u schyłku 1862r wytworzyły się dwie organizacje Biali i Czerwoni.
Biali( Leopold Kronnenberg, Edward Jurgens, hrabia Andrzej nie pamiętam nazwiska) byli połączeni z Towarzystwa Rolniczego i Millenerów. byli konserwatystami. Ideowo nawiązujący do idei Czartoryskiego. Uważali, że powstanie styczniowe ma sens tylko wtedy, gdy poprą je Anglia i Francia.
Czerwoni ( Jarosław Deborowski i Konstanty Kalinowski) byli radykałami. Dążyli do natychmiastowego wybuchu powstania licząc, że znajdzie ono poparcie społeczeństwa w tym chłopów. Czerwoni uważali, że przyszła Polska powinna być republikańska, demokratyczna i ludowa. Czerwoni w 1862 utworzyli Komitet Centralny Narodowy.
BIALI byli obozem liberalnym, walki o niepodległość nie wiązali z natychmiastową walką zbrojną, opowiadał się za pracą organiczną i legalnymi działaniami. Na ich czele stali: Kronenberg, Czartoryski, Zamoyski
CZERWONI: chcieli natychmiastowej walki zbrojnej ich celem było też przeprowadzenie reform społecznych, chcieli znieść pańszczynę i nadać chłopom ziemię na własność. Przywódcy: Bobrowski, Dąbrowski, Padlewski, Sierakowski, Mierosławski, Krępowiecki.
u schyłku 1862r wytworzyły się dwie organizacje Biali i Czerwoni.
Biali( Leopold Kronnenberg, Edward Jurgens, hrabia Andrzej nie pamiętam nazwiska) byli połączeni z Towarzystwa Rolniczego i Millenerów. byli konserwatystami. Ideowo nawiązujący do idei Czartoryskiego. Uważali, że powstanie styczniowe ma sens tylko wtedy, gdy poprą je Anglia i Francia.
Czerwoni ( Jarosław Deborowski i Konstanty Kalinowski) byli radykałami. Dążyli do natychmiastowego wybuchu powstania licząc, że znajdzie ono poparcie społeczeństwa w tym chłopów. Czerwoni uważali, że przyszła Polska powinna być republikańska, demokratyczna i ludowa. Czerwoni w 1862 utworzyli Komitet Centralny Narodowy.
dostanę naj? ;)))
BIALI byli obozem liberalnym, walki o niepodległość nie wiązali z natychmiastową walką zbrojną, opowiadał się za pracą organiczną i legalnymi działaniami. Na ich czele stali: Kronenberg, Czartoryski, Zamoyski
CZERWONI: chcieli natychmiastowej walki zbrojnej ich celem było też przeprowadzenie reform społecznych, chcieli znieść pańszczynę i nadać chłopom ziemię na własność. Przywódcy: Bobrowski, Dąbrowski, Padlewski, Sierakowski, Mierosławski, Krępowiecki.