Question

Jaki był kontekst kulturalny powstania odmiany ekspresjonizmu nazwanej "neofiguracją" ? odpowiedz na to pytanie biorąc pod uwagę filozofię artystów, odnoszącą się do losu pojedynczego człowieka w warunkach współczesnej cywilizacji .
Bardzo prosze o szybką odpowiedź , z góry dziękuję ;)

Answer 1

W latach 60-tych XX wieku nastąpiło znużenie kierunkami abstrakcyjnymi, zwłaszcza informelem. Pierwszą reakcją na sztukę bezprzedmiotową był pop-art. Równocześnie z nim, prawie we wszystkich krajach zaczęły powstawać prace artystów zainteresowanych sztuką figuratywną, choć w inny sposób niż w nowym realizmie. Ta tendencja zapowiedziana w Nowym Jorku w 1959 na wystawie "Nowy obraz człowieka" dojrzała w osobny nurt w 1965, o czym świadczyła wystawa w Liege zorganizowana pod nazwą "Figuracja i defiguracja". Nurtowi temu Francuzi nadali nazwę NEOFIGURACJI. Przedstawiciele: anglik Francis Bacon, włoch Alberto Giacometti, francuz Jean Dubuffet, amerykanin Willem de Kooning, hiszpan Antonio Saura. Nurt ten czasem określa się jako EKSPRESYJNY FIGURATYZM. Głównym problemem tego malarstwa jest CZŁOWIEK, ściślej jego wnętrze, dramat jego istnienia, rozumiany w sposób bliski myśleniu egzystencjalistów. Prace mają atmosferę przytłaczającą, niepokojącą, pesymistyczną. Jest to sztuka subiektywna, symboliczna, aluzyjna, posługująca się drastycznymi, przykrymi dla oka deformacjami.