Zamieszkujący pogranicze życia i śmierci na terenie ogólnoludzkiej wyobraźni - wampir, jest lokatorem bardzo niepokojącym i złowieszczym. Cechy najbardziej charakterystyczne to trupia bladość cery, przenikliwe spojrzenie błyszczących oczu, długie i ostre zęby.
Jego postać wprowadza zamęt do zrozumiałego podziału na doczesność i wieczność, przełamując powrotem swego martwego ciała to wyraźne rozgraniczenie. Estetyka wampirycznej cielesności obfituje w sprzeczności i paradoksy, stale balansując na ostrzu granicznego pytania: mówimy jeszcze o ciele, czy już o zwłokach.
Myśle że to o to chodziło , jesli nie proszę pisać , poprawię .
-umiejętność przyswajania krwi zamiast jedzenia (białaka itp)
-zwinność
-są bardzo silne
-,,uczulenie na słońce" czyli, że jak wyjdą na słońce to zamieniają się w popiół (chociaż nie wszystkie bo w nowoczesnej wersji wampira słońce nic im nie robi)
-nieśmiertelność
-nieludzko piękna uroda
no i tyle jeśli chodzi o wampiry takie jak w książkach i filmach
Zamieszkujący pogranicze życia i śmierci na terenie ogólnoludzkiej wyobraźni - wampir, jest lokatorem bardzo niepokojącym i złowieszczym. Cechy najbardziej charakterystyczne to trupia bladość cery, przenikliwe spojrzenie błyszczących oczu, długie i ostre zęby.
Jego postać wprowadza zamęt do zrozumiałego podziału na doczesność i wieczność, przełamując powrotem swego martwego ciała to wyraźne rozgraniczenie. Estetyka wampirycznej cielesności obfituje w sprzeczności i paradoksy, stale balansując na ostrzu granicznego pytania: mówimy jeszcze o ciele, czy już o zwłokach.
Myśle że to o to chodziło , jesli nie proszę pisać , poprawię .
pod względem umiejętności to
-umiejętność przyswajania krwi zamiast jedzenia (białaka itp)
-zwinność
-są bardzo silne
-,,uczulenie na słońce" czyli, że jak wyjdą na słońce to zamieniają się w popiół (chociaż nie wszystkie bo w nowoczesnej wersji wampira słońce nic im nie robi)
-nieśmiertelność
-nieludzko piękna uroda
no i tyle jeśli chodzi o wampiry takie jak w książkach i filmach