Question

Jakie czynniki mogą mieć wpływ na małą liczebność owadów chronionych?

Answer 1

-długość życia 
-czy się rozmnażają
-obszary które zamieszkują
-czy je zabijamy lub przeszakadzamy w powyższych 

Answer 2

początkowo, zgodnie z nazwą była to metoda zwalczania szkodników przy pomocyorganizmów, zwykle będących ich naturalnymi wrogami. Obecnie pod tą nazwą ukrywa się wiele różnorodnych metod, których celem jest zmniejszenie populacji szkodnika poniżej progu szkodliwości gospodarczej a zarazem zminimalizowanie wpływu samych zabiegów na środowisko naturalne i zdrowie człowieka. Wobec różnorodności stosowanych zabiegów, w sensie ogólnym powinno się raczej mówić o ekologicznych metodach zwalczania szkodników lub o proekologicznych zabiegach ochronnych i zapobiegawczych.

 

 

 

 

 

 

Obecnie kraska zmniejsza swoją liczebność nie tylko na północy zasięgu, ale niemal w całej Europie. Szacuje się, że ich populacja skurczyła się o 30% w ciągu ostatnich 15 lat. Jako że na naszym kontynencie gnieździ się więcej niż połowa światowej populacji tego gatunku, znalazł się on w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych, gdzie przyznano mu status "bliski zagrożenia" (NT, ang. Near Threatened). Jak poważne jest to zagrożenie możemy sobie wyobrazić mając świadomość, że w Polsce, oprócz kraski gnieździ się zaledwie kilka innych ptaków z tej listy, np.: kania ruda, orlik grubodzioby, dubelt, rycyk, kulik wielki i wodniczka. Dotychczas nie udało się wskazać jednego, kluczowego czynnika odpowiedzialnego za tak znaczny spadek liczebności kraski, w ostatnich kilkudziesięciu latach. Jednym z częściej podawanych wyjaśnień są zmiany siedliskowe. Składają się na nie zmiany w tradycyjnej praktyce rolniczej, fizyczna utrata miejsc gniazdowania i stosowanie pestycydów. Ze względu na bardzo małą ilość danych ciężko jest ocenić jaka jest przeżywalności krasek w trakcie migracji i na zimowiskach. Jednak zaobserwowana różnica w sukcesie lęgowym pomiędzy populacjami stabilnymi/zwiększającymi liczebność i populacjami których liczebność się zmniejsza pozwala przypuszczać, że głównych zagrożeń dla krasek należy szukać w miejscach lęgowych.