Jakie były relacje Polski z innymi krajami przed wybuchem II wojny światowej??? Muszę napisać referat. Proszę o pomoc. Daję naj.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Tutaj jest cała notatka na ten temat ;*
Od połowy lat 30-tych rząd polski opierał swą politykę zagraniczną na koncepcji równorzędnych stosunków z Niemcami i ZSRR. Rząd polski nie okazywał niepokoju w związku ze zbrojeniami niemieckimi. W tym okresie stosunki polsko – niemieckie układały się w miarę poprawnie, pomimo sprzeczności interesów. W Wolnym Mieście Gdańsku do władzy doszli nazistowscy działacze Greiser i Forster – dążyli oni do tego, aby przyłączyć Gdańsk do Rzeszy i organizowali antypolskie wystąpienia. Hitler starał się ponadto rozbić wszystko, by nie dopuścić do zbytniego zbliżenia francusko-polskiego. Zaprzeczano więc, że Niemcy dążą do zdobycia polskiego Pomorza. Wiosną 1937 nastąpiło ożywienie kontaktów polsko – rumuńskich. Stosunki z Litwą pozostawały napięte, a nieoficjalne rozmowy z sprawie nawiązania stosunków dyplomatycznych nie przynosiły skutków. Sytuacja na arenie międzynarodowej stawała się coraz bardziej napięta. Bierność państw zachodnich zachęciła Hitlera do kolejnych agresywnych kroków politycznych. 12 III 1938 dokonano Anschlussu Austrii, co zachwiało równowagą europejską. Następnie Hitler przystąpił do ataku na Czechosłowację – żądano oddania Niemcom Sudetów. 30 IX 1938 w Monachium szefowie rządów Niemiec, Włoch, Anglii i Francji odstąpili Trzeciej Rzeszy obszar Sudetów. Układ monachijski został chłodno oceniony przez Becka (polski minister spraw zagranicznych). Jednak rząd polski zażądał od Pragi oddania Zaolzia. Czechosłowacja nie miała innego wyjścia i 2 X 1938 oddziały polskie rozpoczęły obsadzanie Zaolzia. 24 X 1938 minister spraw zagranicznych Rzeszy Ribbentrop w rozmowie z ambasadorem RP w Berlinie Józefem Lipskim wysunął propozycję włączenia Gdańska do Niemiec, zbudowania eksterytorialnej autostrady przez polskie Pomorze, przedłużenia polsko-niemieckiego układu o nieagresji na 25 lat i wspólną politykę wobec ZSRR w ramach Paktu Antykominternowskiego. Polacy zaczęli sobie zdawać sprawę, iż agresja niemiecka zaczyna się zwracać przeciw Polsce. Polska polityka zagraniczna znalazła się w kryzysie. W I 1939 Niemcy już zdecydowanie domagali się zgody Polski na przyłączenie Gdańska do Rzeszy i przeprowadzenie przez Pomorze eksterytorialnej linii komunikacyjnej. Rząd polski uznał żądania niemieckie za nie do przyjęcia. Sytuacja międzynarodowa RP stała się bardzo ciężka, choć pozornej poprawie uległy stosunki polsko – radzieckie. W wyniku rozmów ambasadora RP w Moskwie Wacława Grzybowskiego z Litwinowem w XI 1938 ogłoszono, że podstawą wzajemnych stosunków jest układ o nieagresji.Zapowiedziano też rozszerzenie wymiany handlowej. W II 1939 w Moskwie podpisano polsko-radziecki układ handlowy. W rzeczywistości jednak ZSRR dążył do porozumienia z Niemcami, a miało do niego dojść kosztem Polski. 15 III 1939 wojska Hitlera zajęły Pragę i utworzony został Protektorat Czech i Moraw. Powstało też marionetkowe państwo słowackie. Wydarzenia te sprawiły, że Anglia i Francja zaczęły dostrzegać niebezpieczeństwo ze strony niemieckiej. Hitler w dalszym ciągu wysuwał żądania pod adresem Polski. W marcu skierował do rządu RP memorandum w sprawie Gdańska i korytarza. 6 IV 1939 podczas wizyty Becka w Londynie ogłoszono wspólny polsko – angielski komunikat zapowiadający obronny układ o wzajemnej pomocy. W tydzień później gwarancji niepodległości Polski udzielił premier Francji Daladier. Jednak Hitlera nie można już było powstrzymać. W IV 1939 w swym przemówieniu głosił konieczność zdobycia przez Niemcy przestrzeni życiowej. Powtórzył żądania wobec Polski. Beck w swym przemówieniu sejmowym w maju kategorycznie odrzucił żądania niemieckie w sprawie Gdańska i korytarza. W maju 1939 roku nowym komisarzem spraw zagranicznych ZSRR został Mołotow. Był to ukłon Stalina w stronę Hitlera, który nie znosił poprzedniego komisarza Litwionowa (Litwinow był Żydem). Niemcy bardzo dobrze zrozumieli ten gest Stalina – efektem tego było podpisania paktu Ribbentrop – Mołotow (23 VIII), w którym Trzecia Rzesza i ZSRR podzieliły między siebie ziemie polskie. Los Polski został przesądzony. Niemcy byli gotowi do uderzenia na Polskę już 26 VIII, jednak plan ten odroczono na kilka dni. 1 IX Niemcy zaatakowali Westerplatte, rozpoczynając w ten sposób II wojnę światową. Pomimo układów o pomocy zawartych z Anglią i Francją, Polacy nie doczekali się od tych państw konkretnej pomocy. Dopiero 3 IX państwa te wypowiedziały Niemcom wojnę.
Źródło: http://pl.shvoong.com/humanities/history/180040-sytuacja-mi%C4%99dzynarodowa-polski-przed-ii/#ixzz2B4TCmvxy
Źródło: http://pl.shvoong.com/humanities/history/180040-sytuacja-mi%C4%99dzynarodowa-polski-przed-ii/#ixzz2B4T8QLhu
Z Czechami - złe
Z Niemcami - do pewnego momentu dobre ,lub lepsze niż dobre .Około pół roku przed wybuchem wojny ,lub trochę prędzej stosunki zaczeły gwałtownie się psuć .
Z Rosją - fatalne .Wybuch wojny można rozpatrywać poprzez pryzmat zmowy Niemiecko - Rosyjskiej ( skoro Niemcom nieudało się razem z Polakami uderzyć na Rosję ,bo tego Niemcy chcieli ,to udało im się to zrobić wspólnie z Rosjanami - uderzyć na Polskę ).
Z Anglią - Anglicy początkowo traktowali Polskę jako "państwo sezonowe" ,które nie ma prawa utrzymać się .Było im to na rękę - zawarli z polakami przymierze czym dopieli swego - wkurzyli Hitlera i skierowali jego agresję przeciw Polsce .To było obliczone na taki efekt .Dopiero gdy zobaczyli jak bestialsko poczynają sobie Niemcy z resztą Europy zaczeli wspierać zaatakowane przez Niemcy kraje - ale bez przesady ,pomoc nie była wielka.
Z Francją - niezłe