Jakie znaczenie dla rozwoju majątku miały immunitety
Proszę o konkretne odp.DAJE10
Kasia3510
Feudalizm (śrdw. łac. feudum – prawo do rzeczy cudzej, lenno) – ustrój społeczno-polityczno-ekonomiczny, który opierał się na zależności ziemskiej. Chłop podlegał właścicielowi ziemskiemu, ponieważ użytkował ziemię, która należała formalnie do właściciela ziemskiego. Właściciel ziemski mógł podlegać innemu właścicielowi z tego samego powodu (np. zależność księcia wobec króla). lenno – ziemia nadawana przez seniora wasalowi senior – pan lenny wasal – lennik seniora suweren – najwyższy senior (władca) beneficjum – ziemia lub urząd nadany wasalowi przez seniora w zamian za wykonywanie określonych obowiązków immunitet – przywilej (może być sądowy i ekonomiczny, całkowity i niecałkowity) inwestytura – uroczyste nadanie lenna hołd lenny – przysięga wierności składana seniorowi przez wasala komendacja – akt poddania się wasala seniorowi (fragment umowy lennej) felonia – złamanie, zdrada przysięgi wierności Sąd Parów – osądzał oskarżonych o felonię. Jednak było to trudne, gdyż wasalów osądzali inni wasale, a seniora inni seniorzy. W tym wypadku władcę musieli osądzać więc inni władcy. Karą za felonię było najczęściej odebranie lenna Feudał – (ś.łc. feudalis ‘feudalny’) społ., polit., hist. właściciel ziemski posiadający feudum; obszarnik ziemski. Wolni chłopi - ludzie nie posiadający dziedzicznych praw do ziemi i stąd zwani gośćmi (hospites) ; dopóki jednak pozostawali na ziemi należącej do pana feudalnego, musieli pełnić wszelkie powinności, nie różniące się wiele od "serwów" apanaże – posiadłości znajdujące się w rękach bocznych linii panującej dynastii. Immunitet ekonomiczny – całkowite lub częściowe odstąpienie świadczeń pobieranych przez panującego z ziemi feudała. Immunitet sądowy – przekazanie przez panującego władzy sądowniczej nad ludnością terenu immunizowanego w ręce właściciela. Czynności administracyjne, sądowe i skarbowe przejmował posiadacz dóbr objętych immunitetem. Nadawanie immunitetów sprzyjało rozdrobnieniu, prowadziło do utrwalenia stosunków lennych, osłabiało władzę monarszą. Jednocześnie sprzyjało rozwojowi ekonomicznemu tych terenów, osadnictwu, oczynszowaniu gospodarstw chłopskich. W Polsce immunitet występował w dobrach kościelnych od XII w., w świeckich od XIII w.
lenno – ziemia nadawana przez seniora wasalowi
senior – pan lenny
wasal – lennik seniora
suweren – najwyższy senior (władca)
beneficjum – ziemia lub urząd nadany wasalowi przez seniora w zamian za wykonywanie określonych obowiązków
immunitet – przywilej (może być sądowy i ekonomiczny, całkowity i niecałkowity)
inwestytura – uroczyste nadanie lenna
hołd lenny – przysięga wierności składana seniorowi przez wasala
komendacja – akt poddania się wasala seniorowi (fragment umowy lennej)
felonia – złamanie, zdrada przysięgi wierności
Sąd Parów – osądzał oskarżonych o felonię. Jednak było to trudne, gdyż wasalów osądzali inni wasale, a seniora inni seniorzy. W tym wypadku władcę musieli osądzać więc inni władcy. Karą za felonię było najczęściej odebranie lenna
Feudał – (ś.łc. feudalis ‘feudalny’) społ., polit., hist. właściciel ziemski posiadający feudum; obszarnik ziemski.
Wolni chłopi - ludzie nie posiadający dziedzicznych praw do ziemi i stąd zwani gośćmi (hospites) ; dopóki jednak pozostawali na ziemi należącej do pana feudalnego, musieli pełnić wszelkie powinności, nie różniące się wiele od "serwów"
apanaże – posiadłości znajdujące się w rękach bocznych linii panującej dynastii.
Immunitet ekonomiczny – całkowite lub częściowe odstąpienie świadczeń pobieranych przez panującego z ziemi feudała.
Immunitet sądowy – przekazanie przez panującego władzy sądowniczej nad ludnością terenu immunizowanego w ręce właściciela. Czynności administracyjne, sądowe i skarbowe przejmował posiadacz dóbr objętych immunitetem. Nadawanie immunitetów sprzyjało rozdrobnieniu, prowadziło do utrwalenia stosunków lennych, osłabiało władzę monarszą. Jednocześnie sprzyjało rozwojowi ekonomicznemu tych terenów, osadnictwu, oczynszowaniu gospodarstw chłopskich. W Polsce immunitet występował w dobrach kościelnych od XII w., w świeckich od XIII w.