Bursztyn pochodzi zasadniczo od dwóch rodzajów żywic: terpenoidowej i fenolowej. Żywice poddane działaniu wysokiego ciśnienia i temperatury w beztlenowych procesach geologicznych ulegały polimeryzacji i krystalizacji. Przejściowym produktem tych przemian jest kopal, stosunkowo miękka o koegzystencji gumy substancja. Dalsze długotrwałe działanie ciśnienia i temperatury powodowało uwalnianie z kopalu terpen i jego twardnienie tworząc znany nam bursztyn.
Skład chemiczny Bursztynu - mieszanina bardzo wielu związków, których głównym pierwiastkiem jest węgiel 67-81% i siarka około 1%, pozostałą część w udziale 10-11% stanowią tlen i wodór. Większość odmian bursztynu zawiera kwas bursztynowy w ilości od 3 do 8 %. Wzór chemiczny bursztynu jest prosty C10H12O a właściwości i piękno zdumiewające.
Właściwości fizyczne bursztynu
Gęstość Bursztynu - (ciężar właściwy) średnio 1,056g/cm3, zatem nieco więcej od gęstości wody czystej. W takiej też z tego powodu bursztyn opada. Przy niewielkim zasoleniu Bałtyku większość bursztynu utrzymuje się przy dnie. Wyjątkiem są okazy silnie napowietrzone (piankowe), białe i jasnożółte. Ich gęstość wynosi około 0,95g/cm3.
Twardość Bursztynu - w skali Mosa wynosi około 2,3 (wielkość średnia nie przekraczająca przedziału 2-3). Nie jest to wysoki stopień ale zważywszy na organiczne pochodzenie właściwość szczególna.
Temperatura topnienia Bursztynu - bursztyn topi się w temperaturze od 290 do 390 st.C. Staje się plastyczny, daje się formować i stapiać w większe bryłki. Obróbka termiczna służy też „klarowaniu” bursztynu. Zabiegi te jednak obniżają autentyczną jego wartość. Zmienia się jego struktura a bursztyn klejony traci naturalne jego uwarstwienie co najłatwiej stwierdzić w świetle ultrafioletowym. Bursztyn jest materiałem palnym, pali się wydzielając znaczne ilości dymu i woń żywicy.
Przewodność elektryczna Bursztynu - tu bursztyn wykazuje cechy doskonałego izolatora, jest nieprzewodzący. Natomiast inną jego cechą jest zdolność elektryzowania powierzchni, potarty np. wełnianym kawałkiem materiału silnie przyciąga drobne, lekkie przedmioty powodując silną polaryzację w tych przedmiotach. Sam bursztyn elektryzuje się ujemnie
Rozpuszczalność - bursztyn jest trudno rozpuszczalny. Rozpuszcza się bardzo słabo i wolno w rozpuszczalnikach organicznych. Wykonanie testu rozpuszczalności pozwala na łatwą identyfikację bursztynu i odróżnienie go od kopalu lub syntetycznych imitacji
Kolor - podstawowe barwy to jasnożółta do brunatnej, rzadziej spotykane to: kremowa, biała, zielonkawa, czarna a nawet bezbarwna. Zdarzają się bryłki bursztynu w kolorze niebieskim.
Ze względu na swoje właściwości, piękno, tajemniczość, bursztyn znajduje ogromne zainteresowanie wśród jubilerów, naukowców, kolekcjonerów. Jubilerskie wyroby z bursztynu,biżuteria z bursztynem, rzeźby z bursztynu zawsze były wysoko cenione i pożądane na całym świecie. Znane tez są od dawna lecznicze właściwości bursztynu. Jako materiał paleontologiczny zawierający doskonale zachowane organizmy jest nieocenionym źródłem wiedzy.
Bursztyn inaczej jantarlub amber to kopalna skamieniała żywica, pochodząca z trzeciorzędowych drzew iglastych, o której do dziś nie wszystko jeszcze wiadomo. Mineralogia określa bursztyn jako ciało organicznego pochodzenia, niejednorodne chemicznie, obdarzone swoistymi właściwościami fizykochemicznymi. Właściwości energizujące bursztynu występują w bursztynach niepolerowanych, niestopionych, czyli w postaci naturalnej, natomiast badania wykazały, że wzrastają znacznie po jego zmikronizowaniu (rozdrobnieniu). Ważne jest, aby podczas rozdrabniania kawałków bursztynu nie spowodować znacznego wzrostu temperatury, która towarzyszy procesowi tarcia. Wzrost temperatury może spowodować stopienie bursztynu i utratę jego cennych właściwości. Podczas mielenia wyzwalają się z masy bursztynu wolne elektrony i wyczuwalny jest zapach terpentyny (karen, p-cymen – związki o charakterze lotnym znajdujące się w żywicy). P-cymen i monoterpeny np. karen powiązane są z główną masą bursztynu poprzez wiązania kompleksowe, w których obecne są wolne elektrony o działaniu energizującym. Rozerwanie wiązań w bursztynie powoduje uwolnienie wolnych elektronów oraz składników aromatycznych. Uwolniona energia bursztynu aktywuje ATP (adenozynotrójfosforan) zawarty w komórkach do działania w kierunku ich odnowy i zwiększenia aktywności biologicznej. W ATP magazynowana jest energia niezbędna do przebiegu wszystkich procesów metabolicznych komórki. Jest ona wytwarzana w łańcuchu oddechowym. W procesie syntezy ATP następuje magazynowanie energii a jej uwalnianie w procesie hydrolizy. Zwiększenie zmagazynowanej energii w ATP poprawia naszą witalność.Średniowieczna medycyna przejęła większość przekonań o pozytywnym oddziaływaniu bursztynu dodając swoje własne zalecenia. Mnisi klasztorni zalecali spożywanie bursztynu w formie nalewki na piwie przy bólach brzucha, a na mleku przy chorobach pęcherza. Lekarze arabscy polecali bursztyn przy biegunce i krwotokach. Również Mikołaj Kopernik ordynował bursztynowy proszek na dolegliwości sercowe. Poradniki medyczne zalecały noszenie bursztynu przy sobie, a także okadzanie bursztynowym dymem miejsc dotkniętych epidemią dżumy. Źródła z końca XVII wieku odnotowały, że w czasie fali zarazy w miastach nadbałtyckich nie zmarł żaden z pracujących tam bursztynników. Dym ze spalanego bursztynu, jak również bursztyn sproszkowany spożywany w formie nalewki miały pomagać przy leczeniu zapalenia dróg oddechowych, w łzawieniach oczu, bólach głowy, zaburzeniach snu, konwulsjach, dolegliwościach miesiączkowych, krwotokach i przy porodach. W Chinach stosowano bursztyn bałtycki zmieszany z opium jako skuteczny środek uspokajający, przeciwbólowy i rozkurczowy.Właściwości bursztynu wykorzystuje również nowoczesna kosmetyka. Kosmetyki zawierające bursztyn przeznaczone są do pielęgnacji cery zmęczonej, wymagającej dużego zasobu energii potrzebnej do odnowy komórkowej skóry. Energia jest źródłem życia, dlatego czerpiemy z niej siłę i witalność. Skóra pierwsza zdradza jej brak, tracąc swoją elastyczność i blask, wolniej się regeneruje, pojawiają się oznaki starzenia. Kosmetyki zawierające bursztyn poprawiają nawilżenie i natłuszczenie skóry, powodują wzrost jędrności i elastyczności skóry. Wyraźnie zmniejszają szorstkość skóry i głębokość zmarszczek.W sklepach zielarskich i aptekach możemy też kupić maść bursztynową. Zawarte w bursztynie bałtyckim związki z grupy terpenów działają rozgrzewająco. Wspomagają w stanach reumatycznych, rozluźniają mięśnie wokół stawów i poprawiają ukrwienie skóry, leczą stłuczenia, żylaki i bolące mięśnie.Litoterapeuci, stosujący w leczeniu kamienie szlachetne, podkreślają, że bursztyn wpływa korzystnie na naszą psychikę - uspokaja i wzmacnia siły twórcze.
Bursztyn - właściwości, skład chemiczny
Bursztyn pochodzi zasadniczo od dwóch rodzajów żywic: terpenoidowej i fenolowej. Żywice poddane działaniu wysokiego ciśnienia i temperatury w beztlenowych procesach geologicznych ulegały polimeryzacji i krystalizacji. Przejściowym produktem tych przemian jest kopal, stosunkowo miękka o koegzystencji gumy substancja. Dalsze długotrwałe działanie ciśnienia i temperatury powodowało uwalnianie z kopalu terpen i jego twardnienie tworząc znany nam bursztyn.
Skład chemiczny Bursztynu - mieszanina bardzo wielu związków, których głównym pierwiastkiem jest węgiel 67-81% i siarka około 1%, pozostałą część w udziale 10-11% stanowią tlen i wodór. Większość odmian bursztynu zawiera kwas bursztynowy w ilości od 3 do 8 %. Wzór chemiczny bursztynu jest prosty C10H12O a właściwości i piękno zdumiewające.
Właściwości fizyczne bursztynu
Gęstość Bursztynu - (ciężar właściwy) średnio 1,056g/cm3, zatem nieco więcej od gęstości wody czystej. W takiej też z tego powodu bursztyn opada. Przy niewielkim zasoleniu Bałtyku większość bursztynu utrzymuje się przy dnie. Wyjątkiem są okazy silnie napowietrzone (piankowe), białe i jasnożółte. Ich gęstość wynosi około 0,95g/cm3.
Twardość Bursztynu - w skali Mosa wynosi około 2,3 (wielkość średnia nie przekraczająca przedziału 2-3). Nie jest to wysoki stopień ale zważywszy na organiczne pochodzenie właściwość szczególna.
Temperatura topnienia Bursztynu - bursztyn topi się w temperaturze od 290 do 390 st.C. Staje się plastyczny, daje się formować i stapiać w większe bryłki. Obróbka termiczna służy też „klarowaniu” bursztynu. Zabiegi te jednak obniżają autentyczną jego wartość. Zmienia się jego struktura a bursztyn klejony traci naturalne jego uwarstwienie co najłatwiej stwierdzić w świetle ultrafioletowym. Bursztyn jest materiałem palnym, pali się wydzielając znaczne ilości dymu i woń żywicy.
Przewodność elektryczna Bursztynu - tu bursztyn wykazuje cechy doskonałego izolatora, jest nieprzewodzący. Natomiast inną jego cechą jest zdolność elektryzowania powierzchni, potarty np. wełnianym kawałkiem materiału silnie przyciąga drobne, lekkie przedmioty powodując silną polaryzację w tych przedmiotach. Sam bursztyn elektryzuje się ujemnie
Rozpuszczalność - bursztyn jest trudno rozpuszczalny. Rozpuszcza się bardzo słabo i wolno w rozpuszczalnikach organicznych. Wykonanie testu rozpuszczalności pozwala na łatwą identyfikację bursztynu i odróżnienie go od kopalu lub syntetycznych imitacji
Kolor - podstawowe barwy to jasnożółta do brunatnej, rzadziej spotykane to: kremowa, biała, zielonkawa, czarna a nawet bezbarwna. Zdarzają się bryłki bursztynu w kolorze niebieskim.
Ze względu na swoje właściwości, piękno, tajemniczość, bursztyn znajduje ogromne zainteresowanie wśród jubilerów, naukowców, kolekcjonerów. Jubilerskie wyroby z bursztynu,biżuteria z bursztynem, rzeźby z bursztynu zawsze były wysoko cenione i pożądane na całym świecie. Znane tez są od dawna lecznicze właściwości bursztynu. Jako materiał paleontologiczny zawierający doskonale zachowane organizmy jest nieocenionym źródłem wiedzy.
nie wiemm czy o to chodziło :)
Bursztyn inaczej jantarlub amber to kopalna skamieniała żywica, pochodząca z trzeciorzędowych drzew iglastych, o której do dziś nie wszystko jeszcze wiadomo. Mineralogia określa bursztyn jako ciało organicznego pochodzenia, niejednorodne chemicznie, obdarzone swoistymi właściwościami fizykochemicznymi. Właściwości energizujące bursztynu występują w bursztynach niepolerowanych, niestopionych, czyli w postaci naturalnej, natomiast badania wykazały, że wzrastają znacznie po jego zmikronizowaniu (rozdrobnieniu). Ważne jest, aby podczas rozdrabniania kawałków bursztynu nie spowodować znacznego wzrostu temperatury, która towarzyszy procesowi tarcia. Wzrost temperatury może spowodować stopienie bursztynu i utratę jego cennych właściwości. Podczas mielenia wyzwalają się z masy bursztynu wolne elektrony i wyczuwalny jest zapach terpentyny (karen, p-cymen – związki o charakterze lotnym znajdujące się w żywicy). P-cymen i monoterpeny np. karen powiązane są z główną masą bursztynu poprzez wiązania kompleksowe, w których obecne są wolne elektrony o działaniu energizującym. Rozerwanie wiązań w bursztynie powoduje uwolnienie wolnych elektronów oraz składników aromatycznych. Uwolniona energia bursztynu aktywuje ATP (adenozynotrójfosforan) zawarty w komórkach do działania w kierunku ich odnowy i zwiększenia aktywności biologicznej. W ATP magazynowana jest energia niezbędna do przebiegu wszystkich procesów metabolicznych komórki. Jest ona wytwarzana w łańcuchu oddechowym. W procesie syntezy ATP następuje magazynowanie energii a jej uwalnianie w procesie hydrolizy. Zwiększenie zmagazynowanej energii w ATP poprawia naszą witalność.Średniowieczna medycyna przejęła większość przekonań o pozytywnym oddziaływaniu bursztynu dodając swoje własne zalecenia. Mnisi klasztorni zalecali spożywanie bursztynu w formie nalewki na piwie przy bólach brzucha, a na mleku przy chorobach pęcherza. Lekarze arabscy polecali bursztyn przy biegunce i krwotokach. Również Mikołaj Kopernik ordynował bursztynowy proszek na dolegliwości sercowe. Poradniki medyczne zalecały noszenie bursztynu przy sobie, a także okadzanie bursztynowym dymem miejsc dotkniętych epidemią dżumy. Źródła z końca XVII wieku odnotowały, że w czasie fali zarazy w miastach nadbałtyckich nie zmarł żaden z pracujących tam bursztynników. Dym ze spalanego bursztynu, jak również bursztyn sproszkowany spożywany w formie nalewki miały pomagać przy leczeniu zapalenia dróg oddechowych, w łzawieniach oczu, bólach głowy, zaburzeniach snu, konwulsjach, dolegliwościach miesiączkowych, krwotokach i przy porodach. W Chinach stosowano bursztyn bałtycki zmieszany z opium jako skuteczny środek uspokajający, przeciwbólowy i rozkurczowy.Właściwości bursztynu wykorzystuje również nowoczesna kosmetyka. Kosmetyki zawierające bursztyn przeznaczone są do pielęgnacji cery zmęczonej, wymagającej dużego zasobu energii potrzebnej do odnowy komórkowej skóry. Energia jest źródłem życia, dlatego czerpiemy z niej siłę i witalność. Skóra pierwsza zdradza jej brak, tracąc swoją elastyczność i blask, wolniej się regeneruje, pojawiają się oznaki starzenia. Kosmetyki zawierające bursztyn poprawiają nawilżenie i natłuszczenie skóry, powodują wzrost jędrności i elastyczności skóry. Wyraźnie zmniejszają szorstkość skóry i głębokość zmarszczek.W sklepach zielarskich i aptekach możemy też kupić maść bursztynową. Zawarte w bursztynie bałtyckim związki z grupy terpenów działają rozgrzewająco. Wspomagają w stanach reumatycznych, rozluźniają mięśnie wokół stawów i poprawiają ukrwienie skóry, leczą stłuczenia, żylaki i bolące mięśnie.Litoterapeuci, stosujący w leczeniu kamienie szlachetne, podkreślają, że bursztyn wpływa korzystnie na naszą psychikę - uspokaja i wzmacnia siły twórcze.
prosze ;)