Mianem demonologii określić można wierzenia demoniczne i związane z nimi praktyki magiczno-religijne. Wierzenia te stanowią istotny składnik doktryn religijnych oraz zajmują określone miejsce w archetypie magiczno-mitologicznych poglądów ludowych na rzeczywistość przyrodniczą i społeczną. To określony zespół poglądów wyjaśniających genezę, istotę i funkcje demonów oraz możliwości i sposoby wykorzystywania lub unikania ich mocy. Pierwotnie słowo-pojęcie demon oznaczało wyższą, nadnaturalną, bezosobową siłę, pewną moc identyfikowaną zwykle ze złym duchem. Siła ta wywierała wpływ, zazwyczaj negatywny, na człowieka i jego losy. Z czasem pojęcie to zaczęło oznaczać bóstwa niższego rzędu niż ówcześni pogańscy bogowie, następnie terminem tym zaczęto określać istotę pośrednia między bogami a ludźmi. Dawni poganie rozróżniali dobre i złe demony, po chrystianizacji Słowian wszystkie demony (oraz bóstwa pogańskie) zaczęto określać mianem złych. Właśnie w toku procesu chrystianizacji ukształtowało się zjawisko tzw. dwuwiary, które doskonale obrazuje wyobrażenia demonologiczne, będące swoistym połączeniem wątków chrześcijańskich i pogańskich. Dzisiejsze pozostałości wierzeń są więc efektem dawnego synkretyzmu kulturowego, któremu zawdzięczamy m.in. znaną nam dziś ludową postać diabła czy czarownicy.
1.Wierzenia ludowe już nie są tak bardzo zachowywane jak w dawnych czasach.Głównymi wierzeniami ludowymi to :
-choinka
-karp na wigilijnym stole
-dzielenie się opłatkiem
-siano pod obrus
-prezenty! :D
2.Nie gdyż czasy się zmieniają i tradycje już niektóre są zapominane i pozostają tylko te które są dla damych ludzi najważnejsze.
daj naj...
Mianem demonologii określić można wierzenia demoniczne i związane z nimi praktyki magiczno-religijne. Wierzenia te stanowią istotny składnik doktryn religijnych oraz zajmują określone miejsce w archetypie magiczno-mitologicznych poglądów ludowych na rzeczywistość przyrodniczą i społeczną. To określony zespół poglądów wyjaśniających genezę, istotę i funkcje demonów oraz możliwości i sposoby wykorzystywania lub unikania ich mocy.
Pierwotnie słowo-pojęcie demon oznaczało wyższą, nadnaturalną, bezosobową siłę, pewną moc identyfikowaną zwykle ze złym duchem. Siła ta wywierała wpływ, zazwyczaj negatywny, na człowieka i jego losy. Z czasem pojęcie to zaczęło oznaczać bóstwa niższego rzędu niż ówcześni pogańscy bogowie, następnie terminem tym zaczęto określać istotę pośrednia między bogami a ludźmi. Dawni poganie rozróżniali dobre i złe demony, po chrystianizacji Słowian wszystkie demony (oraz bóstwa pogańskie) zaczęto określać mianem złych. Właśnie w toku procesu chrystianizacji ukształtowało się zjawisko tzw. dwuwiary, które doskonale obrazuje wyobrażenia demonologiczne, będące swoistym połączeniem wątków chrześcijańskich i pogańskich. Dzisiejsze pozostałości wierzeń są więc efektem dawnego synkretyzmu kulturowego, któremu zawdzięczamy m.in. znaną nam dziś ludową postać diabła czy czarownicy.