Wędrówki ludów na terenie Europy Środkowej trwały już od I wieku n.e., kiedy to szereg plemion germańskich (np. Goci, Gepidzi) wyruszyło z Półwyspu Skandynawskiego na południe. W wyniku trwających blisko 400 lat wędrówek plemiona te osiedliły się wzdłuż granic cesarstwa rzymskiego. W IV i V wieku n.e. doszło w Europie do potężnych migracji ludności.
Głównym powodem potężnego parcia plemion barbarzyńskich na granice imperium był najazd ludu pochodzenia tureckiego – Hunów – na tereny środkowej i wschodniej Europy. W ucieczce przed nimi Germanie (Goci) w latach 70. IV wieku przekroczyli linię Dunaju i wkroczyli w granice imperium. W 405 roku plemiona germańskie przerwały granicę Renu. W 410 roku po raz pierwszy od najazdu Hannibala wróg zewnętrzny zaatakował Rzym. Germanowie pod wodzą Alaryka zdobyli stolicę imperium. Skutkiem wędrówek ludów w IV i V wieku było: – upadek cesarstwa zachodniorzymskiego, – utworzenie szeregu państw germańskich w zachodniej Europie (Longobardów w Italii, Wizygotów w Hiszpanii, Burgundów i Franków w Galii, Ostrogotów w Italii) oraz w Afryce (państwo Wandalów), – opanowanie przez Słowian opuszczonych przez plemiona germańskie ziem pomiędzy Odrą i Łabą oraz w kotlinie czeskiej.
Ostatnim etapem wędrówek ludów było osiedlenie się w Europie na przełomie IX i X wieku Madziarów, którzy utworzyli państwo węgierskie.
Wędrówki ludów na terenie Europy Środkowej trwały już od I wieku n.e., kiedy to szereg plemion germańskich (np. Goci, Gepidzi) wyruszyło z Półwyspu Skandynawskiego na południe. W wyniku trwających blisko 400 lat wędrówek plemiona te osiedliły się wzdłuż granic cesarstwa rzymskiego. W IV i V wieku n.e. doszło w Europie do potężnych migracji ludności.
Głównym powodem potężnego parcia plemion barbarzyńskich na granice imperium był najazd ludu pochodzenia tureckiego – Hunów – na tereny środkowej i wschodniej Europy. W ucieczce przed nimi Germanie (Goci) w latach 70. IV wieku przekroczyli linię Dunaju i wkroczyli w granice imperium. W 405 roku plemiona germańskie przerwały granicę Renu. W 410 roku po raz pierwszy od najazdu Hannibala wróg zewnętrzny zaatakował Rzym. Germanowie pod wodzą Alaryka zdobyli stolicę imperium. Skutkiem wędrówek ludów w IV i V wieku było:
– upadek cesarstwa zachodniorzymskiego,
– utworzenie szeregu państw germańskich w zachodniej Europie (Longobardów w Italii, Wizygotów w Hiszpanii, Burgundów i Franków w Galii, Ostrogotów w Italii) oraz w Afryce (państwo Wandalów),
– opanowanie przez Słowian opuszczonych przez plemiona germańskie ziem pomiędzy Odrą i Łabą oraz w kotlinie czeskiej.
Ostatnim etapem wędrówek ludów było osiedlenie się w Europie na przełomie IX i X wieku Madziarów, którzy utworzyli państwo węgierskie.