Jaka opinia panowała o targowiczanach? Przeczytaj fragmenty wspomnień: 1) ambasadora Rosji w Warszawie Jakoba Sieversa (czytaj: ziwersa), 2) Juliana Ursyna Niemcewicza (ten tekst znajdziesz także na s. 212 podręcznika). Potem odpowiedz na pytania zamieszczone pod tymi tekstami.
Spomiędzy polskich magnatów (...) kto tylko okazał się skłonnym do zdrady, każdy znalazł w Petersburgu jak najdoskonalsze przyjęcie. Szczęsny Potocki, [Ksawery] Branicki i [Seweryn] Rzewuski stanęli na czele zdrajców, którzy przyzwali pomoc moskiewską przeciwko własnej swojej ojczyźnie.
Dziewięciu tylko służalców Szczęsnego [Potockiego] podpisało się na niej [kon- federacji targowickiej] i pana swego obrało marszałkiem, dziewięć osób ogłosiło naród cały, reprezentantów jego w sejmie za buntowników, dziewięciu płatnych od Moskwy miesięcznie służalców, otoczonych wojskiem moskiewskim, nazwało króla, senat, posłów zdrajcami ojczyzny i obcą bronią przyszło zwalać dzieło utwo- rzone z taką pracą, z takim wysileniem, z tylu ofiarami.
Pytania: 1. Czy opinie rosyjskiego ambasadora i polskiego polityka o targowiczanach są przeciwstawne czy raczej podobne? Uzasadnij swój sąd.
2. Czy po przeczytaniu fragmentu wspomnień ambasadora Rosji zgodzisz się z twierdzeniem, że zdrajcami gardzą nawet ci, którzy korzystają z ich usług? Uzasadnij swoje zdanie.
Oba teksty wyrażają negatywną opinię na temat działalności targowiczan, jednak z różnych perspektyw.
Opinia ambasadora Rosji Jakoba Sieversa
Fragment wspomnień ambasadora Rosji sugeruje, że Rosja była gotowa przyjąć każdego polskiego magnata, który był skłonny do zdrady i prosił o pomoc. Sievers wymienia Szczęsnego Potockiego, Ksawerego Branickiego i Seweryna Rzewuskiego jako liderów zdrajców, którzy przywołali pomoc moskiewską przeciwko własnej ojczyźnie. Tekst ten ukazuje targowiczan jako osoby, które znalazły przychylne przyjęcie w Rosji, co sugeruje, że Rosja miała pozytywną opinię o nich.
Opinia Juliana Ursyna Niemcewicza
Fragment wspomnień Niemcewicza przedstawia targowiczan w negatywnym świetle. Niemcewicz pisze o dziewięciu służalcach Szczęsnego Potockiego, którzy podpisali konfederację targowicką i uznali się za marszałka. Określa ich jako zdrajców ojczyzny, którzy nazwali króla, senat i posłów buntownikami. Niemcewicz jasno wyraża swoje potępienie wobec tych działaczy i przedstawia ich jako osoby wynajmowane przez Moskwę, które próbują obalić prace wykonane dla dobra kraju.
--> Sievers wydaje się przychylnie nastawiony do targowiczan, podkreślając ich rolę w przyciągnięciu rosyjskiej pomocy, podczas gdy Niemcewicz jednoznacznie potępia targowiczan jako zdrajców ojczyzny.
2.
Z fragmentu wspomnień ambasadora Rosji nie można jednoznacznie wywnioskować, czy ci, którzy korzystają z usług zdrajców, gardzą nimi. Nie jest to bezpośrednio wspomniane w tekście. Wymienione są jedynie magnaci polscy, którzy znaleźli korzyści w zdradzie, ale nie ma informacji o tym, jakie jest ich ogólne spojrzenie na targowiczan.
Odpowiedź:
1.
Oba teksty wyrażają negatywną opinię na temat działalności targowiczan, jednak z różnych perspektyw.
Opinia ambasadora Rosji Jakoba Sieversa
Fragment wspomnień ambasadora Rosji sugeruje, że Rosja była gotowa przyjąć każdego polskiego magnata, który był skłonny do zdrady i prosił o pomoc. Sievers wymienia Szczęsnego Potockiego, Ksawerego Branickiego i Seweryna Rzewuskiego jako liderów zdrajców, którzy przywołali pomoc moskiewską przeciwko własnej ojczyźnie. Tekst ten ukazuje targowiczan jako osoby, które znalazły przychylne przyjęcie w Rosji, co sugeruje, że Rosja miała pozytywną opinię o nich.
Opinia Juliana Ursyna Niemcewicza
Fragment wspomnień Niemcewicza przedstawia targowiczan w negatywnym świetle. Niemcewicz pisze o dziewięciu służalcach Szczęsnego Potockiego, którzy podpisali konfederację targowicką i uznali się za marszałka. Określa ich jako zdrajców ojczyzny, którzy nazwali króla, senat i posłów buntownikami. Niemcewicz jasno wyraża swoje potępienie wobec tych działaczy i przedstawia ich jako osoby wynajmowane przez Moskwę, które próbują obalić prace wykonane dla dobra kraju.
--> Sievers wydaje się przychylnie nastawiony do targowiczan, podkreślając ich rolę w przyciągnięciu rosyjskiej pomocy, podczas gdy Niemcewicz jednoznacznie potępia targowiczan jako zdrajców ojczyzny.
2.
Z fragmentu wspomnień ambasadora Rosji nie można jednoznacznie wywnioskować, czy ci, którzy korzystają z usług zdrajców, gardzą nimi. Nie jest to bezpośrednio wspomniane w tekście. Wymienione są jedynie magnaci polscy, którzy znaleźli korzyści w zdradzie, ale nie ma informacji o tym, jakie jest ich ogólne spojrzenie na targowiczan.
Wyjaśnienie: