Jakie wartości wnosi do literatury i świadomości ludzkiej literatura lagrowa i łagrowa? Odnieść się do "Innego Świata" Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. Każda pomoc mile widziana. Z góry dzięki za odpowiedzi.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Polskie powieści, które opisywały rzeczywistość łagrową odwoływały się do martyrologi polskiego narodu. Herling- Grudziński rezygnuje z takiego zabiegu. W jego utworze pt "Inny świat" odnajdziemy przedstawicieli wszystkich narodów, które były ciemiężone przez Sowietów. Charakterystyczną cechą jego prozy jest łączenie kilku technik literackich. Pisarza nie interesuje tylko behawioryzm, ale także psychologia postaci i dramaty duszy. W warstwie stylistycznej bliski jest wręcz naturalizmowi Zoli. Wszystkie te zabiegi, czynią z autora-narratora człowieka nie zdegradowanego, lecz wbrew wszystkiemu wierzącego, że istnieje prawdziwa miłość, a nie tylko zwierzęce zaspokajanie potrzeb fizycznych, prawdziwa p[rzyjaźń, a nie sprzeedawanie przyjaciół za kromkę chleba, prawdziwa praca, a nie niewolnicza katorga, która nie ma sensu. Herling- Grudziński ma nadzieję, że jest to obecne w innym świecie, tym na zewnątrz do którego pragnie wrócić.
U Grudzińskiego inaczej niż u Borowskiego, funkcjonują zasady nienaruszalne nawet w sytuacjach ekstremalnych. Herling-Grudziński nie zgadaza się na relatywizm moralny- zasady zawsze pozostaja zasadami.
Niezwykle budujące w tej powieści jest to, że mimo potwornych warunków i prób upodlenia człowieka niektórym z bohaterów udaje się zachować godność. powieść ta napawa optymizmem- człowiek nie dostosowuje się do absurdalnej rzeczywistości, ale na przekór wszystkiemu wierzy, że jest to sytuacja przejściowa, czyściec na drodze do innego świata.
Mam nadzieję, że przydatne :)
Literatura łagrowa w literaturze "Inny świat"pokazuje nam ,że człowiek żyjacy w nieludzkich warunkach,może zatracić swoje człowieczeństwo.Dla kromki chleba jest gotów donieść na swego najlepszego kolegę czy nawet zabić.Kobiety oddaja własne ciała lub są gwalcone ,a ich godność zupełnie zdeptana.Tutaj nikt dla nikogo nie ma szacunku,poważania,serdecznosci.
W łagrze nie ma miejsca na miłość,empatie czy litość.Niemal kazdy myśli wyłacznie o sobie,poza kilkoma wyjatkami ,jednostkami.To one pokazują,że człowieka od środka nic nie może złamać,że warto wierzyć we własne ideały,własne myśli,a poprzez samobójstwo człowiek może być nawet wolny.
W łagrach zamykano więźniów politycznych,ale też zwykłych złodziejaszków o różnej narodowosci.
Natomiast literatura lagrowa podobnie jak łagrowa ukazuje brak człowieczeństwa dla godności ludzkiej.Więżniowie masowo są zagazowywani,mordowani,okradani z kosztowności i traktowani jak niepotrzebne przedmioty.Sami więżniowie kradna,donoszą,aby nie umrzec z głodu.Sa obojętni na ludzkie nieszczęście,a śmierć nie wywołuje u nich wielkiego wrażenia.Każdy myśli o sobie.Brak tu empatii,współczucia czy litości.
Obie literatury pokazuja,ze człowiek ,aby przeżyć jest gotów zrobić wszystko.Pokazane jest bestialskie zachowanie drugiego człowieka :ponizanie,zabijanie,torturowanie.
Taka literatura uczy przed popełnianiem podobnych błędów i zaznacza,że takie rzeczy nigdy nie powinny mieć miejsca.
Gudziński w swoim utworze pokazał,że ludzie nawet w łagrze potrafią być ludzcy,natomiast w łagrach niemieckich człowiek był zupełnie obojętny na los drugiego człowieka.