Jakie były relacje między Ignacym Krasickim a Stanisławem Augustem Poniatowski?
Recommend Questions
Usuario de Brainly
May 2021 | 0 Replies
URGENTE!!! El contexto histórico de los primeros años del siglo XX se caracterizan por: I. Europa poseía la supremacía política, económica y cultural en el mundo II. La ''cuestión social'' se transformó en el problema permanente hasta princios de la ''Gran Guerra'' o ''Primera Guerra Mundial'' III. En las mentes de las grandes potencias mundiales a comienzos del siglo XX, solo hay un objetivo: ''Progresar'' ''Innovar'' y ''Cambiar el mundo'' a) I y II b) II y III c) I y III d) I, II y III
Ignacy Krasicki był znaną i cenioną postacią na dworze jego królewskiej mości Stanisława Augusta Poniatowskiego. Zasłóżył się napisaniem niespotykanej ilości bajek o charakterze dydaktycznym, przeznaczonych dla wszystkih warstw społecznych ówczesnej Polski. Być moż właśnie dzięki temu zyskał sobie uznanie i życzliwość króla, dzięki czemu mógł pisać tak odważne utwory jak właśnie satyra „Do Króla”, w której główną postacią jest właśnie król S. A. Poniatowski.
Jeśli chodzi o zakwalifikowanie utworu „Do Króla”, to jest on niewątpliwie satyrą, a to ze względu na zarzuty w stosunku do króla i ton jakimi są wymawiane. Oskarżenia żucane przez Krasickiego pod adresem Stanisława Augusta można raczej zaliczyć do „błachych”. Otóż po pierwsze autor zażuca królowi młody wiek. Tak na prawde, to podoba się Krasickiemu, że król jest młody. Z pewnością uważał on, że „młoda” (co prawda Stanisław August wstąpił na tron mając 32 lata, ale jak na tamte czasy, był to bardzo młody monarcha) postać rządząca państwem przyniesie ze sobą wiele innowacji, a sytuacja w kraju dzięki temu polepszy się.
Kolejny zarzut, to wykształcenie króla. Poeta przytacza tu przykład króla Wizimierza, który pokonał wojska duńskie, a nie umiał nawet pisać i czytać. To także jest ironia, a Krasicki chce przekazać w ten sposób, że Poniatowski będzie rozważnym władcą. Twierdzi, że dzięki wiedzy, król będzie się także starał rozwiązywać problemy dyskusją i mądrym sądem, a nie „mieczem”.
Następne oskarżenia mówią o tym, że Poniatowski ma dobre serce i nie jest despotyczny. Według Krasickiego dzięki temu król może zyskać poparcie ludu. Twierdzi, że przez to władca będzie słaby i nieporadny. Wiąże się z tym kolejny zarzut, a mianowicie taki, że Stanisław August jest z pochodzenia polakiem. To jeszcze według poety osłabia jego pozycję w oczach możnych, bo prawdopodobnie przez narodowość będzie chciał polepszyć byt swoim rodakom, co również może być przykładem słabości króla.
Prawdziwe przesłanie utworu jest takie, że Poniatowski to dobry władca i należy go szanować. Ten właśnie utwór ukazuje prawdziwy geniusz Krasickiego. Pokazuje jak za pomocą drobnych metafor i smiałych oskarżeń można kogoś wynieść na piedestał. Z historii wynika także, że Krasicki był bliskim przyjacielem Stanisława Augusta Poniatowskiego. Brał między innymi udział w obiadach czwartkowych organizowanych przez króla. Oprócz tego był jego bliskim przyjacielem i doradcą. Ta satyra została napisana z pełnym oddaniem i sercem ku czci Poniatowskiego.
Relacje miedzy nimi byly b.dobre. Ignacy Krasicki byl zapraszany przezz Augusta Poniatowskiego na slynne obiady czwartkowe.
Obiady czwartkowe – organizowane przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego na wzór paryskich salonów literackich, spotkania intelektualistów polskich.