złowiek: korona stworzenia, wolny (posiada wolną wolę), nieskrępowany żadnymi ograniczeniami, umieszczony przez Boga pośrodku świata aby mógł łatwiej obserwować wszystko co się w nim dzieje, jego los jest w jego własnych rękach, jet twórcą samego siebie, nada sobie taki kształt jaki zechce, zgodnie ze swoją wolą. Człowiek renesansu to człowiek wykształcony, posiadający wszechstronne zainteresowania., Bóg stworzył człowieka wywyższając go nad inne stworzenia i ten powinien sprostać tej roli, otwarty na świat i innych ludzi, korzysta z uroków życia, cieszy się z życia. W życiu kieruje się zasadami epikureizmu i stoicyzmu, które umiejętnie połączy z nauką chrześcijańską kościoła. Polska w XIVw. to kraj tolerancyjny. Celem życia (człowieka) jest rozwój i doskonalenie się, zadaniem człowieka jest dążyć do ideału. Cechuje go harmonia sił duchowych i fizycznych.
Mam nadzieje że powyższe informacje się przydadzą :)
złowiek: korona stworzenia, wolny (posiada wolną wolę), nieskrępowany żadnymi ograniczeniami, umieszczony przez Boga pośrodku świata aby mógł łatwiej obserwować wszystko co się w nim dzieje, jego los jest w jego własnych rękach, jet twórcą samego siebie, nada sobie taki kształt jaki zechce, zgodnie ze swoją wolą.
Człowiek renesansu to człowiek wykształcony, posiadający wszechstronne zainteresowania., Bóg stworzył człowieka wywyższając go nad inne stworzenia i ten powinien sprostać tej roli, otwarty na świat i innych ludzi, korzysta z uroków życia, cieszy się z życia. W życiu kieruje się zasadami epikureizmu i stoicyzmu, które umiejętnie połączy z nauką chrześcijańską kościoła.
Polska w XIVw. to kraj tolerancyjny.
Celem życia (człowieka) jest rozwój i doskonalenie się, zadaniem człowieka jest dążyć do ideału. Cechuje go harmonia sił duchowych i fizycznych.
Mam nadzieje że powyższe informacje się przydadzą :)