Jakich rad udziela Daniel Naborowski w wierszu pt. "Na toż" ?
Daniel Naborowski - Na toż
Dzień jeden drugi goni i potem zostawa
Tam, skąd wiek wszytkokrotny odwrotu nie dawa.
Żaden dzień i godzina bez szkody nie bywa
Człowieku, który ze dniem zarówno upływa.
Karmia byt nasz godziny, która leci snadnie;
Więcej się ten nie wraca, kto z regestru spadnie;
Już w nocy wiekuistej sen przyjdzie spać twardy.
Na to masz zawsze pomnieć, o człowiecze hardy:
Dwakroć żyje, kto żyjąc umrzeć się gotuje;
Umiera dwakroć, kto się śmiertelnym nie czuje
More Questions From This User See All
Daniel Naborowski tworzył w epoce baroku, gdzie na czele widnieją hasła "memento morii" - pamiętaj o śmieci, czy "Vanitas vanitatum et omnia vanitas" - marność nad marnościam i wszystko marność. Poeta w tym utworze mówi, aby kruchość żywota nadała smaku istnieniu. Zaznacza, że człowiek nieświadomy swej śmiertelności umiera dwa razy. Śmierć powinna przerażać, a zarazem wzmacniać nasze życiowe doznania. "Już w noc wiekuistej sen przyjdzie spać twardy, na to masz zawsze pomnieć, o człowieku hardy" - należy pamiętać o marności, bo przychodzi ona niespodziewanie, a chwile nie mają odwrotu.