do napisania w ciągu roku jednej mszy, dzięki czemu powstały dzieła o charakterze religijnym. Z powodu złego stanu zdrowia i podeszłego wieku wycofał się z czynnego życia muzycznego. Od 1803 roku do śmierci przebywał w swoim domu w Wiedniu.
Ważniejsze dzieła
104 symfonie
16 uwertur
Muzyka kameralna – 83 kwartetów smyczkowych, duety, tria
24 koncerty na fortepian, 4 koncerty na skrzypce, 5 koncertów na wiolonczelę, 1 koncert na kontrabas, koncerty na instrumenty dęte: na flet, na trąbkę i na waltornie.
Sonaty – 52 sonaty na klawesyn lub fortepian
14 mszy i dzieł religijnych
4 oratoria
24 opery
Kantaty, arie, pieśni.
WOLFGANG AMADEUSZ MOZART
( ur. w 1756 r. w Salzburgu, zm. w 1791 r. w Wiedniu )
Kompozytor austriacki, jeden z klasyków wiedeńskich, pochodził z rodziny muzycznej. Jako genialne dzieckoWolfgang zaczął występować w wieku 6 lat razem z ojcem i siostrą grając na klawikordzie, skrzypcach, fortepianie i organach na dworach królewskich, w salonacharystokracji austriackiej, niemieckiej, francuskiej, angielskiej. Koncertował też w Szwajcarii, Włoszech, czy Belgii. Małego Wolfganga, „cudowne dziecko” znała cała utytułowana Europa.
Wolfgang w wieku 8 lat napisał pierwszą symfonię, w wieku 11 lat pierwszą operę,a w wieku 12 lat wystąpił jako dyrygent. Jako młody człowiek otrzymał dwa poważne wyróżnienia: order Złotej Ostrogi od papieża oraz został przyjęty do Accademii dei Filharmonici jako „compositore” w Bolonii. W latach 1769-1777 i 1779-1781 był koncertmistrzem na dworze arcybiskupa w Salzburgu. Jednak niechęć arcybiskupa Colloredo do licznych wyjazdów kompozytora spowodowała, iż Mozart wycofał się z pracy. Był to pierwszy w historii muzyki przypadek, kiedy kompozytor nie chciał być na służbie u możnego chlebodawcy, lecz sam chciał kierować swoją karierą artystyczną. W 1781 roku wyjechał z tego miasta i osiadł na stałe w Wiedniu. Mimo początkowego powodzenia oraz wytężonej pracy twórczej kompozytor nie był wolny od trosk materialnych. Sześć lat później otrzymał stanowisko nadwornego kompozytora cesarskiego, o co bardzo się starał nie tylko ze względu na prestiż, lecz przede wszystkim na stałe dochody.
Po śmierci , której przyczyny nie są do dziś wyjaśnione, został pochowany we wspólnym grobie. Do dziś nie udało się ustalić miejsca wiecznego spoczynku Mozarta.
Ważniejsze dzieła
19 oper:
49 symfonii
28 koncertów fortepianowych
koncerty na inne instrumenty,
18 sonat fortepianowych
32 sonaty skrzypcowe
Ponad 30 divertimenti, 11 serenad
Ponad 100 pieśni i arii
18 mszy
Requiem KV 626
LUDWIG VAN BEETHOVEN
(ur. w 1770 r. w Bonn, zm. w 1827 w Wiedniu)
Początkowo uczył się muzyki u ojca i u znajomych muzyków: nie tylko na instrumentach klawiszowych, ale także na skrzypcach. Od roku 1784 był muzykiem dworskim. Dał się jednak poznać jako znakomity pianista i improwizator. W roku 1796 wyjeżdżał do Norymbergii, Pragi, Drezna, Berlina, gdzie koncertował. Już w wieku 24 lat miał kłopoty ze słuchem. Mimo chwil załamania kompozytor intensywnie pracował. Lata 1804 – 1810 to najwspanialszy okres w twórczości Beethovena. Stan zdrowia kompozytora pogarszał się, zaczęły się także kłopoty finansowe. W roku 1815 musiał już porozumiewać się z otoczeniem pisemnie, za pomocą zeszytów do notowania pytań i odpowiedzi.
Ważniejsze dzieła
9 symfonii m.in. :
32 sonaty na fortepian
10 sonat na skrzypce
5 sonat na wiolonczelę i fortepian
16 kwartetów smyczkowych
2 kwintety smyczkowe
4 tria smyczkowe
6 triów fortepianowych
5 koncertów fortepianowych
koncert skrzypcowy
koncert potrójny na fortepian, skrzypce i wiolonczelę
Do klasyków wiedeńskich zaliczamy: J. Haydna, W. A. Mozarta oraz L. van Beethovena.
JOSEPH HAYDN
( ur. w 1 732 r. w Rohrau, zm. w 1809 r. w Wiedniu )
Austriacki kompozytor, jeden z klasyków wiedeńskich – chronologicznie najwcześniejszy. Mając sześć lat rozpoczął naukę w szkole w Hainburgu i jednocześnie uczył się muzyki. Śpiewał w chórach kościelnych, grał na fortepianie i skrzypcach. Kompozycją zainteresował się mając około 18 lat. Od 1740 roku przebywał w Wiedniu, gdzie najpierw został członkiem chóru przy katedrze św. Stefana. Po opuszczeniu chóru z powodu mutacji głosu był muzykiem dworskim, grającym w orkiestrach w posiadłościach magnackich. W 1761 roku podjął służbę na dworze książąt Esterhazych w Eisenstadt, pozostając tam do roku 1790. W 1790 roku przeniósł się do Wiednia, skąd dwukrotnie wyjeżdżał do Anglii (1791, 1794). Odniósł tam wielkie sukcesy (w Oxfordzie przyznano mu tytuł doktora honoris causa). W wieku 63 lat powrócił do Eisenstadt, gdzie ponownie otrzymał propozycję prowadzenia kapeli dworskiej. Oprócz dyrygowania zobowiązał się również do napisania w ciągu roku jednej mszy, dzięki czemu powstały dzieła o charakterze religijnym. Z powodu złego stanu zdrowia i podeszłego wieku wycofał się z czynnego życia muzycznego. Od 1803 roku do śmierci przebywał w swoim domu w Wiedniu.
Ważniejsze dzieła
104 symfonie
16 uwertur
Muzyka kameralna – 83 kwartetów smyczkowych, duety, tria
24 koncerty na fortepian, 4 koncerty na skrzypce, 5 koncertów na wiolonczelę, 1 koncert na kontrabas, koncerty na instrumenty dęte: na flet, na trąbkę i na waltornie.
Sonaty – 52 sonaty na klawesyn lub fortepian
14 mszy i dzieł religijnych
4 oratoria
24 opery
Kantaty, arie, pieśni.
WOLFGANG AMADEUSZ MOZART
( ur. w 1756 r. w Salzburgu, zm. w 1791 r. w Wiedniu )
Kompozytor austriacki, jeden z klasyków wiedeńskich, pochodził z rodziny muzycznej. Jako genialne dzieckoWolfgang zaczął występować w wieku 6 lat razem z ojcem i siostrą grając na klawikordzie, skrzypcach, fortepianie i organach na dworach królewskich, w salonacharystokracji austriackiej, niemieckiej, francuskiej, angielskiej. Koncertował też w Szwajcarii, Włoszech, czy Belgii. Małego Wolfganga, „cudowne dziecko” znała cała utytułowana Europa.
Wolfgang w wieku 8 lat napisał pierwszą symfonię, w wieku 11 lat pierwszą operę,a w wieku 12 lat wystąpił jako dyrygent. Jako młody człowiek otrzymał dwa poważne wyróżnienia: order Złotej Ostrogi od papieża oraz został przyjęty do Accademii dei Filharmonici jako „compositore” w Bolonii. W latach 1769-1777 i 1779-1781 był koncertmistrzem na dworze arcybiskupa w Salzburgu. Jednak niechęć arcybiskupa Colloredo do licznych wyjazdów kompozytora spowodowała, iż Mozart wycofał się z pracy. Był to pierwszy w historii muzyki przypadek, kiedy kompozytor nie chciał być na służbie u możnego chlebodawcy, lecz sam chciał kierować swoją karierą artystyczną. W 1781 roku wyjechał z tego miasta i osiadł na stałe w Wiedniu. Mimo początkowego powodzenia oraz wytężonej pracy twórczej kompozytor nie był wolny od trosk materialnych. Sześć lat później otrzymał stanowisko nadwornego kompozytora cesarskiego, o co bardzo się starał nie tylko ze względu na prestiż, lecz przede wszystkim na stałe dochody.
Po śmierci , której przyczyny nie są do dziś wyjaśnione, został pochowany we wspólnym grobie. Do dziś nie udało się ustalić miejsca wiecznego spoczynku Mozarta.
Ważniejsze dzieła
19 oper:
49 symfonii
28 koncertów fortepianowych
koncerty na inne instrumenty,
18 sonat fortepianowych
32 sonaty skrzypcowe
Ponad 30 divertimenti, 11 serenad
Ponad 100 pieśni i arii
18 mszy
Requiem KV 626
LUDWIG VAN BEETHOVEN
(ur. w 1770 r. w Bonn, zm. w 1827 w Wiedniu)
Początkowo uczył się muzyki u ojca i u znajomych muzyków: nie tylko na instrumentach klawiszowych, ale także na skrzypcach. Od roku 1784 był muzykiem dworskim. Dał się jednak poznać jako znakomity pianista i improwizator. W roku 1796 wyjeżdżał do Norymbergii, Pragi, Drezna, Berlina, gdzie koncertował. Już w wieku 24 lat miał kłopoty ze słuchem. Mimo chwil załamania kompozytor intensywnie pracował. Lata 1804 – 1810 to najwspanialszy okres w twórczości Beethovena. Stan zdrowia kompozytora pogarszał się, zaczęły się także kłopoty finansowe. W roku 1815 musiał już porozumiewać się z otoczeniem pisemnie, za pomocą zeszytów do notowania pytań i odpowiedzi.
Ważniejsze dzieła
9 symfonii m.in. :
32 sonaty na fortepian
10 sonat na skrzypce
5 sonat na wiolonczelę i fortepian
16 kwartetów smyczkowych
2 kwintety smyczkowe
4 tria smyczkowe
6 triów fortepianowych
5 koncertów fortepianowych
koncert skrzypcowy
koncert potrójny na fortepian, skrzypce i wiolonczelę
pieśni
opera „Fidelio”,
muzyka religijna.
Pozdrawiam.