Jaki były przyczyny wojny trzydziestoletniej ? Wymień państwa biorące w niej udział.( nie za długo)
Nessive
Przyczyny: W pierwszej połowie XVII wieku w Rzeszy Niemieckiej władzę pełniła dynastia Habsburgów. Byli to katolicy, którym zależało na zjednoczeniu kraju złożonego z 300 niewielkich księstw o różnych wyznaniach i przekształcenie go w jedno silne państwo katolickie. Dążenia Habsburgów wywołały sprzeciw wśród protestanckich książąt, tym bardziej, że Habsburgowie łamali postanowienia pokoju augsburskiego. Zawiązali oni tzw. Unię Ewangelicką (Protestancką) (1608 r.). W skład jej wchodziły Palatynat, Brandenburgia, Wirtembergia, Badenia oraz Ansbach. Liga szybko zdobyła poparcie w Holandii i we Francji, która za wszelką cenę dążyła do rozerwania okrążającego ją ze wszystkich stron pierścienia państw habsburskich. Podważenie władzy cesarskiej było Francuzom bardzo na rękę, więc niezwłocznie udzielili oni wsparcia książętom. Z czasem po stronie obozu protestanckiego opowiedziały się też Dania i Szwecja. Duńczycy mieli na celu przede wszystkim wzmocnienie swoich wpływów na północnym wybrzeżu Niemiec. Szwedzi z kolei chcieli umocnić swe panowanie na wybrzeżach Bałtyku. Niewielkiej pomocy protestantom udzielały także Anglia, Rosja i Turcja, ale nie włączyły się one bezpośrednio do wojny. W odpowiedzi na poczynania protestantów, katolicy zorganizowali Ligę Katolicką (Świętą). Zyskała ona poparcie Hiszpanii, która prowadziła podobną politykę do Habsburgów Austriackich – władza musiała być katolicka, a wszelkie przejawy herezji tępione. Poza tym Hiszpanie pragnęli podporządkować sobie Niderlandy. Po stronie katolików opowiadała się także Polska, ale nie wzięła ona bezpośredniego udziału w wojnie. Najbardziej negatywnie polityka cesarska odbijała się na mieszkańcach Węgier i Czech. Gdy kraje te przeszły w 1526 roku pod panowanie Habsburgów, zagwarantowano im autonomię. Nie otrzymały jednak wolności wyznaniowej. Z tego powodu Węgrzy domagali się niej w licznych powstaniach antyhabsburskich. Cesarz zagwarantował im ją w 1606 roku. Podobne zapewnienie, w postaci tzw. Listu Majestatycznego otrzymali w 1609 roku także Czesi. Niestety po dojściu do władzy cesarza Macieja I, postanowienia tego listu były łamane coraz częściej. Dodatkowo jego następcą został Ferdynand, który, jako ortodoksyjny katolik, znany był z swego wrogiego stosunku do innowierców. Wiosną 1618 roku zwołano wbrew cesarzowi zgromadzenie innowierców w Pradze. 23 maja 1618 roku protestancka delegacja udała się na zamek praski w Hradczanach. Doszło tam do wielkiej kłótni między przedstawicielami cesarza, a przybyłymi. W wyniku awantury, namiestnicy cesarscy zostali wyrzuceni przez okno. Wydarzenie to nazywamy defenestracją praską (od łacińskiego ‘fenestra’– okno). Stało się to zawołaniem do wybuchu powstania antyhabsburskiego w Czechach, co w rezultacie zapoczątkowało wojnę.
Państwa: Szwecja Czechy Dania-Norwegia Republika Zjednoczonych Prowincji Francja Szkocja Anglia Saksonia Brandenburgia-Prusy Księstwo Wirtembergii Austria Bawaria Hiszpania Portugalia
Pozdrawiam, Nessive.
7 votes Thanks 5
elulka
Wojna trzydziestoletnia trwała od 1618 do 1638 roku i była jednym z najważniejszych wydarzeń politycznych XVII wieku w Europie. W wojnie trzydziestoletniej udział wzięły niemal wszystkie państwa Europy. Przyczyny wojny: 1.konflikt religijny: protestantyzm przeciw kontrreformacji katolickiej 2.pluralistyczna tolerancja przeciw arbitralnemu narzucaniu wyznania: luteranizm i kalwinizm. 3.centralistyczne dążenie cesarza skierowane przeciw dążeniom władców księstw niemieckich do uzyskania jak największej niezależności. 4.Dążenie austriackiej dynastii Habsburgów do opanowania znacznej części Europy.
W pierwszej połowie XVII wieku w Rzeszy Niemieckiej władzę pełniła dynastia Habsburgów. Byli to katolicy, którym zależało na zjednoczeniu kraju złożonego z 300 niewielkich księstw o różnych wyznaniach i przekształcenie go w jedno silne państwo katolickie. Dążenia Habsburgów wywołały sprzeciw wśród protestanckich książąt, tym bardziej, że Habsburgowie łamali postanowienia pokoju augsburskiego. Zawiązali oni tzw. Unię Ewangelicką (Protestancką) (1608 r.).
W skład jej wchodziły Palatynat, Brandenburgia, Wirtembergia, Badenia oraz Ansbach. Liga szybko zdobyła poparcie w Holandii i we Francji, która za wszelką cenę dążyła do rozerwania okrążającego ją ze wszystkich stron pierścienia państw habsburskich. Podważenie władzy cesarskiej było Francuzom bardzo na rękę, więc niezwłocznie udzielili oni wsparcia książętom.
Z czasem po stronie obozu protestanckiego opowiedziały się też Dania i Szwecja. Duńczycy mieli na celu przede wszystkim wzmocnienie swoich wpływów na północnym wybrzeżu Niemiec. Szwedzi z kolei chcieli umocnić swe panowanie na wybrzeżach Bałtyku. Niewielkiej pomocy protestantom udzielały także Anglia, Rosja i Turcja, ale nie włączyły się one bezpośrednio do wojny.
W odpowiedzi na poczynania protestantów, katolicy zorganizowali Ligę Katolicką (Świętą). Zyskała ona poparcie Hiszpanii, która prowadziła podobną politykę do Habsburgów Austriackich – władza musiała być katolicka, a wszelkie przejawy herezji tępione. Poza tym Hiszpanie pragnęli podporządkować sobie Niderlandy. Po stronie katolików opowiadała się także Polska, ale nie wzięła ona bezpośredniego udziału w wojnie.
Najbardziej negatywnie polityka cesarska odbijała się na mieszkańcach Węgier i Czech. Gdy kraje te przeszły w 1526 roku pod panowanie Habsburgów, zagwarantowano im autonomię. Nie otrzymały jednak wolności wyznaniowej. Z tego powodu Węgrzy domagali się niej w licznych powstaniach antyhabsburskich. Cesarz zagwarantował im ją w 1606 roku. Podobne zapewnienie, w postaci tzw. Listu Majestatycznego otrzymali w 1609 roku także Czesi. Niestety po dojściu do władzy cesarza Macieja I, postanowienia tego listu były łamane coraz częściej. Dodatkowo jego następcą został Ferdynand, który, jako ortodoksyjny katolik, znany był z swego wrogiego stosunku do innowierców.
Wiosną 1618 roku zwołano wbrew cesarzowi zgromadzenie innowierców w Pradze. 23 maja 1618 roku protestancka delegacja udała się na zamek praski w Hradczanach. Doszło tam do wielkiej kłótni między przedstawicielami cesarza, a przybyłymi. W wyniku awantury, namiestnicy cesarscy zostali wyrzuceni przez okno. Wydarzenie to nazywamy defenestracją praską (od łacińskiego ‘fenestra’– okno). Stało się to zawołaniem do wybuchu powstania antyhabsburskiego w Czechach, co w rezultacie zapoczątkowało wojnę.
Państwa:
Szwecja
Czechy
Dania-Norwegia
Republika Zjednoczonych Prowincji
Francja
Szkocja
Anglia
Saksonia
Brandenburgia-Prusy
Księstwo Wirtembergii
Austria
Bawaria
Hiszpania
Portugalia
Pozdrawiam, Nessive.
W wojnie trzydziestoletniej udział wzięły niemal wszystkie państwa Europy. Przyczyny wojny:
1.konflikt religijny: protestantyzm przeciw kontrreformacji katolickiej
2.pluralistyczna tolerancja przeciw arbitralnemu narzucaniu wyznania: luteranizm i kalwinizm.
3.centralistyczne dążenie cesarza skierowane przeciw dążeniom władców księstw niemieckich do uzyskania jak największej niezależności.
4.Dążenie austriackiej dynastii Habsburgów do opanowania znacznej części Europy.