Jaki obraz krainy dzieciństwa przedstawili Adam Mickiewicz w Pawnu Tadeuszu i Stefan Żeromski w Ludziach bezdomnych? Mam mieć tego dużo więc prosze o długie odpowiedzi ;)
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Mickiewicz opisuje swoją krainę dzieciństwa z gloryfikacją i ogromnym utęsknieniem. W Inwokacji traktuje Litwę jak osobę godną szacunku. Ukazuje jej piękno i pragnie dzielić się nim z czytającymi jego dzieło. W dalszej części utworu "Pan Tadeusz" Mickiewicz skupia się na tym, by skrupulatnie opisać piękno przyrody, jej dziewiczość i niezależność od człowieka, jak na przykład opis Matecznika. Ojczyzna autora emanuje zielenią, niezwykłością i tajemniczością. Bardzo dokładnie pisze również o zwyczajach szlachty, etykiecie, zachowaniu się przy stole, co miało oznaczać, jak kulturalnym krajem była jego kraina dzieciństwa. Mickiewicz ubolewał, że nie może powrócić z emigracji na Litwę.
Stefan Żeromski dokonuje opisu Polski, wcielając się w głównego bohatera powieści, Judyma. Emigrował on do Francji i po jakimś czasie wraca do kraju. Przedstawia Polskę, a ściślej Warszawę, jako szare, pozbawione życia miasto. "Ludzi bezdomnych" wzbogaca wiele symboli, jak na przykład obraz Rybaka, które mimo że jest arcydziełem, ukazuje biedę i prostotę. Można odnaleźć w tym aluzję do Polski. Mimo że była krajem rozdartym w sensie politycznym, Polacy widzieli w niej piękno i traktowali ją z godnością i szacunkiem. Rozdarta sosna również nie odnosiła się jedynie do uczuć Judyma, mogła oznaczać też rozłamany kraj oraz to, co czują Polacy-emigranci. Mimo złej sytuacji Polski, rodacy pragnęli do niej wrócić. Opis krainy dzieciństwa Słowaciego to trudne dla autora zadanie. Poradził sobie jednak z nim doskonale. Stworzył bardzo poetycki i nietuzinkowy obraz szarej Polski, do której również chciał powrócić.
Oba teksty wyrażają milość do ojczyzny i tęsknotę. Mickiewicz bardziej skupił się jednak na tym, by ukazać to, co dobre i piękne. Słowacki nie kryje wad naszego kraju i społeczeństwa polskiego. Opisuje obojętność i zmęczenie wielu ludzi rutyną, do której przywykli.
Mam nadzieję, ze wystarczajaco napisałam :D zawsze mozna jeszcze dolać wody i z jednego zdania zrobić trzy, ale to już zrobisz, jak uważasz ;P