Dom arystokraty rzymskiego był duży i przestronny. W śroku budunku znajdowało się atrium, w którym był zazwyczaj basen. Była też kuchnia, pokoje dla służby i większe dla mieszkańców domu. Na zewnątrz znajdowały się ogrody i plac zabaw dla dzieci, czasami też małe sadzawki. Naromiast domy dla biednych rzymian były małe i skromne. Zazwyczaj budowano je wysoki, dla kilku rodzin. Aby wejść do takiego mieszkania, należało wdrapywać się po drabinie - a jeśli mieszkanieć nie zapłacił czynszu - zabierano drabinę i nie można było wyjść ani wejść. W takich domkach nie było dostępu do wody, pokoje były bardzo małych rozmiarów.
Siedziby rzymian były budowane na planie prostokąta. Niektóre miały tylko parter, inne - kilka pięter. w każdym z nich stały kapliczki domowe. Perystyl to dziedziniec otoczony kolumnami. Budowano w nim fontanny, stawiano małe posągi a nawet wnoszono meble. Atrium było to centrum całego domu. Pokrywał je dach, w którego środkowej części znajdował się otwór. stantąd woda spływała do baseny a następnie do cysterny później właściciel domu brał kąpiel. Kuchnia najczęściej umieszczana zdala od jadalni. Były tam jeszcze sypialnie i pokoje dla pracy które umieszczano wokuł atrium. Różne przedsionki i korytarze prowadziły do atrium.
Dom arystokraty rzymskiego był duży i przestronny. W śroku budunku znajdowało się atrium, w którym był zazwyczaj basen. Była też kuchnia, pokoje dla służby i większe dla mieszkańców domu. Na zewnątrz znajdowały się ogrody i plac zabaw dla dzieci, czasami też małe sadzawki. Naromiast domy dla biednych rzymian były małe i skromne. Zazwyczaj budowano je wysoki, dla kilku rodzin. Aby wejść do takiego mieszkania, należało wdrapywać się po drabinie - a jeśli mieszkanieć nie zapłacił czynszu - zabierano drabinę i nie można było wyjść ani wejść. W takich domkach nie było dostępu do wody, pokoje były bardzo małych rozmiarów.
Siedziby rzymian były budowane na planie prostokąta. Niektóre miały tylko parter, inne - kilka pięter. w każdym z nich stały kapliczki domowe. Perystyl to dziedziniec otoczony kolumnami. Budowano w nim fontanny, stawiano małe posągi a nawet wnoszono meble. Atrium było to centrum całego domu. Pokrywał je dach, w którego środkowej części znajdował się otwór. stantąd woda spływała do baseny a następnie do cysterny później właściciel domu brał kąpiel. Kuchnia najczęściej umieszczana zdala od jadalni. Były tam jeszcze sypialnie i pokoje dla pracy które umieszczano wokuł atrium. Różne przedsionki i korytarze prowadziły do atrium.