Jakie cechy Prometeusza wynikają z załączonego fragmentu? Podane cechy uzasadnij odpowiednimi fragmentami.
Dniem i nocą przemyśliwał więc Prometeusz, jak by pomóc ludziom, których powołał do istnienia. I pod jego mądrym
przewodem krok za krokiem, poznając tajniki życia, wspólnym trudem złączeni, powoli wznosili się oni na wyższy stopień
bytowania.
Dumny Dzeus postanowił jednak odebrać Prometeuszowi władzę nad rodem ludzkim. Zwołał tedy wszystkich ludzi na
zgromadzenie, na którym ma im wskazać i obwieścić prawa i obowiązki względem nowych władców niebios. W zamian
przyrzekał im swą łaskę i opiekę, aby zapanowało odtąd prawdziwe przymierze bogów i ludzi.
W dzień zgromadzenia zjawił się przed ołtarzem ofiarnym Prometeusz jako ojciec i obrońca rodzaju ludzkiego obawiał się,
by bogowie za swą opiekę nie nałożyli na barki człowieka zbyt wielkich ciężarów. Toteż mądry Tytan, aby temu zapobiec, postanowił użyć podstępu. Gdy wszyscy bogowie zebrali się przy ołtarzu i lud stanął dookoła, wtedy wystąpił naprzód, zabił na
ofiarę wielkiego byka, zerwał zeń skórę, rozpłatał mu brzuch ostrzem noża, wydobył wnętrzności i podzielił mięso na dwie
nierówne części. Po jednej stronie ołtarza położył najlepsze płaty mięsa i tłuszczu i zawinął je w skórę zwierzęcia, po drugiej
kości i wnętrzności kunsztownie przykrył kawałkami tłuszczu. Uczyniwszy to potajemnie, zwrócił się do Dzeusa, by wybrał
ofiarę dla siebie: która część zwierzęcia ofiarowanego wybierze, tę będą musieli ludzie odtąd składać bogom do końca świata.
Dzeus widząc po lewej stronie ołtarza tylko skórę i trochę mięsa, a po drugiej biały, smakowity tłuszcz, wybrał część leżącą
z prawej strony.
Jakież było jego zdumienie i oburzenie, gdy pod cienką warstwą tłuszczu ujrzał gołe kości i krwawe wnętrzności zwierzęcia.
Gniew zasnuł mu oblicze.
A Prometeusz cieszył się, że oszukał nienawistnych bogów, którzy siłą zdobyli tron jego przodków, a teraz chcieli zapanować nad jego umiłowanym dziełem – człowiekiem.
Dniem i nocą przemyśliwał więc Prometeusz, jak by pomóc ludziom, których powołał do istnienia. I pod jego mądrym
przewodem krok za krokiem, poznając tajniki życia, wspólnym trudem złączeni, powoli wznosili się oni na wyższy stopień
bytowania.
Dumny Dzeus postanowił jednak odebrać Prometeuszowi władzę nad rodem ludzkim. Zwołał tedy wszystkich ludzi na
zgromadzenie, na którym ma im wskazać i obwieścić prawa i obowiązki względem nowych władców niebios. W zamian
przyrzekał im swą łaskę i opiekę, aby zapanowało odtąd prawdziwe przymierze bogów i ludzi.
W dzień zgromadzenia zjawił się przed ołtarzem ofiarnym Prometeusz jako ojciec i obrońca rodzaju ludzkiego obawiał się,
by bogowie za swą opiekę nie nałożyli na barki człowieka zbyt wielkich ciężarów. Toteż mądry Tytan, aby temu zapobiec, postanowił użyć podstępu. Gdy wszyscy bogowie zebrali się przy ołtarzu i lud stanął dookoła, wtedy wystąpił naprzód, zabił na
ofiarę wielkiego byka, zerwał zeń skórę, rozpłatał mu brzuch ostrzem noża, wydobył wnętrzności i podzielił mięso na dwie
nierówne części. Po jednej stronie ołtarza położył najlepsze płaty mięsa i tłuszczu i zawinął je w skórę zwierzęcia, po drugiej
kości i wnętrzności kunsztownie przykrył kawałkami tłuszczu. Uczyniwszy to potajemnie, zwrócił się do Dzeusa, by wybrał
ofiarę dla siebie: która część zwierzęcia ofiarowanego wybierze, tę będą musieli ludzie odtąd składać bogom do końca świata.
Dzeus widząc po lewej stronie ołtarza tylko skórę i trochę mięsa, a po drugiej biały, smakowity tłuszcz, wybrał część leżącą
z prawej strony.
Jakież było jego zdumienie i oburzenie, gdy pod cienką warstwą tłuszczu ujrzał gołe kości i krwawe wnętrzności zwierzęcia.
Gniew zasnuł mu oblicze.
A Prometeusz cieszył się, że oszukał nienawistnych bogów, którzy siłą zdobyli tron jego przodków, a teraz chcieli zapanować nad jego umiłowanym dziełem – człowiekiem.
- dociekliwość, wytrwałość:
„Dniem i nocą przemyśliwał więc Prometeusz, jak by pomóc ludziom, których powołał do istnienia.“
- mądrość:
„I pod jego mądrym przewodem krok za krokiem, poznając tajniki życia, wspólnym trudem złączeni, powoli wznosili się oni na wyższy stopień bytowania.“
- troskliwość:
„W dzień zgromadzenia zjawił się przed ołtarzem ofiarnym Prometeusz jako ojciec i obrońca rodzaju ludzkiego obawiał się, by bogowie za swą opiekę nie nałożyli na barki człowieka zbyt wielkich ciężarów. „
- przebiegłość:
„Toteż mądry Tytan, aby temu zapobiec, postanowił użyć podstępu.“
- skuteczność:
„Prometeusz cieszył się, że oszukał nienawistnych bogów, którzy siłą zdobyli tron jego przodków, a teraz chcieli zapanować nad jego umiłowanym dziełem – człowiekiem.“