Charakterystyka to forma wypowiedzi, która prezentuje daną postać. Może to być postać autentyczna lub fikcyjna. Możesz też scharakteryzować siebie, czyli napisać autocharakterystykę.
Charakterystykę piszemy według ściśle określonego planu:
1. Pierwszy akapit to przedstawienie postaci. Podajemy tu imię, nazwisko, wiek, zawód bohatera, czasem miejsce zamieszkania czy stan cywilny, np.:
Pan Tomasz, główny bohater noweli Bolesława Prusa pt. „Katarynka”, to dojrzały, wykształcony człowiek, z zawodu adwokat.
2. W następnym akapicie opisujemy dokładnie wygląd zewnętrzny postaci. Jeśli mamy do czynienia z postacią autentyczną, znaną z widzenia lub przynajmniej z telewizji, wiemy zazwyczaj wszystko, co trzeba. Znamy kolor oczu, kształt podbródka, kolor włosów, itd. Dopiero gdy chcemy opisać bohatera literackiego, często daremnie szukamy w książce potrzebnych szczegółów. Skąd mam wiedzieć, jakie oczy miał ten Franek Sztacheta? - myślisz wtedy ze złością. Takie sytuacje nie powinny cię martwić. Po prostu umieść w tym akapicie wszystko to, co da się powiedzieć na podstawie utworu. Jeśli dla autora nie są istotne oczy Franka, to i ty nie musisz ich opisywać. Jeśli jednak uda ci się zebrać pokaźną ilość informacji o wyglądzie bohatera, pomyśl o podzieleniu ich na akapity: pierwszy niech mówi o twarzy, drugi o sylwetce, trzeci o sposobie poruszania się, itd.
3 i 4. Naprawdę trudny jest dopiero ten etap tworzenia charakterystyki - przedstawienie wnętrza bohatera, czyli jego cech charakteru, usposobienia, intelektu, stosunku do innych ludzi i do wartości.
Charakterystyka to forma wypowiedzi, która prezentuje daną postać. Może to być postać autentyczna lub fikcyjna. Możesz też scharakteryzować siebie, czyli napisać autocharakterystykę.
Charakterystykę piszemy według ściśle określonego planu:
1. Pierwszy akapit to przedstawienie postaci. Podajemy tu imię, nazwisko, wiek, zawód bohatera, czasem miejsce zamieszkania czy stan cywilny, np.:
Pan Tomasz, główny bohater noweli Bolesława Prusa pt. „Katarynka”, to dojrzały, wykształcony człowiek, z zawodu adwokat.
2. W następnym akapicie opisujemy dokładnie wygląd zewnętrzny postaci. Jeśli mamy do czynienia z postacią autentyczną, znaną z widzenia lub przynajmniej z telewizji, wiemy zazwyczaj wszystko, co trzeba. Znamy kolor oczu, kształt podbródka, kolor włosów, itd. Dopiero gdy chcemy opisać bohatera literackiego, często daremnie szukamy w książce potrzebnych szczegółów. Skąd mam wiedzieć, jakie oczy miał ten Franek Sztacheta? - myślisz wtedy ze złością. Takie sytuacje nie powinny cię martwić. Po prostu umieść w tym akapicie wszystko to, co da się powiedzieć na podstawie utworu. Jeśli dla autora nie są istotne oczy Franka, to i ty nie musisz ich opisywać. Jeśli jednak uda ci się zebrać pokaźną ilość informacji o wyglądzie bohatera, pomyśl o podzieleniu ich na akapity: pierwszy niech mówi o twarzy, drugi o sylwetce, trzeci o sposobie poruszania się, itd.
3 i 4. Naprawdę trudny jest dopiero ten etap tworzenia charakterystyki - przedstawienie wnętrza bohatera, czyli jego cech charakteru, usposobienia, intelektu, stosunku do innych ludzi i do wartości.