a/ Powikłania astmy ciężkiej mogą wynikać z postępu choroby, jak również być skutkiem stosowanego leczenia. Ciężka astma wiąże się z częstym występowaniem zaostrzeń choroby, które niejednokrotnie wymagają hospitalizacji.
Poważne zaostrzenia astmy mogą powodować spadki utlenowania krwi (saturacji), powikłania w obrębie układu oddechowego (m.in. odmę opłucnową), a w skrajnych przypadkach ciężką niewydolność oddechową.
Długotrwała, niekontrolowana astma może stać się przyczyną trwałej przebudowy oskrzeli. W takiej sytuacji objawy astmy przestają być w pełni odwracalne, a przepływ powietrza do płuc jest na stałe utrudniony. Dochodzi wówczas do nieodwracalnych zmian w funkcjonowaniu układu oddechowego.
Drugą grupą powikłań związanych z astmą ciężką są powikłania polekowe. W przeszłości znacząca większość z nich była związana z ogólnoustrojowym (doustnym) zażywaniem glikokortykosterydów.
Przewlekła sterydoterapia wiązała się z ryzykiem rozwoju tzw. zespołu Cushinga. Zespół Cushinga objawia się powstawaniem rozstępów skórnych, otyłością, zanikami mięśni, osteoporozą, nadciśnieniem tętniczym oraz cukrzycą. Z tego powodu ogólnoustrojowa terapia glikokortykosterydami jest stosowana w astmie ciężkiej bardzo ostrożnie.
b/ Wystąpienie powikłań po zapaleniu płuc zależy od stanu ogólnego pacjenta, czynnika etiologicznego, jak również od skuteczności zastosowanego leczenia. Powikłania zapalenia płuc mogą mieć bardzo różny charakter: począwszy od najczęściej występującego nawrotu choroby, poprzez ropnie płuc, ropniaki opłucnej, chlamydiowe zapalenie płuc, po śmierć chorego (przede wszystkim w przypadku osób starszych oraz o upośledzonej odporności).Jednym z powikłań zapalenia płuc – atypowego jest chlamydiowe zapalenie płuc. Może ono prowadzić do obturacji oskrzeli, szczególnie u małych dzieci, co z kolei zaostrza przebieg astmy. W ciężkich przypadkach występuje wysięk opłucnowy. Zakażenie powoduje uszkodzenie nabłonka w drogach oddechowych i sprzyja późniejszym zachorowaniom na zapalenie gardła i zatok, dychawicę oskrzelową czy nawracający katar.
Zapalenie płuc spowodowane bakterią Legionella pneumophila może mieć ciężki, powikłany przebieg, zwłaszcza u osób starszych czy z upośledzeniem odporności (np. przyjmujących leczenie immunosupresyjne), u których może doprowadzić do niewydolności oddechowej i wstrząsu, a nawet zgonu. Może wystąpić zapalenie mięśnia sercowego, osierdzia, zapalenie opłucnej, zapalenie mózgu. Uszkadzane są wątroba i nerki, mogą wystąpić również zapalenie stawów i różnego rodzaju odczyny skórne (wysypki).Zapalenie płuc u dzieci, szczególnie wirusowe, może być powikłane skurczami oskrzeli utrudniającymi oddychanie, zwłóknieniem płuc czy zarostowym zapaleniem oskrzelików. Każde z tych powikłań, nieleczone, może doprowadzić do poważnych, nieodwracalnych zmian.
Do bardzo groźnych powikłań zapalenia płuc u dzieci należy zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS), polegający na obrzęku płuc i znacznym upośledzeniu wymiany gazowej, powodującym niedotlenienie, a następnie niewydolność wielonarządową i nawet zgon pacjenta. Bardzo istotne jest jak najszybsze udanie się do lekarza w przypadku niepokojących objawów i, jeśli to konieczne, hospitalizacja.
Częste wśród dzieci atypowe zapalenia płuc mogą doprowadzić do groźnych powikłań pozapłucnych:
zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu,
zapalenia mięśnia sercowego, osierdzia, stawów,
śródmiąższowego lub kłębuszkowego zapalenia nerek,
chorób skóry i innych.
Dlatego bardzo ważna jest odpowiednia diagnostyka i leczenie. Jeśli objawy zapalenia płuc u dziecka nie mijają mimo leczenia lub nasilają się, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem pediatrą.
c/ Brak szybkiej i odpowiedniej pomocy lekarskiej może zakończyć się zgonem pacjenta. Przedłużający się, pomimo leczenia, obrzęk płuc może doprowadzić do zmęczenia mięśni odpowiedzialnych za oddychanie i spowodować konieczność zastosowania leków uspokajających i podłączenia pacjenta do respiratora.
Odpowiedź:
a/ Powikłania astmy ciężkiej mogą wynikać z postępu choroby, jak również być skutkiem stosowanego leczenia. Ciężka astma wiąże się z częstym występowaniem zaostrzeń choroby, które niejednokrotnie wymagają hospitalizacji.
Poważne zaostrzenia astmy mogą powodować spadki utlenowania krwi (saturacji), powikłania w obrębie układu oddechowego (m.in. odmę opłucnową), a w skrajnych przypadkach ciężką niewydolność oddechową.
Długotrwała, niekontrolowana astma może stać się przyczyną trwałej przebudowy oskrzeli. W takiej sytuacji objawy astmy przestają być w pełni odwracalne, a przepływ powietrza do płuc jest na stałe utrudniony. Dochodzi wówczas do nieodwracalnych zmian w funkcjonowaniu układu oddechowego.
Drugą grupą powikłań związanych z astmą ciężką są powikłania polekowe. W przeszłości znacząca większość z nich była związana z ogólnoustrojowym (doustnym) zażywaniem glikokortykosterydów.
Przewlekła sterydoterapia wiązała się z ryzykiem rozwoju tzw. zespołu Cushinga. Zespół Cushinga objawia się powstawaniem rozstępów skórnych, otyłością, zanikami mięśni, osteoporozą, nadciśnieniem tętniczym oraz cukrzycą. Z tego powodu ogólnoustrojowa terapia glikokortykosterydami jest stosowana w astmie ciężkiej bardzo ostrożnie.
b/ Wystąpienie powikłań po zapaleniu płuc zależy od stanu ogólnego pacjenta, czynnika etiologicznego, jak również od skuteczności zastosowanego leczenia. Powikłania zapalenia płuc mogą mieć bardzo różny charakter: począwszy od najczęściej występującego nawrotu choroby, poprzez ropnie płuc, ropniaki opłucnej, chlamydiowe zapalenie płuc, po śmierć chorego (przede wszystkim w przypadku osób starszych oraz o upośledzonej odporności).Jednym z powikłań zapalenia płuc – atypowego jest chlamydiowe zapalenie płuc. Może ono prowadzić do obturacji oskrzeli, szczególnie u małych dzieci, co z kolei zaostrza przebieg astmy. W ciężkich przypadkach występuje wysięk opłucnowy. Zakażenie powoduje uszkodzenie nabłonka w drogach oddechowych i sprzyja późniejszym zachorowaniom na zapalenie gardła i zatok, dychawicę oskrzelową czy nawracający katar.
Zapalenie płuc spowodowane bakterią Legionella pneumophila może mieć ciężki, powikłany przebieg, zwłaszcza u osób starszych czy z upośledzeniem odporności (np. przyjmujących leczenie immunosupresyjne), u których może doprowadzić do niewydolności oddechowej i wstrząsu, a nawet zgonu. Może wystąpić zapalenie mięśnia sercowego, osierdzia, zapalenie opłucnej, zapalenie mózgu. Uszkadzane są wątroba i nerki, mogą wystąpić również zapalenie stawów i różnego rodzaju odczyny skórne (wysypki).Zapalenie płuc u dzieci, szczególnie wirusowe, może być powikłane skurczami oskrzeli utrudniającymi oddychanie, zwłóknieniem płuc czy zarostowym zapaleniem oskrzelików. Każde z tych powikłań, nieleczone, może doprowadzić do poważnych, nieodwracalnych zmian.
Do bardzo groźnych powikłań zapalenia płuc u dzieci należy zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS), polegający na obrzęku płuc i znacznym upośledzeniu wymiany gazowej, powodującym niedotlenienie, a następnie niewydolność wielonarządową i nawet zgon pacjenta. Bardzo istotne jest jak najszybsze udanie się do lekarza w przypadku niepokojących objawów i, jeśli to konieczne, hospitalizacja.
Częste wśród dzieci atypowe zapalenia płuc mogą doprowadzić do groźnych powikłań pozapłucnych:
zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu,
zapalenia mięśnia sercowego, osierdzia, stawów,
śródmiąższowego lub kłębuszkowego zapalenia nerek,
chorób skóry i innych.
Dlatego bardzo ważna jest odpowiednia diagnostyka i leczenie. Jeśli objawy zapalenia płuc u dziecka nie mijają mimo leczenia lub nasilają się, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem pediatrą.
c/ Brak szybkiej i odpowiedniej pomocy lekarskiej może zakończyć się zgonem pacjenta. Przedłużający się, pomimo leczenia, obrzęk płuc może doprowadzić do zmęczenia mięśni odpowiedzialnych za oddychanie i spowodować konieczność zastosowania leków uspokajających i podłączenia pacjenta do respiratora.
Wyjaśnienie: