Reakcją kościoła na reformacje była KONTREFORMACJA – wielki ruch religijno-społeczny, podjęty przez Kościół katolicki po soborze trydenckim (1545-1563), mający na celu zreformowanie Kościoła, walkę z reformacją i odzyskanie utraconych pozycji. Sobór ten zdecydowanie sprzeciwił się wszystkim kierunkom reformacji i surowo je potępił. Przede wszystkim jednak przeprowadził ważne reformy w Kościele katolickim: sformułowano dogmaty wiary, wprowadzono obowiązek kształcenia księży (seminaria) oraz wizytacji diecezji przez biskupów.
Do walki z reformacja powołano w 1534 zakon jezuitów, którego celem była czynna walka z protestantyzmem i odzyskanie dla katolicyzmu utraconych terenów, a także działalność misyjna.
Kościół katolicki osłabiony w Europie, znalazł nowe tereny ekspansji w koloniach zamorskich - na ten okres datuje się powstanie nowych ośrodków misyjnych w obu Amerykach, Afryce i Azji. Jednym z najbardziej znanych wówczas misjonarzy świata był jezuita Franciszek Ksawery (1506-1562).
Kontrreformację miała wspierać sztuka. Jej wynikiem jest powstanie sztuki barokowej, sztuki która dążyła do jak najsilniejszego oddziaływania na odbiorcę. Aby przyciągnąć ludzi do kościołów, wprowadzono nowy typ budownictwa, w którym łączono w jedną całość architekturę, rzeźbę i malarstwo, a także muzykę, strój i ceremoniał. Wprowadzono iluzjonizm, który sprawiał, że budowle wydawały się jeszcze wspanialsze niż były.
Odpowiedzią Kościoła na reformację była kontrreformacja.Była ona nazywana reformą kotolicka.Jej działanie miało charakter religijny,kulturalny i polityczny,których celem była odnowa Kościoła i zahamowanie reformacji.W celu powsrezymania reformacji podjęto zdecydowane działania.W Trydencie od 1545-1563 toczyły się obrady soboru,który rozpoczął okres kontrreformacji.Do uchwał soboru trydenckiego należało:
Reakcją kościoła na reformacje była KONTREFORMACJA – wielki ruch religijno-społeczny, podjęty przez Kościół katolicki po soborze trydenckim (1545-1563), mający na celu zreformowanie Kościoła, walkę z reformacją i odzyskanie utraconych pozycji. Sobór ten zdecydowanie sprzeciwił się wszystkim kierunkom reformacji i surowo je potępił. Przede wszystkim jednak przeprowadził ważne reformy w Kościele katolickim: sformułowano dogmaty wiary, wprowadzono obowiązek kształcenia księży (seminaria) oraz wizytacji diecezji przez biskupów.
Do walki z reformacja powołano w 1534 zakon jezuitów, którego celem była czynna walka z protestantyzmem i odzyskanie dla katolicyzmu utraconych terenów, a także działalność misyjna.
Kościół katolicki osłabiony w Europie, znalazł nowe tereny ekspansji w koloniach zamorskich - na ten okres datuje się powstanie nowych ośrodków misyjnych w obu Amerykach, Afryce i Azji. Jednym z najbardziej znanych wówczas misjonarzy świata był jezuita Franciszek Ksawery (1506-1562).
Kontrreformację miała wspierać sztuka. Jej wynikiem jest powstanie sztuki barokowej, sztuki która dążyła do jak najsilniejszego oddziaływania na odbiorcę. Aby przyciągnąć ludzi do kościołów, wprowadzono nowy typ budownictwa, w którym łączono w jedną całość architekturę, rzeźbę i malarstwo, a także muzykę, strój i ceremoniał. Wprowadzono iluzjonizm, który sprawiał, że budowle wydawały się jeszcze wspanialsze niż były.
Odpowiedzią Kościoła na reformację była kontrreformacja.Była ona nazywana reformą kotolicka.Jej działanie miało charakter religijny,kulturalny i polityczny,których celem była odnowa Kościoła i zahamowanie reformacji.W celu powsrezymania reformacji podjęto zdecydowane działania.W Trydencie od 1545-1563 toczyły się obrady soboru,który rozpoczął okres kontrreformacji.Do uchwał soboru trydenckiego należało:
-potępienie Lutra i jego poglądów
-ustalono obowiązujące wiernych wyznanie wiary
-uporządkowano administrację kościelną
-opracowano Indeks ksiąg zakazanych