Ę i Ą piszemy: - W wyrazach rodzimych i spolszczonych, np. wąski, trąbka, ręce, gęś. - W końcówkach form deklinacyjnych w liczbie pojedynczej: * -ę w mianowniku, np. książę; -ą w narzędniku rodzaju żeńskiego, np. książką * -ą i -ę w bierniku, np. panią, tamtą, imię, stronę - W cząstkach form koniugacyjnych: * w końcówkach form osobowych: (ja) idę, (oni, one) idą, umieją * w cząstkach: -ął, -ęł, -ęl, np. wziął, wzięła wzięliśmy * w końcówkach form nieosobowych, np. wziąć, pisząc, ścięto * w końcówkach imiesłowów przymiotnikowych, np. stojący, zaklęta, wzięte
Ę i Ą piszemy:
- W wyrazach rodzimych i spolszczonych, np. wąski, trąbka, ręce, gęś.
- W końcówkach form deklinacyjnych w liczbie pojedynczej:
* -ę w mianowniku, np. książę; -ą w narzędniku rodzaju żeńskiego, np. książką
* -ą i -ę w bierniku, np. panią, tamtą, imię, stronę
- W cząstkach form koniugacyjnych:
* w końcówkach form osobowych: (ja) idę, (oni, one) idą, umieją
* w cząstkach: -ął, -ęł, -ęl, np. wziął, wzięła wzięliśmy
* w końcówkach form nieosobowych, np. wziąć, pisząc, ścięto
* w końcówkach imiesłowów przymiotnikowych, np. stojący, zaklęta, wzięte