Przegrana Rosji w wojnie krymskiej odsłoniła jej wewnętrzną słabość. Skłoniło to cara Aleksandra II Romanowa do przeprowadzenia reform ustrojowych. Dla Polaków był to przejaw słabości Rosji, rozpoczęto więc przygotowania do wybuchu nowego powstania. Od roku 1860 organizowano w Warszawie wielkie manifestacje patriotyczne. Narastający w Królestwie Polskim ruch rewolucyjny władze rosyjskie próbowały zdusić decydując się na niewielkie ustępstwa. W czerwcu 1862 roku margrabia Aleksander Wielopolski został mianowany prezesem rady ministrów i - na jego wniosek - w ciągu kilku tygodni przeprowadzono repolonizację administracji i reformę szkolnictwa. Część stronnictwa „białych” na zmiany patrzyła pozytywnie, nieprzejednani byli jednak „czerwoni”, którzy dopracowywali plany wojenne i rozbudowywali organizację spiskową. Powstawały tajne władze terytorialne, działały formacje policyjne i poczta, ściągano podatki na cele powstańcze, stworzony został Komitet Centralny Narodowy. W końcu 1862 roku zaprzysiężono 20 tysięcy gotowych do udziału w walce spiskowców. Powstanie planowano na koniec wiosny 1863 roku. Decyzję o jego wybuchu przyspieszył jednak nadzwyczajny pobór do wojska carskiego – tzw. branka. Powstanie wybuchło w nocy z 22 na 23 stycznia 1863 roku. KCN, ogłaszając się Tymczasowym Rządem Narodowym ogłosił bezwarunkowe uwłaszczenie chłopów oraz walkę z Rosją o niepodległą, demokratyczną Polskę w granicach przedrozbiorowych. Pierwsze bitwy nie przyniosły wielkich efektów, większość z nich zakończyła się niepowodzeniem. Mimo ogromnej przewagi caratu walka trwała – w znacznej mierze było to zasługą świetnie działającej organizacji powstańczej. Wydawana była nielegalna prasa i odezwy, w dalszym ciągu ściągano podatki, ogłaszano dekrety, karani byli szpiedzy i zdrajcy. Nie tylko mężczyźni zaangażowani byli w walki, pomagały również kobiety jako łączniczki, kurierki i sanitariuszki. Jednak jedyną szansą na zwycięstwo powstania było pospolite ruszenie – wezwanie do broni mas chłopskich, na co Rząd Narodowy, w którym władzę...
Verified answer
Wyjaśnienie:
Przegrana Rosji w wojnie krymskiej odsłoniła jej wewnętrzną słabość. Skłoniło to cara Aleksandra II Romanowa do przeprowadzenia reform ustrojowych. Dla Polaków był to przejaw słabości Rosji, rozpoczęto więc przygotowania do wybuchu nowego powstania. Od roku 1860 organizowano w Warszawie wielkie manifestacje patriotyczne. Narastający w Królestwie Polskim ruch rewolucyjny władze rosyjskie próbowały zdusić decydując się na niewielkie ustępstwa. W czerwcu 1862 roku margrabia Aleksander Wielopolski został mianowany prezesem rady ministrów i - na jego wniosek - w ciągu kilku tygodni przeprowadzono repolonizację administracji i reformę szkolnictwa. Część stronnictwa „białych” na zmiany patrzyła pozytywnie, nieprzejednani byli jednak „czerwoni”, którzy dopracowywali plany wojenne i rozbudowywali organizację spiskową. Powstawały tajne władze terytorialne, działały formacje policyjne i poczta, ściągano podatki na cele powstańcze, stworzony został Komitet Centralny Narodowy. W końcu 1862 roku zaprzysiężono 20 tysięcy gotowych do udziału w walce spiskowców. Powstanie planowano na koniec wiosny 1863 roku. Decyzję o jego wybuchu przyspieszył jednak nadzwyczajny pobór do wojska carskiego – tzw. branka. Powstanie wybuchło w nocy z 22 na 23 stycznia 1863 roku. KCN, ogłaszając się Tymczasowym Rządem Narodowym ogłosił bezwarunkowe uwłaszczenie chłopów oraz walkę z Rosją o niepodległą, demokratyczną Polskę w granicach przedrozbiorowych. Pierwsze bitwy nie przyniosły wielkich efektów, większość z nich zakończyła się niepowodzeniem. Mimo ogromnej przewagi caratu walka trwała – w znacznej mierze było to zasługą świetnie działającej organizacji powstańczej. Wydawana była nielegalna prasa i odezwy, w dalszym ciągu ściągano podatki, ogłaszano dekrety, karani byli szpiedzy i zdrajcy. Nie tylko mężczyźni zaangażowani byli w walki, pomagały również kobiety jako łączniczki, kurierki i sanitariuszki. Jednak jedyną szansą na zwycięstwo powstania było pospolite ruszenie – wezwanie do broni mas chłopskich, na co Rząd Narodowy, w którym władzę...
mam nadzieję że pomogłam
i mam nadzieję że coś wybierzesz