Autorem wiersza "Elegia o... (chłopcu polskim) jest Krzysztof Kamil Baczyński. Krzysztof był żołnierzem AK, podharcmistrzem Szarych Szeregów oraz wybitnym polskim poetom. Zginął podczas powstania warszawskiego, pozostawiając po sobie ponad 500 utworów. Wiersz "Elegia o... (chłopcu polskim) pochodzi z czasów II wojnyświatowej, jego tematem jest tragedia rodzin oraz narodu polskiego. Już czytając tytuł, możemy zauważyć , że jest pieśnią żałobną i smutną. Wiersz jest o chłopcu polskim, a podmiotem lirycznym jest jeden z rodziców, być może matka. Wgłębiając się w tytuł wiersza, możemy stwierdzić, że autorowi mogło chodzić nie tylko o poszczególne osoby, ale również o całe pokolenie Kolumbów, pokolenie autora-Krzysztofa Baczyńskiego, a podmiot liryczny to zranione matki, którym wojna odebrała dzieci.
Wiersz ten składa się z trzech zwrotek, po cztery wersy każda. Jest to wiersz sylabiczny- ma po czternaście- piętnaście sylab (15,15,14,14), w każdym wersie. Występują rymy męskie i żeńskie, które są nieregularne, nadają one mocny akcent utworowi. Kolejne wersy zbudowane są na zasadzie podobieństw składniowych. Wiersz posiada liczne apostrofy i paralelizm składniowy np. "Oddzieli cię syneczku, od, snów, co jak motyl drżą(...)". Wers ten mówi nam o utraconej beztroskiej młodości, która w jednej chwili stała się szarą, brutalną wojenną rzeczywistością i pochłonęła dziecięce marzenia. Zdrobnienia : "synku, syneczku" ukazują nam miłość matki do syna. W tych słowach nie brakuje czułości i miłości. Znajdujące się w wierszu przenośnie np." I wyszedłeś, jasny synku z czarną bronią w noc" mówi nam o niewinności dziecięcej wystawionej na zło i okrucieństwa wojny. Trzecia zwrotka poświęcona jest dzieciom. W wierszu dominuje cierpienie i tęsknota matek, które boleją nad wielkością poniesionej straty. Metafory np. "wyszywali wisielcami" oraz epitety np. "żelazne łzy" mówią nam o śmierci i rozpaczy. Wiersz ten ma cechy opisu. Dwie pierwsze zwrotki oskarżają Niemców o okrucieństwo nad narodem polskim, a zwłaszcza nad dziećmi, ponieważ wojna odebrała im ich całe dzieciństwo. Od najmłodszych lat żyły w strachu, na co dzień widziały śmierć, spustoszenie jakie ciągnie za sobą wojna. Dzieci nawet przez chwilę nie mogły poczuć się bezpiecznie, ciągły strach, że wojna odbierze im to co najważniejsze: rodzinę, dom ,bliscy. Młodzi wstydzili się tego, co robili i tego co robili inni. Gdy rozpoczęła się wojna, dzieci i młodzież zmuszeni byli do szybkiego dorośnięcia, do "wyjścia z bronią w ciemną noc". Każdego dnia ważyły się ich losy. Wychowankowie chcieli sprostać zadaniu, by bronić polskości, by do końca być Polakami. Wierzyli, że dzięki nim późniejsze pokolenie będzie żyło w wolnej Polsce. Wiersz kończy pytanie: "Czy to była kula, synku, czy to serce pękło". Wers ten ukazuję nam krótkie życie bohatera zakończone tragiczną śmiercią.K.K Baczyński w swoich wierszach opisuje to, co widział. Doskonale ujawnił nam cierpienia matek po śmierci dzieci. Autor codziennie zmagał się z poczuciem tragizmu wynikającego z myśli o śmierci, podejmowania ważnych decyzji.
Wiersz powstał na cześć ludzi, którzy oddali swoje życie za ojczyznę, którzy potrafili wzbudzić w bliźnim ideały bohaterskiej służby krajowi. Wiersz opowiada o ludziach, którzy potrafili "pięknie żyć i pięknie umierać". Pokolenie Kolumbów wypełniło testament J.Słowackiego "(...) A kiedy trzeba na śmierć idą po kolei ,jak kamienie przez Boga rzucone na szaniec"
Autorem wiersza "Elegia o... (chłopcu polskim) jest Krzysztof Kamil Baczyński. Krzysztof był żołnierzem AK, podharcmistrzem Szarych Szeregów oraz wybitnym polskim poetom. Zginął podczas powstania warszawskiego, pozostawiając po sobie ponad 500 utworów. Wiersz "Elegia o... (chłopcu polskim) pochodzi z czasów II wojnyświatowej, jego tematem jest tragedia rodzin oraz narodu polskiego. Już czytając tytuł, możemy zauważyć , że jest pieśnią żałobną i smutną. Wiersz jest o chłopcu polskim, a podmiotem lirycznym jest jeden z rodziców, być może matka. Wgłębiając się w tytuł wiersza, możemy stwierdzić, że autorowi mogło chodzić nie tylko o poszczególne osoby, ale również o całe pokolenie Kolumbów, pokolenie autora-Krzysztofa Baczyńskiego, a podmiot liryczny to zranione matki, którym wojna odebrała dzieci.
Wiersz ten składa się z trzech zwrotek, po cztery wersy każda. Jest to wiersz sylabiczny- ma po czternaście- piętnaście sylab (15,15,14,14), w każdym wersie. Występują rymy męskie i żeńskie, które są nieregularne, nadają one mocny akcent utworowi. Kolejne wersy zbudowane są na zasadzie podobieństw składniowych. Wiersz posiada liczne apostrofy i paralelizm składniowy np. "Oddzieli cię syneczku, od, snów, co jak motyl drżą(...)". Wers ten mówi nam o utraconej beztroskiej młodości, która w jednej chwili stała się szarą, brutalną wojenną rzeczywistością i pochłonęła dziecięce marzenia. Zdrobnienia : "synku, syneczku" ukazują nam miłość matki do syna. W tych słowach nie brakuje czułości i miłości. Znajdujące się w wierszu przenośnie np." I wyszedłeś, jasny synku z czarną bronią w noc" mówi nam o niewinności dziecięcej wystawionej na zło i okrucieństwa wojny. Trzecia zwrotka poświęcona jest dzieciom. W wierszu dominuje cierpienie i tęsknota matek, które boleją nad wielkością poniesionej straty. Metafory np. "wyszywali wisielcami" oraz epitety np. "żelazne łzy" mówią nam o śmierci i rozpaczy. Wiersz ten ma cechy opisu. Dwie pierwsze zwrotki oskarżają Niemców o okrucieństwo nad narodem polskim, a zwłaszcza nad dziećmi, ponieważ wojna odebrała im ich całe dzieciństwo. Od najmłodszych lat żyły w strachu, na co dzień widziały śmierć, spustoszenie jakie ciągnie za sobą wojna. Dzieci nawet przez chwilę nie mogły poczuć się bezpiecznie, ciągły strach, że wojna odbierze im to co najważniejsze: rodzinę, dom ,bliscy. Młodzi wstydzili się tego, co robili i tego co robili inni. Gdy rozpoczęła się wojna, dzieci i młodzież zmuszeni byli do szybkiego dorośnięcia, do "wyjścia z bronią w ciemną noc". Każdego dnia ważyły się ich losy. Wychowankowie chcieli sprostać zadaniu, by bronić polskości, by do końca być Polakami. Wierzyli, że dzięki nim późniejsze pokolenie będzie żyło w wolnej Polsce. Wiersz kończy pytanie: "Czy to była kula, synku, czy to serce pękło". Wers ten ukazuję nam krótkie życie bohatera zakończone tragiczną śmiercią.K.K Baczyński w swoich wierszach opisuje to, co widział. Doskonale ujawnił nam cierpienia matek po śmierci dzieci. Autor codziennie zmagał się z poczuciem tragizmu wynikającego z myśli o śmierci, podejmowania ważnych decyzji.
Wiersz powstał na cześć ludzi, którzy oddali swoje życie za ojczyznę, którzy potrafili wzbudzić w bliźnim ideały bohaterskiej służby krajowi. Wiersz opowiada o ludziach, którzy potrafili "pięknie żyć i pięknie umierać". Pokolenie Kolumbów wypełniło testament J.Słowackiego "(...) A kiedy trzeba na śmierć idą po kolei ,jak kamienie przez Boga rzucone na szaniec"