Noc kupałowa to święto śłowiańskie zwane potocznie nocą świętojańską, sobótką. Obchodzona jest w najkrótszą noc w roku czyli ok 21-22 czerwca. Palono całą noc wielkie ogniska, skakanie przez płonące ognisko-by ocxzyściś i chronić przed wszelikm złem,
robienie wiankuw z suszonej bylicy i wkładanie na rogi bydły-by było zdrowe i płodne,
puszczanie przez panny wianków na wodę jeśli wyłowił je jakiś kalwaler ozn. to szybkie zamążpójście, a jeśli zatonął lub zaplątał się w sitowiu ozn staropańieństwo,
wierzono że kąpiel po zmroku lub przed wschodem słońca leczyła rozmaite dolegliwości, nocne poszukiwania kwiatu paproci przez kawalerów i panny wróżącego pomyślny los, wszelkiego rodzaju wróżby miały zapewniać szczęsliwy los i powodzenie w miłości.
Noc kupałowa to święto śłowiańskie zwane potocznie nocą świętojańską, sobótką. Obchodzona jest w najkrótszą noc w roku czyli ok 21-22 czerwca. Palono całą noc wielkie ogniska, skakanie przez płonące ognisko-by ocxzyściś i chronić przed wszelikm złem,
robienie wiankuw z suszonej bylicy i wkładanie na rogi bydły-by było zdrowe i płodne,
puszczanie przez panny wianków na wodę jeśli wyłowił je jakiś kalwaler ozn. to szybkie zamążpójście, a jeśli zatonął lub zaplątał się w sitowiu ozn staropańieństwo,
wierzono że kąpiel po zmroku lub przed wschodem słońca leczyła rozmaite dolegliwości, nocne poszukiwania kwiatu paproci przez kawalerów i panny wróżącego pomyślny los, wszelkiego rodzaju wróżby miały zapewniać szczęsliwy los i powodzenie w miłości.