Arystoteles twierdził, że w świadomości nie istnieje nic, czego przedtem nie doświadczylibyśmy zmysłami. Uważał, że wszystkie myśli i idee, jakie w sobie nosimy, przedostały się do naszej świadomości dzięki temu, co widzimy i słyszymy. Posiadamy jednak rozum, z którym się rodzimy. Mamy wrodzoną zdolność porządkowania wrażeń zmysłowych w rozmaite grupy i klasy. W taki sposób powstają pojęcia : kamień, roślina, zwierzę, człowiek.
Nie zaprzecza on, że człowiek posiada przyrodzony mu rozum. Przeciwnie, jest zdania, ze rozumim jest najbardziej charakterystyczną cechą człowieka. Ale nasz rozum jest całkiem pusty, dopóki nie poznamy czegoś zmysłami.
Zdaniem Arystotelesa celem nauki jest wyprowadzenie stanu faktycznego z jego przyczyn .
Arystoteles stwierdził, że dużo rozsądniejsze jest przyjęcie, że ludzie rodzą się z niezapisanym umysłem , który zapełnia się myślami na skutek codziennym doświadczeń życiowych .
Przyjmując to założenie Arystoteles doszedł do wniosku , że aby uporządkowac ludzkie myśli i wykazac które z nich są adekwatne do rzeczywistości, a które nie , należy stworzyc nauke o samym myśleniu jako takim, czyli logikę.
Arystoteles twierdził, że w świadomości nie istnieje nic, czego przedtem nie doświadczylibyśmy zmysłami. Uważał, że wszystkie myśli i idee, jakie w sobie nosimy, przedostały się do naszej świadomości dzięki temu, co widzimy i słyszymy. Posiadamy jednak rozum, z którym się rodzimy. Mamy wrodzoną zdolność porządkowania wrażeń zmysłowych w rozmaite grupy i klasy. W taki sposób powstają pojęcia : kamień, roślina, zwierzę, człowiek.
Nie zaprzecza on, że człowiek posiada przyrodzony mu rozum. Przeciwnie, jest zdania, ze rozumim jest najbardziej charakterystyczną cechą człowieka. Ale nasz rozum jest całkiem pusty, dopóki nie poznamy czegoś zmysłami.
Zdaniem Arystotelesa celem nauki jest wyprowadzenie stanu faktycznego z jego przyczyn .
Arystoteles stwierdził, że dużo rozsądniejsze jest przyjęcie, że ludzie rodzą się z niezapisanym umysłem , który zapełnia się myślami na skutek codziennym doświadczeń życiowych .
Przyjmując to założenie Arystoteles doszedł do wniosku , że aby uporządkowac ludzkie myśli i wykazac które z nich są adekwatne do rzeczywistości, a które nie , należy stworzyc nauke o samym myśleniu jako takim, czyli logikę.